หวังอี้หลินสับสนเล็กน้อย หลังจากนั้นไม่นาน สีหน้าเธอก็เคร่งขรึม "ถ้าอย่างนั้น เธอจะทำยังไงต่อไปล่ะ?"
"จะทำอะไรได้ล่ะ? พี่ชายฉันเป็นคนหัวแข็ง ก็คงต้องเรียกยายนั่นมาขอโทษสักนิดสักหน่อย จะให้ฉันไม่ช่วยเพื่อนตัวเองก็คงไม่ได้!"
ฉู่หยุนซีพูดด้วยความโกรธ เธอลดเสียงพูดลง "แต่ฉันจะคิดบัญชีเอาไว้ และจะมาตามเก็บทีหลังกับยายนั่น เธอคอยดูก็แล้วกันว่าฉันจะจัดการยังไง!"
สายตาของหวังอี้หลินกลับมาปกติ เธอก็คิดเรื่องนี้ไว้ในใจอยู่แล้ว
…
ฉินซูได้รับข้อความจากฉู่หลินเฉิน สองสามวันนี้เขาต้องเดินทางไปทำงานที่อื่น เขาบอกเธอว่าอย่าก่อเรื่องวุ่นวาย
เธอถอนหายใจโล่งอก
ช่วงสองวันนี้เธอกำลังจะไปเข้าร่วมโครงการวิจัยพอดี ไม่รู้จะบอกกับเขายังไง
การที่เขาไม่อยู่รอบนี้ ทำให้เธอทำอะไรได้สะดวกขึ้น
อาจารย์สวี่เป็นคนแนะนำให้เท่านั้น แต่ไม่ได้เข้าร่วมโครงการด้วย หัวหน้าโครงการคือศาสตราจารย์ฉาง ในท้ายที่สุดผลการวิจัยจะถูกส่งในนามของกลุ่ม และจะเข้าสู่การแข่งขัน
หลังจากเอกสารการสมัครของฉินซูได้รับการอนุมัติให้ผ่านแล้ว ศาสตราจารย์ฉางก็ดึงเธอเข้ากลุ่มสนทนา ในกลุ่มมีนักศึกษาห้าคน รวมกับศาสตราจารย์ฉางและผู้ช่วยที่ชื่ออาจารย์หม่า รวมทั้งหมดเจ็ดคน
ฉินซูเข้ากลุ่มเป็นคนสุดท้าย
ทุกคนเป็นนักศึกษาแพทย์ที่มาจากต่างสถาบันกัน ยังไม่คุ้นเคยกันนัก ดังนั้นสิ่งแรกที่ขอให้ทุกคนทำก็คือ เปลี่ยนชื่อโปรไฟล์เป็นชื่อเล่น
ฉินซูเคยติดต่อกับศาสตราจารย์ฉางมาก่อนแล้ว ตำแหน่งของเธอค่อนข้างเป็นเรื่องอ่อนไหว ไม่อยากเปิดเผยให้ใครรู้ ศาสตราจารย์ฉางก็เห็นด้วย อนุญาตให้เธอใช้นามแฝง ยังไงซะชื่อที่ส่งเข้าแข่งขันก็เป็นชื่อกลุ่ม
ฉินซูเปลี่ยนชื่อเป็น "เหอซูห้องสิบจากมหาวิทยาลัยแพทย์ไห่เฉิง”
ศาสตราจารย์ฉาง : ‘พรุ่งนี้ห้าโมงเย็นมารวมตัวกันที่ห้องวิจัย นำข้อมูลที่เรียบเรียงมาได้ในช่วงนี้มาด้วย อาจารย์หม่าจะรอทุกคนอยู่ที่นั่น และจะแจกแจงงานต่อไป’
นักศึกษาคนหนึ่งตอบ : 'รับทราบค่ะ'
ฉินซูเองก็ตอบ : 'รับทราบค่ะ'
เมื่อมาถึงวันนัด ฉินซูเตรียมข้อมูลและกำลังจะออกจากบ้าน
แต่ก็มีเบอร์ของคนแปลกหน้าโทรเข้ามาเสียก่อน
ฉินซูรับสายโดยอัตโนมัติ
เสียงของฉู่หยุนซีดังขึ้น "ฉินซู พวกเรามาเจอกันหน่อย ฉันมีอะไรจะบอกเธอ"
"ฉันว่าเราไม่มีอะไรต้องคุยนะ? ฉันยุ่งมาก มีเรื่องที่ต้องทำอีก" ฉินซูขมวดคิ้วและกำลังจะวางสาย
"เดี๋ยวก่อน!"
ฉู่หยุนซีพูดอย่างเร่งรีบ น้ำเสียงชวนอึดอัดใจ "จริง ๆ แล้วคือ ฉันทำตัวไม่ดีใส่เธอ พูดเรื่องที่ไม่ควรพูด ฉันอยากจะขอโทษเธอ"
ฉินซูเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยและตอบเบา ๆ "ฉันเข้าใจแล้ว"
ฉู่หยุนซีขมวดคิ้วหนัก เข้าใจแล้ว? หมายความว่าอะไรเนี่ย
เธอพูดขึ้น "เราเจอหน้ากันสักหน่อยเถอะ ฉันอยากขอโทษเธอต่อหน้า ฉันรับรองฉันไม่ได้มีแผนการอะไรแอบแฝงจริง ๆ สถานที่ฉันก็จองไว้แล้ว ที่ร้านกาแฟข้าง ๆ โรงแรมจินหยาง"
โรงแรมจินหยาง? ที่ที่อาจารย์นัดก็แถวนั้นพอดี
ฉินซูครุ่นคิด ร้านนั้นที่เป็นทางผ่านพอดี ลองไปฟังสิ่งที่หยุนซีพูดหน่อยคงไม่เสียหาย
ไม่ต้องมีเพื่อนเยอะ แค่ลดคนที่คอยกลั่นแกล้งลงสักคนก็ยังดี
พอคิดได้ดังนี้ ฉินซูจึงตอบตกลงไปพบฉู่หยุนซี
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วุ่นรักวิวาห์ลวง
ติดตามอ่านมาตลอด จะกรุณาอัพโหลดบทให้จบเรื่องได้มั้ยคะ...