วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 126

เธอหยิบเข็มเงินออกมา คุกเข่านั่งลงข้าง ๆ หานโม่หยาง แทงเข็มไปตามลำดับ

เมื่อทำการรักษาไปได้ครึ่งทางแล้ว ด้านนอกประตูก็มีเสียงเอะอะโวบวายขึ้นมา

คนรับใช้พยายามห้ามและพูดขึ้น "คุณชายฉู่เข้าไปไม่ได้นะครับ"

"หลีกไป..."

เสียงตะโกนที่เย็นชาดังขึ้น ประตูถูกเตะให้เปิดออก

ฉู่หลินเฉินเดินเข้ามาอย่างเกรี้ยวโกรธและตะโกนว่า "พวกเธอกำลังทำอะไร?!"

ทุกคนเห็นทั้งสองคนอยู่บนเตียง คนหนึ่งนอน อีกคนหนึ่งนั่งอยู่ ร่างกายของหานโม่หยางถูกคลุมด้วยผ้าห่ม ราวกับว่าเขากำลังตั้งใจปกปิดอะไรบางอย่าง

แต่ฉินซูกลับไม่ตื่นตระหนก ไม่รู้สึกว่าเป็นปัญหาอะไร เพียงแค่มองฉู่หลินเฉินด้วยความรู้สึกแปลกใจ "ทำไมคุณถึงมาที่นี่ได้?"

"ฉันถามเธอว่า เธอกำลังทำอะไร?" ฉู่หลินเฉินกัดฟันและพูดประโยคนี้ออกมา

ฉินซูตอบ "ฉันกำลังรักษาให้เขาอยู่"

"รักษา?" ฉู่หลินเฉินทำหน้าสงสัย

เธอยักไหล่ "ถ้าคุณไม่เชื่อก็ดูเอาเอง"

เมื่อได้ยินดังนั้น ฉู่หลินเฉินก็เพ่งมองไปที่หานโม่หยางที่ขยับตัวไม่ได้ในขณะนี้ เขาครุ่นคิด

สีหน้าของหานโม่หยางเคร่งขรึมขึ้นมาแล้ว

ฉู่หลินเฉินกล้าที่จะบุกเข้ามาในบ้านส่วนตัวของเขา แถมยังนำคนมาหลายคนแบบนี้ แม้กระทั่งคนรับใช้และบอดี้การ์ดของเขา ก็ต่างรวมตัวกันอยู่ในห้องตอนนี้ และทุกคนกำลังจับจ้องมาที่เขา

ฉินซูไม่ได้พูดความจริง!

เข็มพวกนั้นไม่เพียงแต่จะทำให้เขาขยับร่างกายไม่ได้ แม้จะพูดก็พูดไม่ได้ด้วยซ้ำ!