วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 125

สีหน้าของหานโม่หยางกระชับขึ้น ความไม่สนใจใยดีเมื่อสักครู่ ได้แปรเปลี่ยนเป็นสายตาที่มองไปยังใบหน้าที่จริงจังของฉินซูอย่างพินิจพิจารณาชั่วขณะหนึ่ง

ทันใดนั้นก็ยิ้มเยาะ “หรือคุณนายฉู่มั่นใจว่าสามารถรักษาฉันให้หายได้เหรอ?”

“ฉันศึกษามาแล้วว่าอาการของโรคของคุณ ไม่ได้มีมาแต่กำเนิด และไม่ได้เกิดจากปัจจัยทางจิตวิทยา”

หานโม่หยางขมวดคิ้ว “แล้วยังไง? ในเมื่อหลายปีมานี้ ฉันพบหมอมาแล้วหลายต่อหลายครั้ง คุณนายฉู่จะให้ฉันเชื่อได้ยังไง ขนาดหมอเฉพาะทางเหล่านั้นก็ทำไม่ได้ คุณจะทำได้เหรอ?”

ฉินซูยิ้มอย่างไม่แยแส จากนั้นก็พูดขึ้นด้วยเสียงที่ดังและมีพลัง “เพราะฉันเคยเห็นกรณีที่คล้ายกัน ในหนังสือวิธีการฝังเข็มโบราณของคุณย่า”

นี่คือสาเหตุที่เธอกล้าเจรจากับหานโม่หยาง

การใช้ตัวตนในฐานะภรรยาทายาทตระกูลฉู่โดยตรง เพื่อมาช่วยเหลือเวินหลี อาจจะทำให้หานโม่หยางไม่ทำตาม อีกทั้งฝั่งตระกูลฉู่ก็จะไม่พอใจเธอเช่นกัน

แต่สิ่งที่เธอสามารถพึ่งพาได้ก็ คือทักษะทางการแพทย์ของตัวเธอเอง

ในตอนนั้นเธอสามารถหยุดฉู่หลินเฉินได้ด้วยเข็มเดียว ก็เพราะเธอเข้าใจในเรื่องพวกนี้ ดังนั้นเธอจึงมีความมั่นใจที่จะทำข้อตกลงกับหานโม่หยาง

เพียงแค่รักษาเขาให้หาย เวินหลีก็จะไม่ต้องถูกใช้ประโยชน์ และสามารถช่วยเหลือเธอไว้ได้

ตอนนี้ก็แค่ดูว่า หานโม่หยางจะยอมเชื่อเธอหรือไม่

“คุณมีความมั่นใจจริง ๆ เหรอ?”

หลังจากเงียบไปพักหนึ่ง หานโม่หยางก็พูดขึ้นมาเพื่อยืนยันอีกครั้ง

ฉินซูพยักหน้า “ฉันสามารถใช้การฝังเข็มช่วยรักษาคุณ ดูจากอาการของคุณแล้ว จะต้องใช้เวลาประมาณครึ่งเดือนถึงจะปรากฏให้เห็นผลที่ชัดเจน”

ครึ่งเดือน?

หานโม่หยางชะงักงัน เขาสงสัยว่าฉินซูกำลังคุยโม้โอ้อวด

ก่อนหน้านี้เขากินยามาปีกว่าแล้วก็ไม่เห็นผล! จู่ ๆ ตอนนี้เธอมาบอกเขาว่า ขอเพียงแค่ครึ่งเดือน?

หานโม่หยางลังเลใจและพูดขึ้น “ถ้าอย่างนั้น... ฉันก็จะเชื่อใจคุณนายฉู่สักครั้ง”

“ขอบคุณประธานหาน” ฉินซูโล่งใจและพูดขึ้น “วันนี้ฉันเตรียมเครื่องมือมาพอดี ตอนนี้ก็สามารถฝังเข็มให้ประธานหานได้เลย ประธานหานต้องการจะเริ่มวันนี้เลย หรือเริ่มวันอื่น?”

หานโม่หยางมองกระเป๋าในมือของเธอ เธอเตรียมมาจริง ๆ!

“วันนี้เลย” หานโม่หยางก็แทบรอไม่ไหว อยากที่จะดูฝีมือของฉินซู ว่าจะสามารถช่วยเหลือตนเองได้หรือไม่ได้

ฉินซูครุ่นคิดเล็กน้อย “ตกลง งั้นรบกวนประธานหานนำทางไปยังห้องที่มีเตียงหน่อย”

หานโม่หยางเลิกคิ้วแต่ไม่ได้พูดอะไรและนำทางไป

เมื่อถึงห้องนอนมีคนรับใช้เฝ้าที่อยู่ที่ด้านนอกประตู

หานโม่หยางแข็งทื่อไปทั้งตัว

เมื่อเห็นสายตาที่ประหลาดของหานโม่หยาง เธอก็ยิ้มอย่างไม่หวาดหวั่น “ในสายตาของฉัน ประธานหานเป็นเพียงแค่ผู้ป่วย เหมือนกับที่ฉันรักษาสุนัขแมวหรือผู้หญิงและคนชรา ไม่ได้มีอะไรแตกต่างกันเลย ดังนั้นไม่ต้องกังวล”

เอาผู้หญิงกับคนชรามาเปรียบเทียบกับเขาก็เข้าใจได้ แต่สุนัขแมวนี่คืออะไร?

หานโม่หยางตระหนักได้ถึงฝีปากที่แรงกล้าของคุณนายฉู่คนนี้

เขาไม่ได้พูดอะไรและถอดเสื้อคลุมออกอย่างเงียบ ๆ

ฉินซูสังเกตดูสภาพของเขาคร่าว ๆ คาดการณ์ดูตำแหน่งที่ต้องลงเข็ม

ก่อนที่จะลงเข็ม เธอพูดขึ้น “ประธานหาน อีกสักครู่คุณจะเจ็บมาก ร่างกายของคุณอาจจะเกิดปฏิกิริยากระตุ้น ฉันจำเป็นต้องสัมผัสตำแหน่งฝังเข็มบนร่างกายคุณสองสามจุด เพื่อปิดกั้นความรู้สึกที่เจ็บปวด แต่ในขณะเดียวกัน คุณอาจจะอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่สามารถขยับได้”

รูม่านตาของหานโม่หยางหดตัว ไม่สามารถขยับได้? ถ้าหากฉินซูใช้โอกาสนี้ กระทำการที่ไม่เป็นเรื่องดีต่อเขา...

ดูเหมือนว่าฉินซูจะอ่านความคิดของเขาได้ จึงพูดขึ้นอย่างขบขัน “นี่คือบ้านพักส่วนตัวของคุณ บอดี้การ์ดและคนรับใช้ก็อยู่ด้านนอกประตู คุณยังมีอะไรต้องกังวลอีก?”

สีหน้าของหานโม่หยางผ่อนคลายลงเล็กน้อย เขากระแอมน้ำเสียงทื่อ ๆ “งั้นก็เริ่มเลยเถอะ”

ฉินซูเก็บรอยยิ้มและกลับไปมีสีหน้าปกติ