แม้ว่าหานเซี่ยวจะล้มลงไป แต่เธอก็ยังมีสติ แค่ไม่มีแรงมากพอที่จะลุกขึ้น
เธอคิดไม่ถึงว่าจะโดนฉินซูตลบหลัง
เธอจ้องไปที่ฉินซูด้วยความโกรธ และเธอก็เบนสายตาไปที่มืออีกข้างของฉิยซู
เธอเห็นเข็มเงินในมือของฉินซู
เธอถูกแทงด้วยสิ่ง ๆ นี้ และขาของเธอก็ไร้เรี่ยวแรงก่อนจะล้มลงไป
"คุณฉิน คุณคงไม่ลืมเรื่องที่เราร่วมมือกันใช่ไหม? อย่าบอกนะว่าคุณตลบหลังฉัน?"
"เพราะฉันไม่อยากฆ่าคน“ ฉินซูก้มหน้ามองเธอ
ในเวลานี้ เธอรู้สึกขอบคุณมากที่ซ่อนเข็มเงินในตัวของเธอสองเข็ม ไม่เช่นนั้น วันนี้หานเซี่ยวจะทำให้เธอกลายเป็นฆาตกรฆ่าคนแล้ว
เมื่อกี้ในช่วงเวลาวิกฤติ เธอฉวยโอกาสทำให้หานเซี่ยวล้มลง จึงหันปากกระบอกปืนไปทางอื่นและยิงไปที่เพดาน
ฉู่หยุนซีตกใจกับเสียงปืน ทันใดนั้นก็ตระหนักว่าเธอไม่ได้ถูกยิง
ความรู้สึกที่ว่าชีวิตเพิ่งจะเฉียดความตายมา ทำให้เธอทรุดตัวลงทันที เธอก็ล้มลงกับพื้นและร้องไห้ ด้วยน้ำตาที่พรั่งพรูจนเครื่องสำอางถูกลบไปจนหมด ใบหน้าของเธอเหยเก
ฉินซูเหลือบมองฉู่หยุนซี เธอดึงสายตากลับมาและพูดอย่างเรียบ ๆ ว่า "ฉู่หยุนซีไม่ชอบฉันมาก ๆ และมักจะพูดจาไม่ดีกับฉันก็จริง แต่ฉันคงจะไม่ถึงขั้นที่ต้องฆ่าคนเพียงเพราะคน ๆ นั้นไม่ชอบฉัน หรือทำตัวไม่ดีกับฉันหรอกใช่ไหมล่ะ?"
หานเซี่ยวก่นด่าอย่างเย็นชา “เธอเห็นทุกสิ่งที่คุณทำในวันนี้ ถ้าคุณปล่อยเธอไป ตระกูลฉู่จะปล่อยคุณไว้หรือยังไง?”
“นี่ก็ไม่แน่” ฉินซูพูดช้า ๆ
เมื่อมองดูใบหน้าที่ทำให้คนสงสัยของเธอ หานเซี่ยวก็ตระหนักว่าสิ่งต่าง ๆ อาจไม่ง่าย
“อย่าบอกนะว่าเธอ...”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วุ่นรักวิวาห์ลวง
ติดตามอ่านมาตลอด จะกรุณาอัพโหลดบทให้จบเรื่องได้มั้ยคะ...