วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 186

"ลู่ซี?"

ฉินซูตกใจ "ไม่ใช่แค่ฉู่หลินเฉินเหรอ ทำไมยังมีอีกคนเพิ่มมาด้วย"

“ฉันเชื่อว่าเธอทำได้ เพื่อคุณย่าของเธอ" หานเซี่ยวจงใจเน้นไปที่ประโยคหลัง เป็นการข่มขู่ที่ไม่ต้องพูดก็เข้าใจได้

ฉินซูกำโทรศัพท์มือถือไว้แน่น เธอพูดด้วยเสียงต่ำ "เข้าใจแล้ว ฉันจะพาพวกเขามาหาคุณ"

เสียงหัวเราะพึงพอใจของหานเซี่ยวดังผ่านโทรศัพท์ เสียงนั้นคมบาดหู

เมื่อฉินซูได้ยินเสียงฝีเท้าก้าวดังมาจากด้านหลัง เธอก็รีบวางสายทันที

"ที่แท้ก็เธอนี่เอง ไหนว่าไม่ใช่แฟนคลับของฉัน แต่ตามฉันมาถึงที่นี่ มีความพยายามจริง ๆ!"

ลู่ซีสวมชุดลำลองสีขาว เธอกอดอกมองดูฉินซู ดวงตาของเขามีเสียงเตือนของความดูถูกเหยียดหยามอยู่

ฉินซูยิ้มอย่างไม่เห็นด้วย "คุณคือลู่ซีใช่ไหมคะ? ฉันมาร่วมงานเลี้ยงตอนรับของคุณค่ะ"

"ไม่รู้จักฉันด้วยซ้ำ แต่ก็ยังจะมางานเลี้ยงต้อนรับฉัน" ลู่ซีพูดด้วยน้ำเสียงชวนทะเลาะ มองฉินซูตั้งแต่หัวจรดเท้า "หรือเพราะเธอเป็นศิลปินจากซิงโหยว เลยมีสิทธิ์เข้าร่วมงานเลี้ยงต้อนรับคืนนี้?"

เขาเห็นว่าใบหน้าของฉินซูไม่คุ้นตาเลย แถมออร่าของเธอนั้นยังจืดชืดมาก ดูไม่เหมือนกับคนของซิงโหยว

แน่นอนว่าฉินซูสายหัว เธอพูดขึ้น "ไม่ใช่ค่ะ"

ลู่ซีหัวเราะเล็กน้อย เขาพูดเตือน “ถ้าอย่างนั้นฉันขอแนะนำว่าอย่ารุกรานฉันอีก รูปของเธอยังอยู่ในมือของฉัน ถ้าเกิดถูกฉันปล่อยลงอินเตอร์เน็ตล่ะก็ ฉันรับรองได้เลยว่าชีวิตเธอหลังจากนี้จะลำบากแน่นอน"

ฉินซูมองเขาด้วยสายตาขบขัน "ฉันรุกรานคุณ?"

คนที่ชื่อลู่ซีคนนี้ ดูท่าทางค่อนข้างหลงตัวเอง ถึงได้คิดว่าเธอเป็นแฟนคลับของเขา หรือคิดว่าเธออยากจะทำอะไรเขา

แต่น่าเสียดาย ถึงเขาจะดูดี แต่ความดูดีนั้นกลับไม่ใช่รสนิยมของเธอเลย

ฉินฉูกับรู้สึกว่าฉู่หลินเฉินดูดีกว่าเมื่อเทียบกับเขาคนนี้

เอ่อ ว่าแต่ทำไมเธอถึงนึกถึงเขาขึ้นมาได้นะ

ฉินซูมองลู่ซีอีกครั้ง เธอคิดถึงความต้องการของหานเซี่ยว เธอยื่นมือออกมา "พูดไม่ผิดหรอก ชายหนุ่มอย่างพวกคุณน่ะ โดยเฉพาะคนที่หล่อเหลาแบบคุณ ออกจากบ้านก็ต้องป้องกันตัวเองให้ดีอยู่แล้ว ไม่อย่างนั้นคงจะอันตรายมาก"

ลู่ซีขมวดคิ้ว "เธอพูดแบบนี้เพื่อข่มขู่ฉันเหรอ?"

"เป็นคำเตือนด้วยความหวังดี"

ฉินซูพูดจบประโยคลงอย่างเฉยชา ไม่ได้สนใจเขาอีก เธอเดินเข้าไปในงานและขึ้นลิฟต์ไป

แม้ว่าลู่ซีจะรู้สึกไม่ปลอดภัย แต่เขาก็ฝืนใจขึ้นลิฟต์พร้อมกับเธอ เพราะสถานที่จัดงานอยู่บนชั้นสุด หากต้องรอลิฟต์รอบต่อไปก็ไม่รู้จะนานแค่ไหน

ลิฟต์เคลื่อนมาถึงชั้นที่ 26

เนื่องจากทั้งชั้นถูกออกแบบให้เป็นโถงขนาดใหญ่ เมื่อประตูลิฟต์เปิดก็จะอยู่ตรงโถงนั้นพอดี

ทุกคนที่มาร่วมงานในคืนนี้มาถึงกันเกือบหมดแล้ว เหลือแค่พระเอกของงานอย่างลู่ซี

เมื่อเสียงลิฟต์ดังขึ้น ทุกสายตาก็จับจองมาที่ลิฟต์

ฉู่หยุนซีเตรียมทุกอย่างพร้อมแล้ว เมื่อเห็นประตูลิฟต์เปิดออกอย่างช้า ๆ เธอก็ยิ้มและเดินไป

เมื่อเดินไปแค่ครึ่งทาง จึงได้เห็นหญิงสาวที่ขึ้นลิฟต์มาพร้อมกับลู่ซี รอยยิ้มบนหน้าของเธอก็ชะงักลง และค่อย ๆ จางหายไป

"ลู่ซี...เธอ"

ลู่ซีแบมือ เขามองฉินซูอย่างอดไม่ได้ ถึงแม้ว่าเขาไม่ได้พูดอะไรออกมาสักคำ แต่เขาก็เป็นถึงนักแสดง การแสดงออกก็ทำให้ทุกคนต่างคาดเดาสถานการณ์ของเขากับฉินซู

สีหน้าของฉู่หยุนซีเคร่งขรึมลง เธอแทบจะสรุปด้วยตัวเองแล้วว่า ฉินซูได้เข้าไปพัวพันกับลู่ซี ถึงได้ออกมาพร้อมเขาแบบนี้

มิฉะนั้นจะอธิบายเรื่องที่พี่ชายของเธอมาถึงแล้ว แต่ฉินซูกลับมาสายได้อย่างไร?

เธอจ้องไปที่ฉินซูด้วยสายตาตำหนิ

คนอื่น ๆ เองก็มองทั้งสองด้วยความสงสัย

ด้วยสายตาที่กดดันแบบนี้ ลู่ซีคิดว่าหญิงสาวที่อยู่ข้าง ๆ เขาจะต้องถอยหนีอย่างแน่นอน เธอจะต้องหารูมุดดินหนีไปแน่ ๆ

เขาเหลือบมองปฏิกิริยาของเธอ คิดไม่ถึงว่าเธอจะสงบนิ่งได้ขนาดนั้น!

จากนั้นลู่ซีก็เห็นว่าเธอขยับฝีเท้าเดินเข้าไปในงาน