ฉินซูคิดอยู่ครูหนึ่ง "เอาล่ะ การหนีออกมาไม่ใช้วิธีที่จะใช้ได้ตลอดไป ฉันจะค่อยช่วยเหลือเธอเอง แต่เธออยู่โรงแรมอีกสักสองวันค่อยไปก็แล้วกันนะ บางทีตอนนั้นพ่อแม่ของเธออาจจะไม่ได้ตามหาเธออีกก็ได้"
เวินหลีพยักหน้า "ขอบคุณนะคะ พี่เสี่ยวซู"
"อย่าเกรงใจฉันเลย" ฉินซูยิ้มให้ และก็คิดอะไรได้อีกอย่างหนึ่ง "จริงสิ เธอเรียนออกแบบเสื้อผ้าใช่ไหม? ฉันมีเรื่องอยากให้เธอช่วยหน่อย!"
"หืม?" เวินหลีไม่รู้ว่าเธอจะช่วยอะไรได้
ฉินซูพูดขึ้น "เธอช่วยฉันเลือดชุดราตรีหน่อยนะ"
สไตล์ของเธอคือยิ่งเรียบง่ายยิ่งดี แต่ฉู่หลินเฉินบอกว่ามันธรรมดาเกินไป และให้เธอมาเตรียมชุดสำหรับงานเลี้ยงในอีกสองวันข้างหน้า
เวินหลีตอบอย่างไม่ลังเล "ไม่มีปัญหา"
ทั้งสองคนจึงไปห้างสรรพสินค้าที่ใหญ่ที่สุดในไห่เฉิง
ที่นี่มีสินค้าฟุ่มเฟือยมากมาย เวินหลีไม่เคยมาที่นี่ เธอดูตื่นตาตื่นใจอย่างเห็นได้ชัด
ในฐานะที่เรียนด้านการออกแบบเสื้อผ้า เธอมีนิสัยที่ชอบนำสิ่งที่เธอได้เห็นนั้น มาเปลี่ยนเป็นสิ่งต่าง ๆ และจดจำเอาไว้ในสมองของเธอ ซึ่งสามารถนำมาศึกษาได้ตลอดเวลา
ถึงแม้ว่าเธอเพิ่งจะเรียนปีหนึ่ง แต่ผลงานการออกแบบของเธอ ได้รับการชมเชยจากอาจารย์หลายครั้ง และเธอก็ได้รับการสนับสนุนให้เข้าร่วมการแข่งขัน แต่เพราะเธอไม่มีความมั่นใจในตัวเองมากพอ เธอจึงไม่เคยเข้าร่วม
พวกเธอไปร้านเสื้อผ้าระดับไฮเอนด์เกือบทุกร้าน แต่เวินหลีไม่ค่อยพึงพอใจ
เธออยากเลือกชุดที่ตรงตามความต้องการของฉินซู แต่ก็อยากได้ชุดที่แสดงออกถึงบุคลิกนิสัยของเธอได้ด้วย
"ร้านนั้นเป็นไง?” ฉินซูมองไปที่ร้านหนึ่งโดยไม่ตั้งใจ
ที่ตั้งของร้านนี้ไม่โดเด่นเท่าไร และชื่อร้านก็ธรรมดามาก "ร้านชุดจีน"
เป็นร้านที่ขายเสื้อผ้าที่ผลิตในประเทศ ดูเหมือน...ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยใช่ไหม?
แต่ก็เห็นได้ชัดว่าในที่ ๆ มีแบรนด์ดังรวมอยู่เยอะแยะมากมายขนาดนี้ ร้านนี้คงไม่ใช่ร้านธรรมดาทั่วไป
เวินหลีหันไปมอง แววตาเธอเป็นประกายขึ้นมา และก็รีบดึงฉินซูเข้าไปอย่างอดใจไม่ไหว
"สวัสดีค่ะคุณลูกค้า ไม่ทราบว่าคุณลูกค้าต้องการชุดแบบไหนคะ?"
เห็นได้ชัดว่าร้านนี้ขายชุดราตรีเป็นหลัก แค่เดินเข้าไปก็ถามความต้องการของลูกค้า
"สวัสดีค่ะ ฉันขอดูก่อนนะคะ" เวินหลีสนใจเสื้อผ้าในร้านนี้มาก
ฉินซูก็พยักหน้า
เธอสวมหน้ากากอนามัยมา คนอื่นจึงไม่รู้ว่าเธอเธอคือใคร
"ได้ค่ะ เชิญคุณลูกค้าดูก่อนเลยนะคะ" คนขายพูดด้วยรอยยิ้ม แต่ความกระตือรือร้นบนใบหน้าของเขาจางลงเล็กน้อย
จากประสบการณ์การทำงานของเธอบอกเธอว่าการ "ขอดูก่อนนะคะ" แบบนี้มักจะไม่ซื้อ และดูเหมือนว่าทั้งสองคนจะแต่งตัวธรรมดามาก แทบจะเรียกได้ว่าเจอได้ทั่วไปตามท้องถนน และไม่น่าจะจ่ายไหว
เฮ้อ เดินดูไปเรื่อย ๆ จริงด้วย
ในเวลาเดียวกัน มีลูกค้าอีกคนเข้ามา
คนขายทักทายเธออีกครั้งด้วยรอยยิ้ม และถามขึ้นเหมือนเดิม
“ฉันจะไปงานเลี้ยงคนระดับสูง เป็นพิธีสืบทอดตำแหน่งของคุณชายตระกูลฉู่ในอีกสองวันข้างหน้า เธอรู้จักไหม? ได้ยินว่าร้านนี้มีเสื้อผ้าของนักออกแบบคนดังที่ชื่อ TM อยู่ด้วย เอาออกมาให้ฉันดูหน่อย"
ลูกค้าผู้หญิงคนนี้แต่งกายแบรนด์เนมทั้งตัว ประณีตงดงามมาก รู้สึกว่าหน้าคุ้น ๆ
ด้านคนขายเมื่อเห็นดังนี้ ก็รู้ทันทีว่าจะได้เปิดบิลใหญ่ เธอรีบเชิญพวกเธอเข้ามา "คุณผู้หญิง นั่งรอก่อนนะคะ ดื่มชาก่อนค่ะ ฉันจะไปเอาชุดมาให้คุณลอง"
ฉินซูกับเวินหลีกำลังเลือกชุดอยู่ เมื่อได้ยินเสียงมาจากประตู พวกเธอก็หันไปดู
หวังอี้หลินที่กำลังจะรับชามาจากคนขาย เธอเงยหน้าขึ้นมาเจอฉินซูพอดี
เธอตกใจเล็กน้อย แต่ก็แสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไร เธอรับชาแล้วหันหลังกลับ
ในใจกลับคิดว่า "โลกกลมจริง ๆ เลย!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วุ่นรักวิวาห์ลวง
ติดตามอ่านมาตลอด จะกรุณาอัพโหลดบทให้จบเรื่องได้มั้ยคะ...