วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 234

ฉู่หลินเฉินไม่คาดคิดจริง ๆ ว่าในชั่วพริบตาเดียว ก็พบเข้ากับพวกเขาทั้งคู่ที่นี่อีก

เมื่อมองเห็นท่าทางของฉินซูกับจางอี้เฟย ที่พูดคุยและหัวเราะในขณะรับประทานอาหาร ภายในใจของฉู่หลินเฉินก็รู้สึกราวกับถูกอะไรมาอุดตันอยู่ทันที อึดอัด อึดอัดมาก ๆ!

แต่เขาก็ไม่สามารถออกไปได้ เพราะรับปากว่าจะทานอาหารเป็นเพื่อนหวังอี้หลิน

อย่างไรก็ตามสายตาของเขามักจะล่องลอยไปทางด้านนั้นโดยไม่รู้ตัว ความคิดก็แทบจะอยู่ที่สองคนนั้น

อาหารเหล่านี้ที่อยู่บนโต๊ะ เมื่อทานแล้วไม่ได้ออกรสชาติอะไรจริง ๆ และไม่ได้สนใจที่จะคุยกับหวังอี้หลิน

แม้ว่าหวังอี้หลินจะสังเกตเห็นความผิดปกติของเขา แต่กลับไม่ได้แสดงออกมา แสร้งทำเป็นรับประทานอาหารราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

อาหารมื้อนี้ถูกรับประทานอย่างเร่งรีบมาก

ฉู่หลินเฉินทานไปไม่กี่คำก็ลุกขึ้นแล้วเอ่ยว่า “ฉันจะไปจ่ายเงิน”

หวังอี้หลินลุกขึ้นตาม มองดูเงาของเขาหายเข้าไปที่ช่องทางเดิน และตอนนี้เธอจึงหันหลังกลับ

เมื่อมองเห็นฉินซูเธอก็ชะงักทันที ช่างน่าประหลาดใจ ราวกับว่าเธอจะเข้าใจสาเหตุของความผิดปกติของฉู่หลินเฉินเมื่อสักครู่แล้ว

สีหน้าของเธอเยือกเย็นลงทันที

ฉู่หลินเฉินยุติความสัมพันธ์กับฉินซูแล้ว แต่กลับยังสนใจเธอขนาดนี้เลยเหรอ?

ขณะกำลังครุ่นคิด ฉินซูกับจางอี้เฟยก็ทานอาหารเสร็จพอดี และเตรียมจะลงไปคิดเงินชั้นล่าง

หวังอี้หลินนั่งลงบนเก้าอี้อีกครั้งด้วยสัญชาตญาณ

ทั้งสองเดินผ่านด้านข้างไปทางบันไดตาม ๆ กัน

หวังอี้หลินจึงลุกขึ้นและรีบก้าวตามไป

จางอี้เฟยตั้งใจที่จะจ่ายเงิน จึงอาศัยขายาวเดินไปด้านหน้าและลงไปก่อน

ฉินซูกำลังจะลงไปแต่กลับถูกแขนข้างหนึ่งยื่นเข้ามาขวางไว้กลางอากาศ