วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 70

ฉากนี้เล่าจากดวงตาสองข้างที่สวมเลนส์มองอยู่ในที่ไม่ไกลนัก

"ผู้จัดการหาน ความสัมพันธ์ของหลินเฟิงกับคุณชายฉู่ดูเหมือนจะไม่ธรรมดาเลยนะครับ" ผู้ช่วยลดเสียงพูดกับหานโม่หยาง

หานโม่หยางนึกถึงตอนที่ฉินซูทักทายหลินเฟิงก่อนในงานเลี้ยง เขาหรี่ตาลง "ฉันประเมินเธอต่ำไป แท้จริงแล้วฉู่หลินเฉินก็หาภรรยาให้ตัวเอง!"

เรื่องที่กำจัดหลินเฟิงออกไป เขาจะจดจำเอาไว้ในใจ!

หานโม่หยางมองฉินซูอีกครั้ง และเข้าไปนั่งในรถด้วยใบหน้าที่เย็นชา

มีสาวสวยนั่งอยู่ในรถคนหนึ่งถามขึ้นอย่างเร่งรีบ "อาหยาง เป็นยังไงบ้าง? หมอว่ายังไงบ้าง?"

หานโมหยางเม้มริมฝีปาก สีหน้าหม่นหมองลง

หญิงสาวถามรู้สึกเศร้าไปชั่วขณะ "หรือว่าเป็นไปไม่ได้...?"

ผู้จัดการอธิบาย "คุณนายครับ ช่วงนี้คุณหานยุ่งอยู่กับการจัดการแข่งขันทางการแพทย์ มีความกดดันสูงมาก และทานยาตรงเวลาตลอด บางทีหากผ่านไปอีกสักนิด แล้วค่อยกลับมาตรวจอีกครั้งอาจจะมีข่าวดีก็ได้นะครับ?"

หญิงสาวพยักหน้า เธอถอนหายใจ "มันก็หลายปีแล้ว...."

ทันใดนั้นเธอตัดสินใจ จับมือหานโม่หยางเอาไว้ แล้วพูดว่า "หรือจะลองเชื่อที่แม่คุณพูดล่ะ เราลองทำอุ้มบุญหรือทำเด็กหลอดแก้วกันดีไหม เราต้องมีทายาทให้ตะกูลหานนี่นา"

ใบหน้าของหานโม่หยางเย็นชา เขาเม้มมุมปากแน่น แต่ไม่ได้พูดอะไร

เมื่อเห็นสถาการณ์ดังนี้ หญิงสาวก็พอรู้ว่าเขาเห็นด้วยแล้ว เธอแสดงความดีใจ "งั้นก็เอาตามนี้นะ แม่จะหาสาวบริสุทธิ์ผุดผ่อง เพื่อสืบทอดสายเลือดที่แท้จริงของตระกูลหานเอาไว้”

อีกด้านหนึ่ง ฉินซูเดินเข้าโรงพยาบาลไป

"คุณนายคะ!"

ทันทีที่เธอเข้าไป พยาบาลคนหนึ่งจำเธอได้และพูดว่า "คุณท่านอยู่ในห้องตรวจชั้นสามค่ะ"

ฉินซูก้มหัวขอบคุณเธอที่ช่วยบอกทาง และก้าวเข้าไปในลิฟต์