ความหวังเดียวของฉู่หยุนซีในตอนนี้คือคุณย่า แค่คุณย่าพูดไม่กี่คำก็สามารถช่วยเธอได้
สุดท้ายแล้วพี่ชายของเธอก็เชื่อฟังคุณย่ามากที่สุด
ดังนั้นถึงแม้ว่างานปักจะน่าเบื่อสำหรับเธอ แต่เธอก็ตัดสินใจพาคุณย่าไปร่วมงาน
เพื่อให้คุณย่าประทับใจ
คุณย่าชอบงานปักเป็นพิเศษ ด้วยเหตุนี้ เธอจึงเข้าร่วมสมาคมเย็บปักถักร้อย ครั้งนี้เธอจะไปร่วมงานเลี้ยงแลกเปลี่ยนที่จัดโดยนายกสมาคม
ในอีกสองวันข้างหน้า ฉู่หยุนซีคอยอยู่กับคุณย่าเพื่อเตรียมตัวไปเข้าร่วมงาน
พฤติกรรมของเธอทำให้ซ่งจิ่นหรงเปลี่ยนไปเล็กน้อย
ดังนั้นในคืนก่อนงานเลี้ยงแลกเปลี่ยน ฉู่หยุนซีแทบรอไม่ไหวที่จะประจบคุณย่า
“คุณย่าคะ พี่ลงโทษหนูมาหลายวันแล้ว และมีหลายสิ่งในบริษัทที่หนูต้องทำ ทุกคนตั้งตารอให้หนูกลับไปจัดการกับมันเร็ว ๆ คุณย่าจะช่วยพูดกับพี่..."
ซงจิ่นหรงมองเธออย่างครุ่นคิด พลางถามอย่างสงสัยว่า "อืม ทำไมย่าจะไม่รู้ว่าหลานดังมากในบริษัท"
ฉู่หยุนซียิ้มอย่างเศร้าสร้อย “ยังไงหนูก็เป็นผู้จัดการทั่วไปของซิงโหยวเอ็นเตอร์เทนเม้นท์มานานแล้ว หนูก็ต้องรักษาภาพลักษณ์ของหนูไว้”
"นั่นเป็นเพราะว่าหลานนามสกุลฉู่" ซ่งจิ่นหรงพูดอย่างเฉียบขาดด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ
ใบหน้าของฉู่หยุนซีถอดสีลงทันที และหลังจากนั้นไม่นาน เธอพูดอย่างเศร้าโศก "ซิงโหยวเอ็นเตอร์เทนเม้นท์เป็นหนึ่งในอุตสาหกรรมที่สำคัญที่สุดของตระกูลฉู่ เราคงไม่สามารถให้คนนอกดูแลไปตลอดได้ใช่ไหมคะ?"
ซ่งจิ่นหรงขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ "เรื่องนี้ให้พี่ชายของหลานพิจารณาเอง หลานรีบนอนเถอะ พรุ่งนี้เราต้องไปบ้านตระกูลหัวแต่เช้า"
เมื่อพูดแบบนี้ ฉู่หยุนซีก็รู้ตัวว่าเธอยังไม่ได้รับความโปรดปรานจากคุณย่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วุ่นรักวิวาห์ลวง
ติดตามอ่านมาตลอด จะกรุณาอัพโหลดบทให้จบเรื่องได้มั้ยคะ...