วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 254

"อี้เฟย เขาเป็นอะไรเหรอคะ?" ฉินซูหันหน้ามาอย่างสงสัย

ถังโม่ยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ "เธอดูไม่ออกเหรอว่าเขามีใจให้เธอ?"

ฉินซูตกใจ จางอี้เฟยห่วงใยเธอจริง ๆ อย่างไรก็ตาม เธอไม่เคยมีเพื่อนผู้ชาย และคิดว่ามันเป็นแค่มิตรภาพที่เด็กผู้ชายจะมีให้กับเพื่อนสนิท

หลังจากที่ถังโม่ยกประเด็นขึ้นเบา ๆ ฉินซูก็ตระหนักได้ว่าเธอเพิกเฉยต่ออะไรบางอย่าง

"พวกเธอไม่เหมาะสมกัน" ถังโมพูดขึ้นมาอย่างกระทันหัน เธอมองฉินซูด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

ฉินซูพยักหน้าอย่างเห็นด้วย เธอพูดอย่างตรงไปตรงมา "ฉันไม่เคยคิดในเรื่องนี้มาก่อนเลย"

ถังโม่ยิ้ม "คุณฉิน ฉันชื่นชมเธอมาก แต่การชื่นชมของฉัน ไม่ได้หมายความว่าฉันจะยอมรับเรื่องเธอกับลูกชายฉันได้...เธอเข้าใจได้ใช่ไหม?"

"ฉันเข้าใจค่ะ" ฉินซูตอบเรียบ ๆ มองเธออย่างเข้าใจ "ฉันดูออกค่ะ ว่าคุณนายจางมีความคาดหวังกับเวินหลี"

ถังโม่ตกใจ ไม่คิดว่าฉินซูจะพูดตรงขนาดนี้

ฉินซูพูดต่อ "ฉันมองเวินหลีเป็นเหมือนน้องสาว ฉันก็อยากจะให้เธอมีความสุข ถ้าเธอกับจางอี้เฟยได้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน ฉันก็จะมีความสุขมากค่ะ"

เมื่อเห็นความจริงใจในดวงตาของเธอ ถังโม่อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ

"คุณฉิน รู้ไหมว่าทำไมฉันถึงคาดหวังให้เป็นเวินหลี ไมใช่เธอ?"

เมื่อได้ยินคำพูดของเธอที่ไม่มีความหมายอื่นใด ๆ แอบแฝง ฉินซูจึงพูดขึ้นอย่างสบาย ๆ ว่า "เพราะเรื่องของฉันกับตระกูลฉู่เหรอคะ?"

ถังโม่ส่ายหน้า และพูดเหมือนเป็นเรื่องใหญ่ "ฉันดูออกว่าเธอไม่มีอคติใด ๆ จะต้องมีอนาคตที่ดีแน่นอน แต่ครอบครัวของฉัน อี้เฟย...ฉันแค่อยากให้เขาปลอดภัยราบรื่น มีชีวิตธรรมดาที่แสนจะเรียบง่ายก็พอแล้ว"

ฉินซูตกใจ เธอหัวเราะอย่างช่วยไม่ได้

"คุณฉิน ฉันยังมีเรื่องที่อยากให้เธอช่วย"

"คุณพูดมาเลยค่ะ"

ถังโม่หยิบที่วัดมา ความจริงจังปรากฎขึ้นในดวงตาของเธอ "ทำให้อี้เฟยยอมแพ้ และไม่ให้เขาได้มีความหวังอีกต่อไป"

"ค่ะ"

เงาพระจันทร์อยู่ที่ปลายกิ่งไม้