วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 193

ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับฉินซูแล้ว

แล้วหานเซี่ยวที่ฝึกมวยสานต่าล่ะ? กลายเป็นสิ่งไร้ค่าต่อหน้าฉู่หลินเฉินไปแล้ว

แต่ว่า หานเซี่ยวคนนี้ฉลาดแกมโกงมาก ยังมีบอดี้การ์ดมากมายคอยปกป้องเธอ

เมื่อรู้ว่าเธอไม่สามารถเอาชนะฉู่หลินเฉินได้ ภายใต้การกำบังจากเหล่าบอดี้การ์ด นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเลือกที่จะหนี

จังหวะนี้เว่ยเหอพาคนบุกขึ้นไปบนตึกได้พอดี เขาสกัดทางของเธอเอาไว้

หานเซี่ยวตัดสินใจอย่างเด็ดขาด และวิ่งไปที่ชั้นบนสุดของตึก

ที่บนนั้นมีเฮลิคอปเตอร์จอดรออยู่

"ไป!" หานเซี่ยวพูดและขึ้นเฮลิคอปเตอร์ด้วยความรวดเร็ว

เฮลิคอปเตอร์ค่อย ๆ เคลื่อนตัวออก ฉู่หลินเฉินและคนอื่นๆ ก็ขึ้นไปบนดาดฟ้าของตึก แต่พวกเขามาช้าไปหนึ่งก้าว

หานเซี่ยวนั่งอยู่บนเฮลิคอปเตอร์ โดยมีผมสีแดงเพลิงปลิวไสวไปตามสายลม เธอมองดูผู้คนบนดาดฟ้า และเห็นฉินซูในกลุ่มคนเหล่านั้น

เธอยกยิ้มอย่างเย็นชา "จำไว้นะ ย่าของเธอต้องตายเพราะตัวเธอเอง!"

ฉินซูสีหน้าเปลี่ยนไปทันที

ไม่รู้ว่าฉู่หลินเฉินยืนอยู่ข้างเธอตั้งแต่เมื่อไร เขาวางมือข้างหนึ่งบนไหล่ของเธอ และพูดขึ้น "อย่าไปฟังคำพูดของเธอเลย ฉันให้คนไปรับคุณย่าเธอมาจากบ้านของหานโม่หยางแล้ว"

เมื่อเทียบกับคำพูดของหานเซี่ยวแล้ว แน่นอนว่าเธอเชื่อฉู่หลินเฉินมากกว่า

ฉินซูมองหน้าเขา เธอพูดขึ้นเบา ๆ "ขอบ..."

ก่อนที่เธอจะพูดขอบคุณจบ เฮลิคอปเตอร์ที่ลอยอยู่บนอากาศก็ส่งเสียงดังขึ้นมา มันระเบิดและลุกเป็นไฟในพริบตา

เหตุการณ์นี้ทำให้ผู้คนตื่นตระหนก หานเซี่ยวผู้ซึ่งภาคภูมิใจในตนเอง ตอนนี้ได้ถูกทำลายล้างด้วยเปลวเพลิง

ซากปรักหักพังของเฮลิคอปเตอร์ตกลงมาพร้อมกับเปลวไฟและคลื่นความร้อน

"ระวัง!"

ฉินซูได้ยินเสียงทุ้มต่ำของฉู่หลินเฉิน เพียงเสี้ยววินาที หัวของเธอก็ถูกเขาดึงเข้าไปไว้ในอ้อมแขนของเขา

แขนของเขาอยู่โอบล้อมช่วงหัวของเธอ พาเธอถอยหลังไปหลายก้าว

ปีกเฮลิคอปเตอร์ขนาดใหญ่ตกลงมาที่เธอยืนอยู่เมื่อครู่นี้ และมีควันเยอะมาก

เฉียดฉิว!

ฉินซูถอนลมหายใจ โสตประสาทที่บีบตัวก็ผ่อนคลายลง เธอเงยหน้ามองขึนไป

ฉู่หลินเฉินเองก็ก้มหน้าลงมามองเธอพอดี พวกเขาสบตากัน และทั้งคู่ก็ตกอยู่ในภวังค์

เธอยืนตัวติดกับเขา รู้สึกถึงกล้ามเนื้อแน่นกระชับภายใต้เสื้อสูทของเขาอย่างชัดเจน พลังของความแข็งแรงแบบชายหนุ่มห่อหุ้มร่างกายของเธออยู่...

ฉู่หลินเฉินเองก็ได้กลิ่นหอมจาง ๆ จากร่างกายของเธอ เป็นกลิ่นของดอกไม้ใบหญ้าที่ทำให้คนตกอยู่ในภวังค์ได้ และเขารู้สึกคุ้นเคยกับมันเป็นพิเศษ

ฉินซูไม่รอให้เขารู้สึกถึงอะไรไปมากกว่านี้ เธอค่อย ๆ ผละตัวออกมาจากอ้อมกอดของเขา

“ขอบคุณค่ะ!"

ฉินซูก้มหน้า ปกปิดความผิดปกติบางอย่างในดวงตาของเธอเอาไว้

ฉู่หลินเฉินมองมาที่เธอ เขาเห็นใบหูผิวละเอียดของหญิงสาวกลายเป็นสีชมพูระเรื่อ

มุมปากของเขาก็ยกยิ้มขึ้นโดยไม่รู้สาเหตุ

"คุณชายฉู่ครับ หานเซี่ยวตายแล้ว เราจะทำยังไงต่อดี?"

เว่ยเหอเดินไปด้วยท่าทางเคร่งขรึม และชี้ไปที่ซากเฮลิคอปเตอร์ที่กำลังลุกไหม้ คนที่อยู่ข้างในถูกเผาจนเกรียม เป็นไปไม่ได้ที่จะมีชีวิตรอดออกมา

เมื่อเห็นภาพนี้ ฉู่หยุนซีจับแขนของลู่ซีไว้แน่น เธอไม่กล้าเข้าไปดู แม้ว่าลู่ซีจะขมวดคิ้ว แต่เขาก็อดทนที่จะไม่ผลักเธอออกไป

แม้ว่าฉินซูจะพยายามอย่างดีที่สุดแล้วเพื่อสงบสติอารมณ์ แต่ฝ่ามือที่เกาะอยู่ด้านหลังของเขา แน่น เผยให้เห็นความไม่เป็นธรรมชาติของเธอ

เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นคนตายทั้งเป็นอย่างน่าสลดใจต่อหน้าต่อตาของเธอ