วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 67

หลิวเหวยลู่เองก็มองฉินซูด้วยความรวดเร็วเช่นกัน เธอควบคุมความตกใจเอาไว้ นั่งยอง ๆ ลงข้างซ่งจิ่นหรงและเรียกเธอ "คุณแม่?"

“อย่าเพิ่งไปจับเข็มพวกนั้นนะคะ รออีกสักพักคุณท่านถึงจะตื่น” ฉินซูพูดเตือนขึ้น

เป็นไปตามคาดหลิวเหวยลู่และฉู่หยุนซีไม่กล้าแตะต้องเข็มเหล่านั้น พวกเธอได้แต่ยืนอยู่ข้าง ๆ อย่างประหม่า พลางสังเกตอาการของซ่งจิ่นหรง

หวังอี้หลินได้แต่ตกตะลึงอยู่ตรงนั้น

นี่มันเป็นไปได้ยังไง? คิดไม่ถึงว่าฉินซูจะช่วยชีวิตของคุณย่าตระกูลฉู่เอาไว้จริง ๆ เหรอ?

แม้แต่ตัวเธอเองก็ไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไง แต่ทำไมฉินซูถึงทำได้? เพียงแค่ใช้เข็มสองสามเล่มนั้นเองน่ะเหรอ?!

เธอคิดถึงตอนที่เรียนอยู่ในมหาลัย ทุกครั้งที่สอบคะแนนของฉินซูก็จะนำห่างเธอมาตลอด ถ้าหากเข้าร่วมโครงการวิจัยอะไร ฉินซูก็จะได้รับคำชมจากอาจารย์มากที่สุดเสมอ!

ฉินซู! ฉินซู! ฉันจะเทียบเธอไม่ติดจริง ๆ เหรอ?!

หวังอี้หลินกัดฟันอย่างอิจฉาริษยา

ไม่นานคุณหมอก็มาถึง

ฉินซูจึงนำเข็มออกไป

คุณหมอตรวจร่างกายของซ่งจิ่นหรง และยืนยันว่าไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง เธอตื่นขึ้นอย่างสบาย ๆ

ฉู่หลินเฉินประคองเธอนั่ง เขาถามขึ้น "ทำไมจู่ ๆ คุณย่าถึงเป็นลมละครับ?"

“คุณท่านความดันในเลือดสูงนะครับ เลือดลมไม่สมดุลกันถึงได้มีเลือดออกกะทันหัน”

คุณหมอกล่าวและถามขึ้นอีกว่า "ก่อนที่คุณท่านจะป่วยท่านกินยาอะไรเข้าไปครับ?"

“กินยาเหรอ?" หลิวเหวยลู่ครุ่นคิด "ปกติคุณแม่ต้องกินอาหารเสริมบำรุงร่างกาย แต่วันนี้ยังไม่ถึงเวลา จึงยังไม่ได้กินค่ะ"