วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 58

“อย่าพูดอย่างนั้น!” จางเหวินกล่าวเตือน “ได้ยินมาว่าคุณชายฉู่เชื่อฟังย่าของเขามาก ทางที่ดีลูกก็ควรทำตัวเป็นเด็กดีเชื่อฟังด้วยเช่นกัน”

“รู้แล้ว หนูไม่พูดอะไรซี้ซั้วแบบนี้หรอก”

หวังอี้หลินหยิบกระโปรงแดงขึ้นมา “คุณแม่คะ หนูใส่ตัวนี้เป็นไงบ้าง?”

“ดูดี งั้นตัวนี้แหละ! พรุ่งนี้เราไปเดินตลาดกันอีกที เธอไปบ้านตระกูลฉู่ครั้งแรก ของขวัญจะน้อยหน้าไม่ได้”

“รู้แล้ว”

สองแม่ลูกเดินคุยไปด้วยหัวเราะไปด้วยลงมาชั้นล่าง

หวังเจิ้นฮวาเพิ่งกลับมาจากด้านนอกด้วยสีหน้าหดหู่

“คุณพ่อเป็นอะไรไป?” หวังอี้หลินถามขึ้น

หวังเจิ้นฮวาหยิบถ้วยชาจากในมือแม่บ้านกูและพูดอย่างไม่พอใจ “ตอนแรกฉันคิดว่าถ้าบริษัทของครอบครัวจงปิดตัวลงฉันก็จะสามารถฉวยโอกาสนี้ปิดรอยรั่วได้ คิดไม่ถึงว่าเขาจะรักษามันไว้ได้อีก”

ทันทีที่ได้ยินจางเหวินก็อารมณ์เสียขึ้นมาฉับพลัน “นี่มันเรื่องอะไรกัน”

เมื่อก่อนตอนที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านกับโจวซือฉิน เพราะว่าบริษัทของครอบครัวหวังกับบริษัทของครอบครัวจงไม่ได้แตกต่างกันมาก แม้ว่าผู้หญิงสองคนจะนัดหมายเล่นไพ่ด้วยกันบ่อย ๆ และความสัมพันธ์เปลือกนอกก็ดูไม่ได้แย่ แต่ลับหลังมักจะเปรียบเทียบกันเสมอ เห็นอีกฝ่ายดีกว่าตนไม่ได้

โดยเฉพาะสองสามีภรรยาโจวซือฉินที่ใช้ให้ฉินซูสวมรอยเป็นลูกสาวของตน ทำให้จางเหวินเกลียดครอบครัวนั้นมากยิ่งขึ้น เฝ้าปรารถนาให้พวกเขายิ่งโชคร้ายได้เท่าไรยิ่งดี

หวังอี้หลินขมวดคิ้วไม่พูดอะไร นึกถึงสิ่งที่ฉินซูพูดในวันนี้ว่าการรักษาของย่าเธอได้รับการแก้ไขแล้ว

บวกกับสถานการณ์ของบริษัทครอบครัวจง ใครจะช่วยเธอ? แน่นอนว่ามีเพียงแค่ฉู่หลินเฉินเท่านั้น

เมื่อได้ข้อสรุปเช่นนี้ สีหน้าของหวังอี้หลินก็เปลี่ยนไปในทันที

สิ่งที่เธอปรารถนาจะเห็นคือฉินซูถูกผู้คนรังเกียจ โดดเดี่ยวและไร้หนทาง ถูกขับไล่ให้ออกจากตระกูลฉู่!

แบบนี้ถึงจะทำให้เธอหมดห่วงหมดกังวลได้

หวังอี้หลินคิดไตร่ตรองด้วยสีหน้าเยือกเย็น และตัดสินใจอยู่ภายในใจ

อีกสองวันข้างหน้าที่จะไปบ้านตระกูลฉู่ เธอจะไปทานข้าวง่าย ๆ ธรรมดา ๆ ไม่ได้

จากที่ฟังฉู่หยุนซีพูด ช่วงนี้สุขภาพร่างกายของคุณท่านตระกูลฉู่มีปัญหา แถมยังไม่ยอมไปโรงพยาบาลอีก ตระกูลฉู่จึงตัดสินใจ เชิญพยาบาลวิชาชีพคนหนึ่งมาดูแลเธอที่บ้าน

ถ้าเธอสามารถเสนอตัวเองได้ ครอบครัวตระกูลฉู่ก็จะให้ความสำคัญและชื่นชมเธอ อีกทั้งยังสามารถอยู่ที่บ้านตระกูลฉู่ได้อย่างชอบด้วยเหตุผล

บางทีแม้แต่คุณชายฉู่ก็อาจจะมองเธอมากขึ้น

อย่างไรก็ตามเธอเคยเรียนแพทย์ และมีความรู้ความเข้าใจด้านการพยาบาลเบื้องต้น แค่ดูแลคนแก่คนหนึ่งจะไปยากอะไร?

คนใช้บ้านตระกูลฉู่ก็มีเยอะแยะ เธอไม่จำเป็นต้องหนักใจและเปลืองแรงเลยสักนิด!

ขอเพียงแค่การอนุมัติจากคุณท่านตระกูลฉู่ ถึงตอนนั้นตระกูลฉู่ก็แทบรอไม่ไหวที่จะไล่ฉินซู

“ของเลียนแบบ” ออกไป และให้ตนเองกลายเป็นคุณหนูตระกูลฉู่

ปรากฏรอยยิ้มแห่งชัยชนะบนใบหน้าของฉินซู

พรุ่งนี้เธอจะไปซื้อของขวัญที่ยิ่งใหญ่ให้คุณท่านตระกูลฉู่!

…

ฉินซูได้รับสายจากอาจารย์สวี่ในตอนเช้า โดยบอกว่าเจอตำราเกี่ยวกับทิศทางการวิจัยของโครงการสองสามเล่ม ซึ่งน่าจะเป็นประโยชน์กับเธอ

ในช่วงสองวันที่ผ่านมา เธอมีความคิดเห็นบางอย่างอยากจะขอคำแนะนำจากอาจารย์สวี่

หลังฉินซูเตรียมของทั้งหมดเรียบร้อยแล้ว ก็สวมหน้ากากออกจากบ้านไป

ที่บ้านของอาจารย์สวี่เปิดร้านขายยา ในช่วงปกติที่ไม่มีสอนเธอก็จะอยู่ช่วยงานที่ร้านขายยา

จุดนัดพบก็คือร้านขายยา

เมื่อเห็นว่าฉินซูกำลังมา สวี่เหวินซูก็เลื่อนเก้าอี้ให้เธอนั่งจากนั้นก็รินชาให้เธอ

ฉินซูรีบพูดโดยมิรอช้า “ขอบคุณมากค่ะอาจารย์สวี่”

มองไปรอบ ๆ ร้าน “อาจารย์สวี่คะ ทำไมวันนี้มีอาจารย์แค่คนเดียว?”

“พนักงานลาพักน่ะ พ่อของฉันก็ชวนเพื่อนของเขาไปตกปลา” สวี่เหวินซูกล่าวอย่างไม่มีทางเลี่ยง

ทั้งสองดื่มชาไปด้วยพูดคุยกันไปด้วย สวี่เหวินซูฟังฉินซูพูดถึงความคิดเห็นเกี่ยวกับงานวิจัยครั้งนี้ ก็อดที่จะชื่นชมไม่ได้ เธอยิ่งมั่นใจมากขึ้นว่าสักวันหนึ่งฉินซูจะกลายเป็นบุคคลอัจฉริยะในวงการแพทย์อย่างแน่นอน!

สวี่เหวินซูเงยหน้ามองดูเวลา “ไอหยา ฉันลืมเรื่องที่ต้องทำไปเลย ฉินซู เธอช่วยดูร้านให้ฉันสักครู่ได้ไหม? ฉันจะรีบกลับมา”

“อาจารย์สวี่ไปเถอะค่ะ” ฉินซูกล่าวด้วยรอยยิ้ม

สวี่เหวินซูเดินออกจากประตูร้าน ทันใดนั้นก็นึกขึ้นมาได้ว่า ตอนนี้ฉินซูเป็นภรรยาของทายาทตระกูลฉู่แล้ว ฐานะทางสังคมเธอไม่เหมือนเมื่อก่อน คิดไม่ถึงเลยว่าตนเองจะให้เธอช่วยดูร้านให้ ช่างไม่มีความเกรงใจเลยจริง ๆ...

แต่เด็กคนนั้นไม่ได้วางมาดเลยสักนิด ท่าทางที่ซื่อ ๆ และถ่อมตัวทำให้ผู้คนชอบเธอจากใจจริง

สวี่เหวินซูเดินจากไปได้ไม่นาน รองเท้าส้นสูงคู่หนึ่งก็เดินเข้ามาในร้าน

ที่นี่มีอาหารเสริมสำหรับผู้สูงอายุไหม? ต้องการแบบที่ดีที่สุด!