วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 75

ฉินซูมาถึงร้านกาแฟ ฉู่หยุนซีก็นั่งรออยู่ก่อนแล้ว

"ฉันสั่งกาแฟให้เธอ เธออยากกินอะไรอีก นี่เมนูนะ"

ฉู่หยุนซีเปลี่ยนทาท่างไปจากคราวก่อน เธอส่งเมนูให้กับฉินซูด้วยทาท่างที่นอบน้อมมาก

ฉินซูส่ายหน้า เธอปฏิเสธอย่างเป็นนัยยะ

หลังจากนั่งลงแล้วเธอก็ถอดหน้ากากออก มองฉู่หยุนซีอยู่ครู่หนึ่ง "คุณฉู่คะ เราเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า"

ฉู่หยุนซีตกใจ เธอได้แต่เก็บเมนูกลับมา "จริงสิ ฉันเรียกให้เธอออกมาเพราะจะขอโทษเธอต่อหน้า"

พูดเสร็จเธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมา "เธอคงไม่รังเกียจที่ฉันจะอัดวิดีโอใช่ไหม?"

ฉินซูขมวดคิ้ว ไม่เข้าใจการกระทำของเธอ

ฉู่หยุนซีอธิบาย "พี่ชายฉันบอกว่าต้องขอโทษเธอต่อหน้าเท่านั้น ถ้ามีวิดีโอ ฉันก็อธิบายให้เขาฟังได้"

"..."

ฉินซูพูดไม่ออก และยังประหลาดใจเล็กน้อย ที่แท้ฉู่หลินเฉินเป็นคนบอกให้เธอมาขอโทษ?

แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็รู้สึกยอมรับไม่ได้กับสิ่งที่ฉู่หยุนซีทำ

"คุณหนูฉู่คะ จริง ๆ แล้วฉันไม่ได้สนใจอคติที่คุณมีต่อฉันหรอกนะ ยังไงความสัมพันธ์ของฉันกับพี่ชายของคุณก็แค่ทำธุรกิจร่วมกัน พวกเราไม่สามารถเป็นครอบครัวเดียวกันได้อยู่แล้ว ถ้าการพูดของโทษของคุณเป็นแค่การแสดงเฉย ๆ ฉันก็ขอปฏิเสธค่ะ"

ฉินซูพูดพลางลุกขึ้น

ฉู่หยุนซีรีบคว้าตัวเธอไว้อย่างรวดเร็ว เธออดทนความเก็บความรู้สึกอยากด่าคนเอาไว้ในใจ และแสร้งทำเป็นน่าสงสาร "อย่าไปเลยนะ ฉันอยากขอโทษเธอจากใจจริง ที่ต้องอัดวิดีโอเพราะพี่ชายฉันขอไว้ เขาบอกว่าต้องมีหลักฐาน ไม่อย่างนั้นจะไม่คืนโครงการให้เพื่อนของฉัน"

"เพื่อนของฉันบอกว่า ถ้าเธอเสียโครงการที่ทำร่วมกับตระกูลฉู่ไป พ่อของเธอจะจับเธอแต่งการกับผู้ชายแก่เพื่อทำธุรกิจ อย่างนั้นความสุขในชีวิตแต่งงานของเธอก็จะพลังทลายไปตลอดชีวิต!"

ฉินซูเงียบสนิท

พ่อแม่แบบนี้ทำให้เธอนึงถึงโจวซือฉินกับจงจื้อหย่วน

ฉินซูนั่งลงอีกครั้งด้วยความเห็นอกเห็นใจ

ฉู่หยุนซีก็นั่งลงด้วยความดีใจ ในขณะเดียวกันก็เปิดจออัดวิดีโอ

"ฉินซู ฉันขอโทษเธอจากใจจริง ที่ผ่านมาฉันทำไม่ถูก ได้โปรดให้อภัยฉันด้วยนะ"

เธอพูดพลางวางกล่องของขวัญกล่องหนึ่งตรงหน้าฉินซูอย่างไม่เต็มใจนัก "เพื่อแสดงการขอโทษ ฉันให้ของขวัญนี้กับเธอ ช่วยรับมันไว้หน่อยนะ"

ฉินซูมองดูนาฬิกาข้อมือที่ดูมีมูลค่าในกล่อง เธออยากปฏิเสธที่จะรับไว้

แต่ฉู่หยุนซีทำสายตาเว้าวอนเธอ เธอครุ่นคิดและเก็บนาฬิกาไว้

"ดีจังเลย ฉันถือว่าเธอยกโทษให้ฉันแล้วนะ" ฉุนหยุนซีพูดพลางยิ้ม

ฉินซูพยักหน้า

ฉู่หยุนซีหยุดอัดวิดีโอ เธอส่งวิดีโอให้กับฉู่หลินเฉิน

ด้านฉู่หลินเฉินที่เพิ่งคุยงานกับลูกค้าจบ เขาเปิดโทรศัพท์ดูแล้วก็พอวิดีโอขอโทษที่ฉู่หยุนซีส่งให้

ฉู่หยุนซียอมขอโทษฉินซูอย่างเชื่อฟัง เขารู้สึกโล่งใจลงเล็กน้อย

แต่เมื่อเห็นฉินซูรับนาฬิกานั้นไว้โดยไม่เกรงใจสักนิด ฉู่หลินเฉินนึกถึงเรื่องเงินแปดแสนนั่นขึ้นมา ในใจเขาก็รู้สึกไม่สบายใจอยู่ครู่หนึ่ง

เว่ยเหอนำเอกสารมา "คุณชายฉู่ครับ คุณเจินเซ็นสัญญาแล้วครับ อย่างนั้นพวกเราจะกลับคืนนี้เลยหรือเปล่าครับ?"

ฉู่หลินเฉินพยักหน้า

เว่ยเหอจึงรีบจัดแจง

อีกด้านหนึ่ง

เมื่อเห็นว่าอัดวิดีโอเสร็จแล้ว ฉินซูก็คืนนาฬิกาข้อมือให้กับฉู่หยุนซีอย่างใจเย็น

"ฉันรับคำขอโทษของคุณ แต่นาฬิกานี้คุณเอากลับไปใช้เองเถอะค่ะ ปกติฉันไม่มีนิสัยชอบสวมนาฬิกา และฉันก็แค่หวังว่าต่อไปเราจะให้เกียรติกัน ต่างคนต่างอยู่"

ฉู่หยุนซีมองนาฬิกาที่ถูกเอาคืนกลับมา เธอตกตะลึง

ยายนี่รู้หรือเปล่าว่านาฬิกาเรือนนี้ทั้งแพงทั้งหาซื้อยากขนาดไหน?

แต่ยังไงเธอก็ไม่ได้ให้อย่างเต็มใจอยู่แล้ว ฉินซูไม่เอา เธอก็ดีใจ

ฉู่หยุนซีทำตามคำขอของฉู่หลินเฉินสำเร็จ รู้สึกสบายใจไม่น้อย เธอมองไปที่แก้วกาแฟด้านหน้าฉินซูและพูดขึ้น "กาแฟที่นี่อร่อยมากเลยนะ เธอลองหน่อยสิ?"

ฉินซูลองดื่ม พบว่ารสชาติใช้ได้

แต่เธอนึกขึ้นได้เรืองการนัดรวมตัวที่ห้องทดลอง เธอจึงสวมหน้ากากอีกครั้งพยางหยิบเอสารข้อมูลและลุกขึ้น "คุณหนูฉู่คะ ฉันยังมีธุระต้องจัดการ ขอตัวก่อนนะคะ"

ห้องทดลองอยู่ไม่ไกลจากที่นี่ ฉินซูจึงเลือกที่จะเดินไป