วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 47

สรุปบท บทที่ 47: วุ่นรักวิวาห์ลวง

สรุปเนื้อหา บทที่ 47 – วุ่นรักวิวาห์ลวง โดย พระพาย

บท บทที่ 47 ของ วุ่นรักวิวาห์ลวง ในหมวดนิยายโรแมนติก เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย พระพาย อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

ฉินซูเอามือปิดไว้ที่หน้าอกทันทีพร้อมอธิบาย "เมื่อครู่นี้ฉันไม่ทันระวังเลยทำไวน์หกน่ะค่ะ ทำให้คุณหัวเราะเลยใช่ไหม"

"คุณนายฉู่ไม่ต้องกังวลไปนะครับ คุณมากับผมเถอะครับ“ หานโม่หยางยื่นมืออกมาพลางยิ้มให้

ฉินซูลังเลเล็กน้อย

"อีกสองชั่วโมงงานเลี้ยงถึงจะเลิก คุณคงไม่อยากกลับเข้างานแบบนี้ใช่ไหมครับ?" หานโม่หยางอธิบาย "ข้างบนอาคารมีห้องเสื้อผ้า ผมจะให้คนนำชุดมาให้คุณ"

คำพูดของเขาทำให้ฉินซูไม่อาจปฏิเสธได้

"ขอบคุณค่ะ"

เขาพาฉินซูไปที่ห้องเสื้อด้วยตัวเอง หานโม่หยางถามขึ้น "ได้ยินว่าคุณนายฉู่กับคุณชายฉู่ตกหลุมรักกันตั้งแต่แรกเห็น พวกคุณเจอกันได้ยังไงครับ?"

"นั่น...มันเป็นอุบัติเหตุน่ะค่ะ" ฉินซูตอบอย่างคลุมเครือเพื่อไม่ให้ตัวเองพูดอะไรผิดไป

เมื่อเห็นว่าหานโม่หยางไม่ได้มีท่าทีจะเดินจากไป เธอจึงพูดขึ้นมาก่อน "คุณหานคะ ขอบคุณที่คุณนำทางให้ฉันนะคะ คุณคงมีเรื่องที่ต้องทำอีกเยอะ ไม่ต้องรอฉันที่นี่ก็ได้ค่ะ"

"ไม่เป็นไรครับ เรื่องงานเลี้ยงผมจัดการเรียบร้อยแล้ว คุณนายฉู่คือแขกผู้มีเกียรติ ผมต้องมั่นใจก่อนว่าชุดที่ส่งมาให้คุณไม่มีปัญหาอะไร ไม่อย่างนั้นจะเท่ากับผมต้อนรับได้ไม่ดีครับ”

หานโม่หยางยิ้ม เขาลดตัวลงนั่งบนโซฟา

ฉินซูเงียบ

คำพูดของเธอชัดเจนแล้ว แต่ผู้ชายคนนี้...แกล้งไม่เข้าใจใช่ไหม

หานโม่หยางชวนเธอคุยอีกครั้ง ด้วยความที่ไม่เธอรู้จุดประสงค์ที่แท้จริงของเขา จึงได้แต่ตอบคำถามแบบพื้นฐานเท่านั้น นอกเหนือไปจากนั้นควรตอบอย่างคลุมเครือ

"คุณนายฉู่ดูเหมือนจะระวังตัวกับผมมากเลยนะครับ" หานโม่หยางพูดติดตลก แต่สีหน้าของเขาไม่ดูเหมือนล้อเล่นสักนิด

ฉินซูยิ้มและไม่ได้พูดอะไรออกไป

ทันใดนั้นประตูของห้องเสื้อได้เปิดออก ร่างสูงร่างหนึ่งเดินเข้ามาใกล้

"เสื้อผ้าเธอเลอะเธอแค่โทรหาฉันก็พอแล้ว จะไปรบกวนคุณหานทำไม?"

สายตาเคร่งขรึมของฉู่หลินเฉินมองไปที่ฉินซูและหานโม่หยาง เขายื่นถุงในมือให้เธอ "ฉันเอาเสื้อผ้ามาให้เธอ"

ฉินซูรับรู้ได้อย่างว่องไวถึงสายตาที่ไม่พอใจของเขา เธอพูดขึ้น "ฉันเพิ่งเจอคุณหานโดยบังเอิญเมื่อครู่นี่เอง"

ผู้หญิงสามคนนั้นทำได้เพียงยอมรับความโชคร้ายนี้แล้วล่ะ

เมื่อฉู่หลินเฉินคุยโทรศัพท์จบก็พบว่าในมือของฉินซูยังถือถุงเสื้อผ้าอยู่ เขาพูดอย่างไม่พอใจ "ทำไมยังไม่ไปเปลี่ยนอีก?"

เธอพูดขึ้นอย่างไม่มีทางเลือก "คุณชายฉู่ คุณหันหลังไปก่อนได้ไหม?"

ห้องเสื้อนี้ไม่มีม้กระทั่งม่านกั้น และเธอก็คงจะเปลี่ยนเสื้อผ้าต่อหน้าเขาไม่ได้ถูกไหม?

ฉู่หลินเฉินเข้าใจ เขาหันหลังด้วยสีหน้าเย็นชาและหยิ่งยโส

ไม่ออกไปข้างนอก และก็ไม่ได้อยากมองเธอเปลี่ยนเสื้อผ้า

ฉินซูอ้าปาก แต่สุดท้ายก็ไม่ได้พูดอะไร เธอทำได้แค่เปลี่ยนเสื้อผ้าเงียบ ๆ

ชุดที่เขาเอามาให้เหมือนกับชุดเก่าทุกประการ ไซส์เดียวกัน

เมื่อได้ยินเสียงมือลูบเนื้อผ้า ฉู่หลินเฉินก็เงยหน้าขึ้นมา แต่เขาก็ต้องตกใจ

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วุ่นรักวิวาห์ลวง