ฉู่หลินเฉินหันไปที่ฉินซู เพื่อดูการแสดงออกและท่าทางของเธอ แต่เขาเห็นเพียงใบหน้าที่เรียบเฉยและท่าทางที่ดูสบาย ๆ
เขานึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นที่บ้านตระกูลฉู่ ดวงตาของเขาเป็นประกายบางอย่างขึ้น "ฉันรู้ว่าเธอไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องที่คุณย่าป่วย หยุนซีเป็นคนไม่ระวังคำพูด เจตนาที่มีต่อเธอชัดเจนมาก"
ฉินซูกระตุกริมฝีปากเบา ๆ เธอชินชากับอคติของหยุนซีที่มีต่อเธอแล้ว
ฉู่หลินเฉินครุ่นคิด เขาพูดต่อ "อี้หลินก็เป็นห่วงความปลอดภัยของคุณย่า จึงทำให้เกิดการตัดสินใจที่ผิดและความผิดพลาดขึ้น เรื่องนี้เธอก็เข้าใจใช่ไหม?"
ฉินซูตกใจเล็กน้อย เมื่อนึกถึงความสัมพันธ์ของฉู่หลินเฉินและหวังอี้หลิน เธอก็ยกมุมปากยิ้ม "เข้าใจสิ เข้าใจอยู่แล้ว"
ฉู่หลินเฉินปกป้องคนที่อยู่ในหัวใจเขา เธอจะขัดได้เหรอ?
เมื่อเห็นว่าฉินซูไม่ได้ถามอะไรต่อ ฉู่หลินเฉินก็รู้สึกแปลก ๆ ภายในใจ
เขาพยายามควบคุมความรู้สึกแปลก ๆ ในใจเอาไว้ กระแอมออกมาเบาๆ ปรับสีหน้าให้ดูปกติ "อาการของคุณย่าครั้งนี้อันตรายมาก ถ้าไม่ได้เธอช่วยเอาไว้ ฉันไม่อยากจะคิดเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้น"
ฉินซูมองเขาด้วยอาการเลิ่กคิ้วเล็กน้อย เธอหรี่ตา
ที่เขาพูดแบบนี้หมายความว่าอะไร…
วินาทีต่อมา เธอเห็นริมฝีปากของเขาขยับ "ก็เลยต้อง ขอบใจเธอ"
ฉู่หลินเฉินก็ขอบคุณเธอจริง ๆ!
ฉินซูรู้สึก "ได้รับความโปรดปรานโดยไม่คาดฝันมาก่อน"
แต่เธอก็ปรับอารมณ์เป็นเย็นชาเหมือนเดิม ยิ้มเหมือนไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรและพูดขึ้น "เห็นคนจะตายก็ต้องช่วยไหม"
ฉู่หลินเฉินรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อยกับคำพูดที่ดูไม่ใส่ใจของเธอ นั่นคือคุณย่าของเขานะ! ทำไมเธอถึงพูดออกมาเหมือนเพิ่งทำเรื่องธรรมดา ๆ ผ่าน ๆ ไปแบบนั้น
แต่ฉินซูกับคุณย่าเองก็ไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่พิเศษอะไร จะไปคาดหวังให้เธอเหมือนเขาได้ยังไง จะคาดหวังให้เธอปฏิบัติกับคุณย่าเหมือนเป็นย่าแท้ ๆ ได้เหรอ?
ฉู่หลินเฉินรู้สึกว่า ความคิดของเขามันน่าขำ และก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมา
เว่ยเหอเดินเข้ามาและพูดขึ้น "คุณชายฉู่ครับ คุณท่านได้พักในห้องพยาบาลแล้ว เป็นห้องผู้ป่วย VIP ที่ดีที่สุด"
ฉู่หลินเฉินพยักหน้า เขาตั้งใจจะเข้าไปดูสักหน่อย "ยังมีเรื่องด่วนอีกเรื่อง เกี่ยวกับฮั่นซาน...."
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วุ่นรักวิวาห์ลวง
ติดตามอ่านมาตลอด จะกรุณาอัพโหลดบทให้จบเรื่องได้มั้ยคะ...