วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 170

เมื่อคิดดังนี้ ใบหน้าของหวังอี้หลินก็ร้อนผ่าว

“อี้หลิน"

ฉู่หลินเฉินเรียกชื่อของเธอ

หวังอี้หลินรีบเงยหน้าขึ้นมองเขาครู่หนึ่ง แต่เห็นว่าใบหน้าของเขากลับดูสับสนเล็กน้อย เขาถามขึ้น "ดูเหมือนว่าวิธีเย็บของเธอ จะไม่เหมือนกับเมื่อก่อนนะ?"

“อะไรนะ?” หวังอี้หลินตะลึงงัน เธอไม่เข้าใจ

"หมายถึงตอนที่เธอช่วยฉันไว้ครั้งแรกน่ะ"

ฉู่หลินเฉินกล่าวอย่างใจเย็น “ฉันจำได้ว่าพยาบาลคนหนึ่งบอกว่า แพทย์ทุกคนมีวิธีเย็บตามแบบของตัวเอง”

หวังอี้หลินตกใจอย่างกะทันหัน เธอสบตากับเขา และเธอก็หลับตาลงทันที

สายตาเธอล่อกแล่กไปชั่วขณะ แต่ในที่สุดเธอก็พบข้ออ้างที่ค่อนข้างสมบูรณ์แบบ เธอกล่าวว่า "นั่นเป็นเพราะ...ฉันรักษาบาดแผลที่ต่างกันด้วยวิธีที่ต่างกันน่ะ"

“อ๋อ?” ฉู่หลินเฉิน พูดด้วยความสนใจ “ที่แท้ก็มีการวิเคราะห์แบบนี้ด้วย”

"ใช่ค่ะ"

เมื่อเห็นว่าเขาเชื่อคำพูดของเธอ หวังอี้หลินก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เธอพบว่าตัวเองมีเหงื่อเย็นชุ่มไปทั่วทั้งแผ่นหลัง

…

หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปในพริบตาเดียว

วันนี้เป็นวันตรวจสุขภาพของฉินกู้เซียง ฉินซูมาที่โรงพยาบาลก่อนเวลา และพาคุณย่าไปตรวจร่างกายหลายรายการ

“คุณหมอคะ อาการเป็นยังไงบ้างคะ?”

“คุณนายครับ ร่างกายคุณท่านฟื้นตัวได้เร็วมาก เป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจจริง ๆ สำหรับอายุเท่านี้ และการผ่าตัดแบบนี้ ตามหลักแล้วจะไม่ฟื้นตัวได้เร็วขนาดนี้นะครับ”

ฉินซูได้ยินดังนี้ก็โล่งใจ

ฉินกู้เซียงยิ้มและพูดว่า "เสี่ยวซูของฉันมักจะต้มซุปที่ช่วยเรื่องอาการหลังผ่าตัดมาให้ ฉันจึงดีขึ้นเร็วขนาดนี้”

“เหรอครับ ถ้าอย่างนั้นก็ยินดีด้วยนะครับคุณท่าน อีกไม่กี่วันคุณก็จะออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว” หมอพูดด้วยรอยยิ้ม