วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 3

หลินเมิ่งฟานโดนตบ

ฉินชูที่อยู่ด้านหน้าเขาในตอนนี้ เคยเป็นคนที่น่ารักน่าเอ็นดู อ่อนโยน จงรักภักดี และพึงพอใจในศักดิ์ศรีทั้งหมดของเขาตลอดมา

ฝ่ามือที่ตบลงบนใบหน้าเขาทำให้ศักดิ์ศรีทั้งหมดสลายหายไปในพริบตา

“ฉินซู”

หลินเมิ่งฟานโกรธ เนื่องจากความละอายและขุ่นเคือง เขาต้องการที่จะเอาคืนเธอ

ดวงตาที่แหลมคมจ้องมองไปที่คอของเธอ

เขากระชากคอเสื้อเธอ

บริเวณกระดูกไหปลาร้าเล็ก ๆ ของเธอปรากฏร่องรอยต่าง ๆ

ถางเสี่ยวหรูที่โดนตบรู้สึกคับแค้นใจ เมื่อเห็นร่องรอยนั้นก็ยิ้มเยาะและพูดจาถากถางขึ้นมา “เมิ่งฟาน ดูเหมือนว่าแฟนสาวคนนี้ของเธอที่ยึดมั่นถือมั่นในคุณธรรมนักหนาก็ร้ายไม่เบานะ!”

หลินเมิ่งฟานหน้าซีด

“ฉินซู เกิดอะไรขึ้น?!”

ฉินซูหัวเราะเยาะ “เหอะ นายคิดว่าไงล่ะ?”

เธอมาหาเขาเพื่อให้เขาช่วยปลอบประโลม แต่กลับมาพบเจอสถานการณ์ที่ตัวเองโดนสวมเขา

ในตอนนี้ ไม่จำเป็นจะต้องอธิบายเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อคืนวานให้เขาฟังแล้ว

ฉินซูปัดมือเขาออก ค่อย ๆ จัดแต่งคอเสื้อให้เข้าที่ เผยน้ำเสียงแข็งกระด้างเสียดสีออกมา “นายมีอะไรกันลับหลังฉันได้ ฉันก็สามารถสวมเขาให้นายได้เหมือนกัน!”

“ทำไมเธอถึงได้ไร้ยางอายขนาดนี้? อยู่ต่อหน้าฉันกลับทำตัวไร้เดียงสา”

ฉินซูเม้มปากแน่น ตัวสั่นเล็กน้อย

เธอคิดไม่ถึงว่าคน ๆ หนึ่งจะหน้าด้านได้ถึงระดับนี้!

ผู้ชายห่วย ๆ แบบนี้ ไม่รู้ว่าจะทนคบต่อไปเพื่ออะไร

“หลินเมิ่งฟาน ฉันต้องการเลิกกับนาย!”

ฉินซูตะโกนประโยคนี้ออกมาดังลั่น หน้าอกของเธอกระเพื่อมขึ้นลงอย่างรุนแรงด้วยความโกรธ

สีหน้าจริงจังของหลินเมิ่งฟานที่ต้องการจะพูดอะไรบางอย่างออกมา ถูกถางเสี่ยวหรูรั้งเอาไว้

ถางเสี่ยวหรูพูดเชิงหยอกล้อว่า “หลังจากนี้ต่างคนต่างอยู่ จะไปมีอะไรกับใครก็ได้ คงไม่มีปัญหาอีกแล้วสินะ”

ได้ยินเช่นนั้นหลินเมิ่งฟานพยายามดิ้นรนต่อสู้อยู่พักหนึ่ง ก่อนจะพยักหน้า

หลังจากฉินซูควบคุมอารมณ์ให้เย็นลงได้ ก็พูดออกมาด้วยแววตาดุดัน “ในเมื่อเราเลิกกันแล้ว เงิน 120,000 หยวนที่นายยืมฉันไปซื้อบ้าน อย่าลืมคืนฉันด้วยล่ะ!”

หลินเมิ่งฟานตกตะลึง

เงินจำนวนนั้นเขาไปเอาจำนองซื้อบ้านแล้ว จะให้อ้วกเอาออกมาคืนเหรอ?

เขาเพิ่งจะทำงานได้ 2 ปี เงิน 120,000 หยวนสำหรับเขานั้นไม่ใช่เงินจำนวนน้อย ๆ

หลินเมิ่งฟานปฏิเสธที่จะยอมรับมัน “นั่นมันเธอสมัครใจที่จะให้ฉันเอง!”

เหอะ สมัครใจให้เองอย่างนั้นเหรอ?

“ถ้านายไม่พูดว่าจะเอาเงินไปซื้อบ้านเพื่อไว้อยู่ด้วยกันตอนแต่งงาน ฉันจะให้นายไหม?”

เธอเป็นเพียงนักเรียนยากจนคนหนึ่ง เงินจำนวนนั้นมาจากการทำงานพาร์ทไทม์อย่างยากลำบากรวมถึงเข้าร่วมการแข่งขันวิชาการ มันไม่ง่ายเลยที่จะเก็บสะสมเงินขึ้นมาทีละเล็กละน้อย

คนห่วย ๆ แบบเขาไม่สมควรมาดูถูกมัน

ฉินซูพูดอย่างเย็นชา “นายเลือกที่จะไม่คืนก็ได้ ถ้าอย่างนั้นเรื่องการสำเร็จการศึกษาของนาย”

สีหน้าของหลินเมิ่งฟานเปลี่ยนไปอย่างฉับพลัน

หากเรื่องนั้นถูกเปิดเผยออกมา อนาคตของเขา…

เขามองไปที่ฉินซูด้วยความขุ่นใจ ในที่สุดก็กัดฟันพูดออกมา “ฉันจะคืนให้เธอ!”

ฉินซูหันหลังเดินจากไป

ในตอนนี้เธอแค่อยากจะรีบออกจากห้องทำงานที่น่ารังเกียจนี้ไปให้เร็วที่สุด ยิ่งห่างจากผู้ชายห่วย ๆ คนนั้นได้ไกลเท่าไหร่ก็ยิ่งดี!

ฉินซูก้มศีรษและก้าวเดินอย่างเร่งรีบ

เธอเพิ่งจะเดินมาถึงหน้าประตูทางเข้า ศีรษะของเธอก็ปะทะเข้ากับหน้าอกที่แข็งแกร่ง

“ขอโทษค่ะ”

เธอกล่าวขอโทษโดยไม่ได้เงยหน้าขึ้นมา แล้วรีบเดินจากไปอย่างรวดเร็ว

“คุณชายฉู่ คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม?” ผู้ช่วยที่อยู่ด้านข้างถามด้วยความเป็นห่วง