วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 205

บอดี้การ์ดสองคนกำลังผลักฉินกู้เซียงออกไปด้านนอก

ไม่มีการคำนึงถึงขาและเท้าของผู้สูงอายุที่ไม่สะดวกเลยแม้แต่นิดเดียว และการกระทำก็ไม่มีความเกรงใจเลยแม้แต่น้อย

ฉินซูรีบเดินเข้าไปอย่างเร่งรีบแล้วช่วยประคองหญิงชราไว้ “คุณย่าไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ?”

“เสี่ยวซู พวกเขาบอกว่าเธอคือภรรยาทายาทตระกูลฉู่ที่สวมรอยมา ระหว่างเธอกับคุณชายฉู่คือการแต่งงานปลอม ๆ นี่มันเรื่องอะไรกัน?”

สีหน้าของฉินซูอึมครึม เรื่องนี้แม้แต่คนในตระกูลฉู่ก็ไม่ได้รู้ทุกคน

แต่ในตอนนี้...

“ใครให้พวกคุณขับไล่คนแบบนี้?” ฉินซูถามจี้ถูกจุดสำคัญ

สาวใช้คนหนึ่งที่ตัวใหญ่บึกบึน เห็นได้ชัดว่าเป็นผู้นำ ได้ยืนออกมาและพูดอย่างเหยียดหยาม “คุณหนูฉู่บอกว่าคุณเป็นเพียงแค่ของปลอม ของเลียนแบบ ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป คุณไม่ใช่คุณผู้หญิงของตระกูลนี้อีกแล้ว และพวกคุณทั้งสองก็ไม่สามารถอยู่ที่นี่ต่อไปได้!”

พูดจบก็ถือโอกาสคว้ากระเป๋าหนึ่งใบโยนทิ้งลงไปบนพื้น

ฉินซูจำได้ว่า นี่คือกระเป๋าสัมภาระเพียงใบเดียวที่เธอกับคุณย่านำมาที่คฤหาสน์ตระกูลฉู่

ในเวลานี้ ฉู่หยุนซีเดินออกมาจากหลังประตู และมองไปที่ฉินซูด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความเยือกเย็น “ฉินซู ข้อตกลงการหย่าของเธอ ฉันจะมอบให้พี่ชายฉันเอง หลังจากที่เขาเซ็นแล้ว ขั้นตอนหลังจากนี้จะมีคนไปจัดการเอง เธอกับคุณย่าของเธอก็อย่าไร้ยางอายอยู่ที่บ้านของพวกเราเลย เพราะ...”

เธอหยุดและพูดช้า ๆ “ฉันเกลียดเธอจริง ๆ อยากที่จะให้เธอหายไปจากตรงหน้าฉันสักที”

“ฉันไปก็ได้ ฉันก็ไม่เคยคิดที่จะไร้ยางอายอยู่ที่บ้านตระกูลฉู่ แต่...”

ฉินซูก็หยุดไปครู่หนึ่ง น้ำเสียงนิ่งเฉยแต่กลับดุดันและว่องไวพูดขึ้น “เธอให้คนใช้วิธีที่หยาบคายขนาดนี้ปฏิบัติต่อคุณย่าฉัน มันไม่เกินไปหน่อยเหรอ?”

“แล้วยังไง?” ฉู่หยุนซีกอดอกและพ่นลมหายใจอย่างดูถูก “ในสายตาของฉัน พวกเธอก็คือขอทานสองคน! ฉันไม่ให้คนใช้กำลังด้วยก็สุภาพมากพอแล้ว”

“คุณแม่กับคุณย่าของฉันไม่อยู่บ้าน เธออย่าหวังว่าใครจะมาช่วยหนุนหลังเธอ ฟังนะ หลังจากนี้ครอบครัวฉันกับเธอไม่มีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องพัวพันกันแม้แต่นิดเดียว! ถ้าเธอกล้ามาพัวพันอีก ฉันจะไม่สนใจและส่งเธอไปที่สถานีตำรวจ!”

ฉินซูหัวเราะอย่างเย็นชา “ตกลง”

เธอหยิบกระเป๋าที่อยู่บนพื้นขึ้นมา และประคองคุณย่า จากนั้นพูดว่า “หวังว่าครอบครัวของเธอจะไม่โทษเธอที่ก่อเรื่องจนทำให้ให้ทุกคนรู้เรื่องนี้”

“นั่นมันไม่เกี่ยวกับเธอ!” ฉู่หยุนซีจ้องเขม็งไปที่เธอ และเหลือบไปเห็นว่ารถที่เธอขับมาเมื่อสักครู่เป็นรถของฉู่หลินเฉิน

“รถคันนี้เป็นของพี่ชายฉัน เธอไม่มีสิทธิขับอีกแล้ว เอากุญแจมาให้ฉัน!” ฉู่หยุนซียื่นมือออกไปอย่างใช้อำนาจบาตรใหญ่

ฉินซูโยนกุญแจให้เธอ “หลังจากนี้ฉันกับตระกูลฉู่จบสิ้นกันแล้วนะ”

พูดจบก็พาคุณย่าจากไปโดยไม่ลังเลแม้แต่นิด

หลังจากฉู่หยุนซีจ้องมองฉินซูกับคุณย่าของเธอจากไป เธอจึงหันกลับมาพูดด้วยสีหน้าจริงจัง “เรื่องเมื่อสักครู่ไม่อนุญาตให้ใครเล่าต่อออกไป! ถ้าหากคุณย่าฉันพวกเขาถามขึ้นมา ก็บอกไปว่าฉินซูออกไปด้วยตัวเอง! เข้าใจไหม?”

คนใช้รูปร่างอ้วนท้วมเดินไปข้างหน้า พร้อมกับหัวเราะคิกคักและพูดว่า “คุณหนูฉู่ คุณวางใจเถอะค่ะ วันนี้ลุงหมิงก็ออกไปกับพวกท่าน ในบ้านก็มีแค่พวกเราไม่กี่คนที่รู้เรื่องนี้ และจะไม่แพร่งพรายออกไปด้านนอกอย่างแน่นอน!”

ฉู่หยุนซีจึงยิ้มอย่างพึงพอใจและหมุนตัวกลับไป

ความมืดเยื้องกรายมาถึง

ฉินซูประคองคุณย่าเดินไปตามถนน

หลังจากเดินออกมาได้ไกลจากคฤหาสน์ตระกูลฉู่แล้ว เธอจึงหยุดและให้คุณย่าของเธอนั่งพักบนเก้าอี้หินข้างทาง เธอใช้โทรศัพท์มือถือเรียกรถ

คฤหาสน์ตระกูลฉู่ตั้งอยู่ในเขตชานเมือง ดังนั้นจึงต้องกลับไปในเมืองก่อน เพื่อหาที่พัก

ฉินซูหยิบโทรศัพท์มือถืออกมาเรียกแท็กซี่ ฉินกู้เซียงมองเธอเหมือนอยากจะพูดอะไร แต่ก็ไม่กล้าพูดออกมา

เมื่อรู้ว่าเธออยากจะถามอะไร ฉินซูก็พยักหน้า “สิ่งที่พวกเขาพูดเป็นความจริงค่ะ จริง ๆ แล้วการแต่งงานระหว่างหนูกับคุณชายฉู่เป็นการแต่งงานปลอม ๆ”

เดิมทีก็ตั้งใจที่จะบอกเรื่องนี้กับคุณย่า ตอนนี้ฉินซูก็ทำได้เพียงพูดออกมาจนหมดเปลือก แต่เธอก็ไม่ได้บอกว่าตนเองถูกพ่อแม่บุญธรรมวางแผน เพราะกลัวว่าคุณย่าจะยิ่งทุกข์ใจ

“เด็กโง่ ทำไมถึงทำเรื่องเสี่ยงขนาดนี้เพื่อค่ายาค่ารักษาของย่า? ถ้าหากหลังจากตระกูลฉู่เปิดโปงหนู แล้วส่งหนูไปสถานีตำรวจล่ะ ครึ่งชีวิตหลังของหนูก็จะพังรู้หรือเปล่า?”

“แต่นี่พวกเขาก็ไม่ได้ส่งหนูไปสถานีตำรวจ เพียงแค่ให้หนูกับคุณชายฉู่เล่นละครเป็นสามีภรรยาปลอม ๆในช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้นเอง”

“สามีภรรยาปลอม ๆ เหรอ? ถ้าหากคุณชายฉู่เป็นคนใจคดและใช้ประโยชน์จากหนูจนหมดล่ะ? มันจะทำลายชีวิตทั้งชีวิตเลยนะ!”

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ ฉินซูก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกขบขัน เธอพูด “ไม่ต้องกังวลนะคะ เขามีคนที่เขาชอบแล้ว และไม่ได้สนใจหนู”