วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 212

ภายในห้องขัง เงาของร่างเพรียวบางขดตัวกลมนั่งพิงอยู่ในมุม

ภายในแสงที่มืดสลัว มองเห็นใบหน้าที่กำลังบิดบังอยู่ไม่ชัดเจน เห็นเพียงแค่ลำคอด้านข้าง ที่ขาวราวหิมะกับแขนเรียวบางที่ขาวผุดผ่อง

ฉู่หลินเฉินหยุดฝีเท้า แววตาที่นิ่งลึกหยุดอยู่ที่บนเรือนร่างของคนที่อยู่ด้านใน ริมฝีปากบางขยับและพูดออกมาสองคำ “ฉินซู”

ฉินซูไม่ได้หลับอยู่ เมื่อได้ยินเสียงนี้เธอก็สั่นเทาไปทั้งตัว

เธอค่อย ๆ เงยศีรษะขึ้นและมองไปยังเงาสะท้อนของรูปร่างสูงใหญ่ ที่ยืนอยู่ตรงหน้าของตนเอง ใบหน้าของเขาผสมเข้ากับความมืดสลัวอย่างลงตัว อยากที่จะแยกออกมาจากความมืด

ฉินซูขมวดคิ้วอย่างไม่รู้ตัว พึมพำเสียงในจมูก “คุณชายฉู่ คุณพอใจแล้วใช่ไหมที่เห็นฉันเป็นแบบนี้?”

ถูกขังไว้ในนี้เกือบจะหนึ่งวัน น้ำสักหยดก็ยังไม่ได้ดื่ม น้ำเสียงของเธอฟังดูแหบแห้ง

“ฉันมาหาเธอเพื่อคุยเรื่องหย่า”

ฉู่หลินเฉินมองเธออย่างนิ่งสงบ “ฉันจะให้โอกาสเธออีกครั้ง เพียงแค่เธอเซ็นชื่อลงบนข้อตกลงการหย่า”

ใบหน้าของฉินซูงุนงง เธอจับผนังห้องแล้วยืนขึ้นมา

อาจจะเป็นเพราะนั่งนานเกินไป เท้าทั้งสองจึงเกิดอาการชา และเธอก็เชื่องชามาก

มันไม่ง่ายเลยที่จะยืนตัวตรง เธอค่อย ๆ ก้าวไปด้านหน้าของฉู่หลินเฉินทีละก้าวและถามว่า “ฉันไม่ได้เซ็นชื่อไปเรียบร้อยแล้วเหรอ”

ฉู่หลินเฉินหัวเราะเยาะทันที “ไม่ใช่ข้อตกลงการหย่าฉบับนั้นที่เธอเตรียมไว้ แต่เป็นข้อตกลงการหย่าที่ฉันเตรียม!”

“อืม ได้สิ” อย่างไรก็ตาม จุดประสงค์ของการเซ็นลงบนเอกสารฉบับนี้ก็เพื่อหย่า ฉินซูจึงไม่ได้คิดว่ามีอะไรที่แตกต่าง

ตรงกันข้าม ฉู่หลินเฉินยอมให้โอกาสเธออีกครั้ง แสดงให้เห็นว่า เขาอาจจะไม่ปล่อยให้เธอติดคุก

นี่เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด

แน่นอนว่าฉินซูเห็นด้วยอย่างยินดี

ฉู่หลินเฉินเหลือบมองฉินซูลึก ๆ และหมุนตัวก้าวออกไปด้านนอก “ไปเถอะ”

ฉินซูเดินตามหลังเขาออกไปอย่างเงียบ ๆ

ด้านหน้าของโต๊ะตัวหนึ่ง ทั้งสองนั่งตรงข้ามกัน

ฉู่หลินเฉินวางเอกสารไว้ตรงหน้าของฉินซู และพูดคำสองคำที่เย็นชาออกมา “เซ็นสิ”