วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 73

เซวียฉิงโทรเข้ามา

"หยุนซี เรื่องโครงการของบ้านฉันเมื่อไรจะแก้ปัญหาได้ พ่อฉันสร้างสงครามประสาทไม่พูดกับฉันมาสองวันแล้วนะ เขาพูดว่าถ้าฉันจัดการไม่ได้ เขาจะให้ฉันแต่งงานกับบอสหลี่เพื่อธุรกิจ!"

ฉู่หยุนซีรีบตอบอย่างทันท่วงที "เธออย่ากังวลไป เรื่องนี้ฉันคุยกับพี่ชายฉันแล้ว ฉันจะช่วยเธอแก้ไขแน่นอน"

"อย่างนั้นเธอก็รีบ ๆ หน่อยนะ! พวกเราช่วยให้เธอหายโกรธ ดันไปทำให้พี่ชายเธอโมโหเสียได้"

"เธอวางใจเถอะนะ ฉันจะไม่ทำให้พวกเธอเดือดร้อน"

ฉู่หยุนซีปลอบใจเพื่อนสนิท กลั้นใจโทรหาฉู่หลินเฉิน

"พี่คะ ฉันผิดไปแล้ว..."

ฉู่หลินเฉินกำลังขึ้นเครื่องบิน เดินไปพลางพูดอย่างเย็นชาว่า "เธอรู้ไหมว่าที่เธอทำวันนี้มันแย่ขนาดไหน ต่อหน้าอาหลิน เธอลองคิดดูเอาเองแล้วกันว่าพูดอะไรโง่ ๆ ออกมาขนาดไหน!"

ฉู่หยุนซีตกใจ ไม่คิดว่าทั้งคุณแม่และพี่ชายจะต่อว่าเธอเพราะเรื่องวันนี้

เธอมีความขุ่นเคืองในใจเล็กน้อย แต่เมื่อนึกถึงคำขอของเพื่อนแล้ว เธอก็พูดขึ้นอย่างออดอ้อนว่า "พี่คะ ต่อไปนี้ฉันจะระวังอารมณ์ของตัวเองให้ดี ถ้าอย่างนั้น... โครงการของเพื่อนฉัน จะสามารถ..."

เมื่อฉู่หลินเฉนได้ยินเรื่องนี้ เขาก็พูดด้วยเสียงที่เย็นชาขึ้น "ไม่ได้"

"ฉันไหว้ล่ะ ถือว่าฉันขอร้องเถอะนะ ถ้าเสียโครงการนี้ไป พ่อของเซวียฉิงจะให้เธอไปแต่งงานเพื่อธุรกิจ ยังไงเธอเป็นก็เพื่อนสนิทของฉัน พี่จะไม่ช่วยสักหน่อยเหรอ?"

"ตอนเธอให้พวกนั้นช่วยในเรื่องโง่ ๆ แบบนั้น ก็ควรจะคิดถึงผลที่ตามมาบ้างนะ!" ฉู่หลินเฉินพูดเย้ย แต่ในใจกับรู้สึกลังเล

ไม่ว่าอย่างไร ฉู่หยุนซีก็เป็นน้องสาวของเขา

เขาครุ่นคิด และตัดสินใจให้โอกาสเธออีกครั้ง "เธอจะต้องรับปากว่า ต่อไปเธอต้องรู้จักควบคุมอารมณ์ ไม่ไปทำร้ายให้คนอื่นต้องเสื่อมเสีย และจะต้องขอโทษฉินซู ถ้าฉินซูยกโทษให้ ฉันจะไม่เล่นงานเพื่อนของเธอ”

"อะไรนะ ให้ฉันไปขอโทษยายของปลอมนั่นน่ะเหรอ!" ฉู่หยุนซีตะลึง

เมื่อฉู่หลินเฉินได้ยินชื่อที่เธอเรียกฉินซู เขาก็ขมวดคิ้ว "ทำไมล่ะ ในเมื่อเธอช่วยคุณย่าของพวกเราเอาไว้ พี่ขอแค่นี้มากไปเหรอ ถ้ารับไม่ได้ ก็ไม่ต้องมาพูดเรื่องเพื่อนของเธออีก"

ฉู่หยุนซีหวั่นใจ เธอรีบพูดขึ้น "ได้ ฉันจะไปขอโทษเธอ จะขอบคุณต่อหน้า ขอบพระคุณที่เธอช่วยคุณย่าเอาไว้!"

ฉู่หลินเฉินรู้สึกพอใจขึ้น เขาวางโทรศัพท์และเดินเข้าเกตไปขึ้นเครื่อง

ฉู่หยุนซีจ้องไปที่โทรศัพท์ด้วยสายตาที่แดงก่ำ

นึกไม่ถึงว่าพี่ชายของเธอจะให้เธอไปขอโทษฉินซู เธอคือลูกสาวจากตระกูลฉู่ที่ร่ำรวยและมีเกียรติ จะต้องไปขอโทษเด็กบ้านนอกนั่นน่ะเหรอ?!

แต่เพื่อเพื่อน เธอจะไม่ทำก็ไม่ได้

ฉู่หยุนซีจิตใจหม่นหมอง ในขณะนั้นเองหวังอี้หลินได้โทรหาเธอ

"หยุนซี วันนี้ฉันทำพลาดไป คุณแม่เธอคงไม่ค่อยพอใจฉันใช่ไหม? ทั้งหมดเป็นเพราะฉัน พอฉันเห็นฉินซูก็นึกถึงเรื่องที่เธอเป็นแค่ตัวปลอมขึ้นมา ฉันให้อภัยเธอไม่ได้ หรือเป็นเพราะฉันใจแคบเกินไป"

หวังอี้หลินพูดอย่างประหม่าที่ปลายสาย

เธอรู้ว่าวันนี้เธอทำตัวไม่ดีและโง่มาก

การที่เธอจะไล่ฉินซูออกไปได้ เธอต้องมีพันธมิตรอย่างฉู่หยุนซีเอาไว้ ต้องให้หยุนซีอยู่ข้างเธอตั้งแต่ต้นจนจบ ดังนั้นเธอจึงได้โทรไปหาหยุนซี

ฉู่หยุนซีกำลังโกรธเรื่องที่ต้องขอโทษฉิซู เมื่อได้ยินชื่อฉินซูจึงระเบิดอารมณ์ออกมา "ไม่! หวังอี้หลิน เธอไม่ผิดเลยสักนิด ฉินซูพยายามขัดขวางที่เธอได้เป็นที่สนใจ มันเป็นผู้หญิงจอมวางแผน น่าเกลียดเกินไปแล้ว!"

หวังอี้หลินยกยิ้ม เป็นไปตามคาด ฉู่หยุนซีเชื่อเธออย่างสนิทใจ แถมยังมีประโยชน์อีกด้วย…

เธอได้ยินฉู่หยุนซีถ่มน้ำลายออกมาอีกครั้ง "เธอรู้ไหมพี่ชายฉันคุยกับฉันทางโทรศัพท์ว่าอะไร เขาบอกให้ฉันไปขอโทษยายของปลอมนั่น! ฉันไม่มีเรื่องอะไรต้องขอโทษมันด้วยซ้ำ แค่พูดไม่ดีกับมันไม่กี่ประโยค พี่ชายฉันขอให้ฉันทำมากไปแล้ว..."

"เขาให้เธอไปขอโทษฉินซู?" หวังอี้หลินสีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย

ฉู่หยุนซีเป็นน้องสาวของคุณชายฉู่ แต่ฉินซูเป็นแค่ "ของปลอม" มองก็รู้แล้วว่าใครสำคัญกว่า แต่คุณชายฉู่กลับให้ฉู่หยุนซีไปขอโทษฉินซู!

มันจะเข้าข้างกันเกินไปแล้ว...