วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 235

ประจวบเหมาะกับที่ฉินซูเก็บมือที่ยื่นออกไปกลับมาพอดี

ดูเหมือนกับว่าคำพูดของหวังอี้หลินจะได้รับการยืนยันไปโดยปริยาย ว่าเธอเป็นคนผลัก

ฉู่หลินเฉินขมวดคิ้วแน่นขึ้น ใบหน้าที่เยือกเย็นเดินมายังตรงหน้าของฉินซู ออร่าของสายตาที่เคร่งขรึมและเด็ดขาดล้อมรอบเธอ

ในที่สุดฉินซูก็เข้าใจแล้ว ว่าการล้มของหวังอี้หลินไม่ใช่อุบัติเหตุ แต่เธอจงใจกำกับและแสดงเอง พยายามที่จะใส่ร้ายเธอ

แม้ว่าเธอไม่อยากที่จะพัวพันอะไรกับฉู่หลินเฉินและหวังอี้หลินอีก แต่ไม่ได้หมายความว่าจะถูกคนอื่นใส่ร้ายได้ตามอำเภอใจ!

“เธอล้มลงไปเอง ฉันไม่ได้ผลัก” ฉินซูพูดอย่างนิ่งเฉย มองไปยังฉู่หลินเฉินด้วยสายตาที่สงบนิ่ง และไม่หวาดหวั่นต่อสิ่งใด

เมื่อเห็นท่าทางแบบนี้ของเธอ ฉู่หลินเฉินก็ลังเลเล็กน้อย นัยน์ตาดำของเขาเข้มสนิทและถามว่า “เธอแน่ใจนะว่าไม่ใช่เธอ”

“ไม่ใช่” น้ำเสียงของฉินซูมีความมั่นใจ

หวังอี้หลินเห็นดังนั้นก็เป็นกังวลในชั่วพริบตาเดียว ฟังความหมายของฉู่หลินเฉินที่มีต่อฉินซูคือเชื่อใจ? เป็นไปได้ไหมที่จะเผชิญหน้ากับเธอ?

เธอกลอกตาและก้าวไปด้านหน้าทันที เอ่ยขึ้น “หลินเฉิน เธอไม่ยอมรับก็ช่างเถอะ บางทีเธออาจจะไม่ได้ตั้งใจ เพียงแค่ใช้มือแตะฉันนิดหน่อย ใครจะรู้ว่าด้านหลังฉันคือบันได ฉันเข้าใจเธอผิดไปเอง”

พูดแล้วก็ใช้มือเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมาท่วมท้นจากการตกใจเมื่อสักครู่ ท่าทางที่อ่อนแอกล้ำกลืนความไม่เป็นธรรม แสร้งทำเป็นเข้มแข็งและใจกว้าง มันดูเหมือนว่าจะเป็นอย่างนั้นจริง ๆ

ในใจของฉินซูอดไม่ได้ที่จะรู้สึกหนาวเหน็บ

ดูเหมือนว่าหลังจากที่เข้าวงการบันเทิงแล้ว เธอไม่เพียงแต่จะเพิ่มทักษะในการแสดงเท่านั้น แม้แต่ระดับการพูดยังสูงขึ้นอีกด้วย

ด้วยคำพูดนี้ ทั้งยืนยันความจริงที่ว่าตนเองเป็นคนผลักเธอ ทั้งพูดอย่าง “เข้าอกเข้าใจ” ว่าเข้าใจผิด และยังเริ่มที่จะรับผิด

คนธรรมดาได้ยินเข้าดูท่าว่าจะยกย่องหวังอี้หลิน และเพิ่มความเกลียดที่มีต่อฉินซูมากขึ้น

แม้กระทั่งฉู่หลินเฉิน...เป็นไปอย่างที่คาดไว้ คิ้วของเขาขมวดแน่น สีหน้าเยือกเย็นยิ่งขึ้น

ดูเหมือนว่าผู้ชายคนนี้ก็ไม่ได้ฉลาดขนาดนั้น