เมื่อเปลี่ยนชุดเสร็จ ฉินซูไม่ได้สังเกตความผิดปกติของฉู่หลินเฉิน
เธอเอาชุดที่เลอะใส่ลงในถุง "แล้วชุดนี้ทำยังไง?"
ได้ยินเสียงนุ่มนวลของเธอ ฉู่หลินเฉินพูดคำสองคำออกมาเบา ๆ "ทิ้งไป"
“แต่ว่าชุดนี้มัน..." แพงนะ
เธอไม่ได้พูดคำสุดท้ายออกมา เขาก็เอาถุงในมือโยนลงถังขยะ และเดินนำออกไปข้างนอก
เขาเดินอย่างเร่งรีบราวกับจะหนีเธอ
ฉินซูทำได้เพียงเดินตามไป
ในงานเลี้ยงบรรยากาศกำลังคึกคักถึงขีดสุด ฉู่หลินเฉินพาฉินซูออกมาก่อน อย่างไรเสีย เขาก็ได้บรรลุตามจุดประสงค์แล้ว
เมื่อทั้งสองเดินมายังที่จอดรถและกำลังเตรียมตัวขึ้นรถ ทันใดนั้นก็มีผู้หญิงคนนึงวิ่งมาทางด้านหลัง
"ฉู่หลินเฉิน ทำไมนายทำกับฉันแบบนี้?! นายทำให้ฉันใช้ชีวิตไม่ได้ ฉันอยากให้นายตาย..."
หญิงสาวผมยุ่งเหยิง ท่าทางเสียสติ ในมือถือมีดปอกผลไม้คมกริบ สว่างวาบเข้าตาของฉินซู
ฉินซูยืนอยู่ข้างกายฉู่หลินเฉิน เธอเข้าใกล้ผู้หญิงคนนั้นไปทุกที
เมื่อเห็นมีดเล่มนั้น เธอก็ยกมือขึ้นบังโดยสัญชาติญาณ
ความเจ็บปวดแล่นมาที่แขนของเธอ เกิดเป็นแผลปริ จากนั้นเลือดก็ไหลออกมา
ดวงตาของฉู่หลินเฉินเต็มไปด้วยความตกใจ
"คุณชายฉู่!"
เว่ยเหอเห็นอย่างรวดเร็ว เขาวิ่งลงมาจากรถเพื่อห้ามผู้หญิงคนนั้น ดึงมีดออกจากมือของเธอ ดันเธอไว้กับกระจกรถ
เว่ยเหอปัดผมยุ่งเหยิงของผู้หญิงคนนั้นออก เขาจำเธอได้ "คุณคือถังซานลูกสาวของถังเป่าเย่"
ฉู่หลินเฉินแสดงสีหน้ารังเกียจและพูดขึ้นอย่างเย็นชา "อย่าให้เธอมาบ้าทีนี่"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วุ่นรักวิวาห์ลวง
ติดตามอ่านมาตลอด จะกรุณาอัพโหลดบทให้จบเรื่องได้มั้ยคะ...