เสียงของผู้หญิงคนนั้นค่อนข้างคุ้นหู น่าจะเป็นคนที่เธอรู้จัก
ฉินซูไปที่โรงพยาบาลฟู่คาง เพราะคุณย่าใกล้จะผ่าตัดแล้วเธอจึงอยากไปเยี่ยมบ่อย ๆ
ในเวลาเดียวกันหวังอี้หลินก็ถือกระเช้าดอกไม้ผลไม้ออกมาจากบ้าน
หลังจากฉินซูเพิ่งจะเยี่ยมคุณย่า และสอบถามคุณหมอเกี่ยวกับการวางแผนผ่าตัดคุณย่าเรียบร้อยแล้ว เธอก็เตรียมตัวที่จะกลับออกไป
เนื่องจากห้องผู้ป่วยของคุณท่านตระกูลฉู่อยู่ติดกัน เธอจึงเดินผ่านประตูไป
หวังอี้หลินเดินผ่านมาปะทะเข้ากับฉินซูพอดี
เห็นในมือของฉินซูว่างเปล่าเธอจึงกลอกตา และพูดทักทายเธอด้วยเสียงที่สามารถทำให้คนภายในห้องได้ยิน “ฉินซู เธอก็มาเยี่ยมคุณย่าด้วยเหรอ”
ในเวลานี้ประตูห้องก็ถูกเปิดออก
ชายหนุ่มที่มาเปิดประตูออกมามีรูปร่างสูงโปร่งและดูภูมิฐาน
ฉินซูและหวังอี้หลินมองไปยังอีกฝ่ายพร้อมกัน ทั้งคู่ชะงักอยู่ครู่หนึ่ง
ฉินซูรู้สึกว่าชายหนุ่มคนนี้ค่อนข้างคุ้นหูคุ้นตา
แต่หวังอี้หลินกลับรู้สึกตกตะลึงกับความกับหล่อเหลาของชายหนุ่ม
ชายหนุ่มมีหน้าตาที่คล้ายคลึงกับฉู่หลินเฉิน หล่อ, เรียบหรูและดูดี
สายตาของชายหนุ่มมองไปยังใบหน้าของฉินซูที่สวมหน้ากากอยู่ เขาจำเธอได้จึงยิ้มและทักทายขึ้น “หลานสะใภ้”
การเรียกแบบนี้กระตุ้นความทรงจำของฉินซู
เธอจำได้แล้ว
เมื่อคืน เธอโผตัวเข้าไปในอ้อมกอดของผู้ชายคนนี้...
และเป็นเขาที่ร่วมมือกับเธอแสดงละครไล่นักข่าวเหล่านั้นออกไป
ฉินซูรีบเรียกสติกลับคืนมา เธอพยักหน้าและพูดด้วยเสียงอันเบา “คุณท่านรอง?”
หวังอี้หลินที่อยู่ข้าง ๆ ปรากฏสีหน้าประหลาดใจ
คุณท่านรอง?
ท่านนี้คืออารองของฉู่หลินเฉิน ข่าวลือที่ว่าเขาเป็นคุณปู่รองที่สง่างามราวกับหยกและเรียบนิ่งเย็นชาของตระกูลฉู่?
ได้ยินมาว่าเขาเป็นคุณปู่ตระกูลฉู่ที่อายุมากและยังโสด คิดไม่ถึงเลยว่าจะดูเป็นหนุ่มหล่อขนาดนี้! ดูเหมือนอายุเพียงสามสิบกว่าเท่านั้น
ปฏิเสธไม่ได้เลยว่ายีนของตระกูลฉู่นี่ดีจริง ๆ ชายหนุ่มหล่อโดดเด่นทุกคน!
แม้ว่าเธอจะชอบหน้าตาที่หล่อเหลาไร้ที่ติที่ทำให้ผู้คนต่างอิจฉาของฉู่หลินเฉินที่สุด แต่คุณปู่รองท่านนี้ก็หล่อจนอยากจะกลืนกินลงไปจริง ๆ!
หวังอี้หลินยืดหน้าอกและเงยหน้าขึ้น เผยรอยยิ้มที่สง่างามของตนเอง
เห็นได้ชัดว่าฉู่ซวี่ไม่ได้สนใจแม้กระทั่งจะมองมายังเธอเลย เพียงแต่หัวเราะเบา ๆ แล้วพูดกับฉินซู “เธอเป็นภรรยาของหลินเฉินทำไมเรียกฉันห่างเหินอย่างนั้นล่ะ? เธอเรียกฉันว่าอารองดีกว่า”
สีหน้าของหวังอี้หลินแข็งทื่อขึ้นมาทันที เธอไม่พอใจอย่างมาก
อะไรกัน? ในตระกูลฉู่ยังมีคนไม่รู้อีกเหรอว่าฉินซูคือของเลียนแบบที่สวมรอยมา?
“จริง ๆ แล้ว…”
ในขณะที่ฉินซูกำลังจะอธิบาย หวังอี้หลินก็รีบขัดจังหวะขึ้นมาก่อน เธอตะโกนทักทายขึ้นมาอย่างตั้งใจ “อารอง!”
อารอง?
ฉู่ซวี่เพิ่งจะสังเกตเห็นเธอ เขาพินิจพิเคราะห์อยู่ครู่หนึ่งและรู้สึกไม่คุ้นหน้าคุ้นหน้า “คนนี้นี้คือ?”
หวังอี้หลินไม่ได้เก้อเขินที่อีกฝ่ายไม่รู้จักตน เธอเผยรอยยิ้มและพูดขึ้น “เกิดอุบัติเหตุขึ้นนิดหน่อยก่อนการแต่งงานของหนูกับหลินเฉิน เพื่อรักษาหน้าตาของตระกูลฉู่ ฉินซูเลยต้องเป็นภรรยาของหลินเฉินแทนหนูชั่วคราว เรื่องนี้หลินเฉินไม่ได้บอกคุณเหรอคะ?”
เมื่อถูกเปิดเผยตัวตนที่แท้จริง ตอนนี้แหละที่ฉินซูรู้สึกกลืนไม่เข้าคายไม่ออกที่สุด!
หางตาของหวังอี้หลินจงใจเหลือบมองไปที่เธอ
คิดไม่ถึงว่าฉินซูจะเพียงแต่พยักหน้าอย่างนิ่งเฉย “คุณท่านรอง มันเป็นอย่างนั้นจริง ๆ ค่ะ”
คนในตระกูลฉู่ทั้งหมดต่างก็รู้ว่าตนเองกับฉู่หลินเฉินเป็นสามีภรรยาปลอม ๆ ฉินซูจึงไม่ได้สนใจถ้าหากคุณท่านรองตระกูลฉู่จะรู้เพิ่มขึ้นมาอีกคน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วุ่นรักวิวาห์ลวง
ติดตามอ่านมาตลอด จะกรุณาอัพโหลดบทให้จบเรื่องได้มั้ยคะ...