วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 137

ฉินซูก็ไม่ได้คิดจะสนใจหวังอี้หลิน เธอดึงสายตากลับมา เจอกับเวินหลีที่กำลังตื่นตาตื่นใจกับชุดสีน้ำเงินที่อยู่บนหุ่น เธอดีใจจนพูดไม่ออก "นี่ นี่มันชุดของอาจารย์ TM ใช่ไหม? ไม่คิดว่าจะได้เห็นที่นี่!"

"อาจารย์ TM?" ดูจากท่าทางของเวินหลีแล้ว เขาคงจะเป็นนักออกแบบที่น่าทึ่งจริง ๆ

เวินหลีพยักหน้าและแนะนำไอดอลของเธอให้ฉินซูรู้จักอย่างตื่นเต้น "อาจารย์ TM อาชีพดั้งเดิมของเธอไม่ใช่นักออกแบบมืออาชีพ แต่เรียกได้เลยว่า เธอทำให้การออกแบบงานหนึ่ง กลายเป็นที่สนใจมาก เพราะว่าเธอไม่ค่อยได้ออกผลงาน ปีหนึ่งจะมีแค่หนึ่งชุดหรือสองชุดเท่านั้น แต่ทุกครั้งที่ปล่อยผลงานออกมา มันจะลงนิตยสารแฟชั่นชั้นนำเลย!"

“ผลงานของเธอเป็นการผสมผสาน ระหว่างความสง่างามลึกลับ สูงส่ง และไม่มีตัวตน คุณลักษณะที่เด่นที่สุดคือการผสมผสานที่ลงตัว ของสไตล์ประจำชาติและแฟชั่น งานล่าสุดที่เธอทำออกมามีเสน่ห์แบบธรรมชาติ ทำให้ผู้คนต่างก็ทึ่ง! อย่างเช่นผลงานนี้ มีชื่อว่า “ไออุ่น” เป็นการเย็บปักถักร้อยที่ช่วงข้อมือและเอวด้วยสีเงิน เป็นองค์ประกอบที่บ่งบอกถึงลักษณะประจำชาติ”

เวินหลีพูดปร๋อ มองดูชุดที่อยู่ข้างหน้าเธอ ราวกับว่าเธอได้เห็นไอดอลที่ชื่นชอบยืนอยู่ข้างหน้าเธอ

“สวยจังเลย” เธอถอนหายใจพร้อมเอามือป้องปาก

ฉินซูไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับเสื้อผ้าเหมือนเธอ แต่เนื่องจากเธอยกย่องอย่างชื่นชมมาก เธออดไม่ได้ที่จะมองอย่างระมัดระวัง แต่ก็รู้สึกว่าชุดตัวนี้ดูไม่เข้ากับสไตล์ของเธอเลย เวินหลีจะแนะนำตัวนี้ให้เธอไหมนะ?

จู่ ๆ ก็มีเสียงแทรกเข้ามา

“นี่เป็นผลงานของอาจารย์ TM!” หวังอี้หลินจ้องมองที่ชุดที่อยู่ในหุ่น ด้วยดวงตาเป็นประกาย เธอได้ยินคำพูดของเวินหลีเมื่อกี้นี้ เธอมาที่ร้านนี้เพื่อตามล่าผลงานของอาจารย์ ™

คนขายกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า "ใช่ค่ะ นี่เป็นผลงานของอาจารย์ TM เมื่อปีที่แล้ว และก็เป็นผลงานชิ้นเอกที่ล้ำค่าของร้านเราเลยค่ะ"

“ของปีที่แล้วเหรอ?” หวังอี้หลินรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย เธอแค่อยากจะใส่รุ่นใหม่ล่าสุด

สีหน้าคนขายหยุดนิ่ง เธอยิ้ม “ผลงานใหม่ปีนี้ยังไม่ออก หรืออาจจะไม่ออกเลยก็ได้ อย่างไร อาจารย์ TM ก็ออกผลงานแค่หนึ่งครั้งหรือสองครั้งเท่านั้นในหนึ่งปี และแทบจะไม่ได้ขายให้ร้านภายนอกเลย ร้านเราซื้อได้เป็นเพราะแบรนด์ “ชุดจีน” มีความสัมพันธ์สนิทชิดเชื้อกันกับอาจารย์ TM นอกนั้นผลงานของอาจารย์ TM ก็จะหาซื้อได้ยาก แม้ว่าคุณจะมีเงินก็ตามนะคะ”

หลังจากพูดจบ คนขายก็พูดเสริมอีกประโยคว่า "แม้กระทั่งชุดนี้ก็มีจำหน่ายเพียง 100 ชุดทั่วโลกเท่านั้น นอกจากชุดที่สวมบนหุ่นตัวอย่างนี้แล้ว ร้านของเรายังมีสินค้าเหลืออยู่เพียง 2 ตัวเท่านั้นค่ะ"

เมื่อหวังอี้หลินได้ยิน หัวใจของเธอก็เต้นแรงทันที และเธอก็เหลือบมองที่ฉินซูอีกครั้ง พลางพูดขึ้นอย่างยั่วยุ “เอาล่ะ ฉันจะเอาทั้งสองตัว!”

เธอต้องการซื้อผลงานของอาจารย์ TM และจะไม่เปิดโอกาสให้ฉินซูสวมใส่ชุดสไตล์เดียวกันกับเธอ!

“รับสองชุดเหรอคะ?” คนขายผงะ เธอใช้เวลาครู่หนึ่งก่อนการตอบกลับ และพูดขึ้นอย่างตื่นเต้น “รับทราบค่ะ ตัวหนึ่งราคาสามล้านหกแสนหยวน สองตัวก็เจ็ดล้านสองแสนหยวน คุณต้องการรูดบัตรไหมคะ?"

"เจ็ดล้านสอง?!" หวังอี้หลินตกตะลึง

แพงอะไรขนาดนี้?!

เธอแอบก่นด่าในใจ แต่เมื่อคิดว่ามันเป็นงานของอาจารย์ TM เธอจึงไม่กล้าพูดออกมา

ท้ายที่สุด เธอทำได้แค่กัดฟันรูดบัตรจ่ายไป

โชคดีที่บัตรนี้ไม่ใช่เงินของเธอ จึงไม่รู้สึกปวดใจมากเกินไป

คนขายยิ้มจนหน้าบาน เธอโค้งตัว 90 องศาให้หวังอี้หลิน พร้อมพูดว่า “คุณผู้หญิงอย่าเพิ่งไปนะคะ เดี๋ยวทางร้านจะปรับไซส์ชุดให้เข้ากับรูปร่างของคุณ และจะส่งไปตามที่อยู่ที่คุณแจ้งค่ะ"

"อืม"

หวังอี้หลินพยักหน้าอย่างพอใจ เธอมองไปทางฉินซู ยิ้มเยาะและเดินจากไป

เมื่อเธอไปแล้ว เวินหลีถามขึ้นอย่างระมัดระวัง "พี่เสี่ยวซู ผู้หญิงคนนั้น เธอดูเป็นศัตรูกับพี่หรือเปล่า?"

"อืม" ฉินซูตอบเรียบ ๆ

ที่จริงแล้วบางครั้งเธอก็ไม่เข้าใจ หวังอี้หลินชอบสร้างปัญหาให้เธอ หรือไม่ก็โอ้อวดต่อหน้าเธอ ราวกับว่าการทำแบบนี้ จะทำให้เธอรู้สึกว่าตัวเองเป็นอยู่เหนือกว่า

ไม่สำคัญว่าเธอจะพูดอะไรไปมันก็เท่านั้น หวังอี้หลินตั้งใจจะยั่วโมโหเธอ และไม่มีความเกรงใจต่อเธอจริง ๆ