วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 285

“ดีใจตอนนี้มันยังเร็วเกินไป” หวังอี้หลินกลับไม่รู้สึกเหลิงหรือพึงพอใจนัก แต่หยิบกระจกขึ้นมา แล้วมองดูการแต่งหน้าอันละเอียดอ่อนของเธอ ทันใดนั้นก็ชี้ไปที่แก้มของเธอเอง "ตบหน้าฉันสักทีสิ"

ช่ายช่ายพูดขึ้น “พี่อี้หลิน พี่หมายถึง?”

“ตบ ใช้แรงด้วย” หวังอี้หลินพูดอย่างมั่นใจ

เสียงฟาดของฝ่ามือดังขึ้นอย่างชัดเจน

ช่ายช่ายจับฝ่ามืออย่างระมัดระวัง "พี่อี้หลิน พี่ให้ฉันตบเองนะคะ"

“ไม่ต้องกังวลไป ฉันจะไม่โทษเธอหรอก” หวังอี้หลินมองไปที่รอยแดงบนใบหน้าของเธอครึ่งหนึ่ง และยิ้มอย่างพอใจ

เมื่อฉู่หลินเฉินมาถึง มีการคัดเลือกนางรองของเรื่อง《ชายชุดขาว》ในกองถ่าย เพราะบทบาทนี้ยังไม่ได้ตัดสินใจ นั่นเป็นเหตุผลที่ทีมผู้กำกับตัดสินใจใช้วิธีนี้ เพื่อให้หวังอี้หลินและหยูหร่านผลัดกันแสดง และดวลกันเพื่อตัดสินเป็นบทนางรองนี้ไป

ตอนนี้ในฉากนี้ ถึงคราวของหยูหร่านที่จะเล่นบทนางรอง และหวังอี้หลินเป็นนักแสดงนำหญิงอันดับสาม

เพียะ!

ฝ่ามือหนึ่งตบลงบนใบหน้าของหวังอี้หลิน ใบหน้าที่ไม่สนใจในเรื่องทางโลกของหยูหร่าน ตอนนี้เต็มไปด้วยความโกรธ

“จางจื่อฮวา เธอมัวแต่ห่วงชีวิตของตัวเอง เธอมีคุณสมบัติอะไรถึงมาเป็นหมอ? การผ่าตัดนี้ เธอไม่จำเป็นต้องมา...”

หลังจากพูดจบ ก็คว้ามีดผ่าตัดจากมือของหวังอี้หลินและผลักไหล่ของเธออย่างแรง

แม้จะดูเหมือนหยูหร่านใช้แรงอย่างมาก แต่เธอก็รู้ว่าเธอไม่ได้มีแรงมากขนาดนั้น อย่างมากก็ทำให้อีกฝ่ายถอยไปครึ่งก้าวเท่านั้น

ทั้งหมดนี้เป็นบทที่เตรียมไว้ล่วงหน้า

แต่ดูเหมือนว่าหวังอี้หลินจะลุกขึ้นยืนไม่ได้ เธอถอยไปข้างหลังสองก้าว แล้วเหยียบอยู่บนขั้นบันได

มีเสียงอุทานขึ้นใกล้ ๆ

เมื่อฟังเสียงรอบข้าง หวังอี้หลินก็มองเห็นเห็นฉู่หลินเฉิน เธอตกใจ จากนั้นก็ถอยหลังล้มลง