วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 84

เสียงของผู้หญิงคนนั้นค่อนข้างคุ้นหู น่าจะเป็นคนที่เธอรู้จัก

ฉินซูไปที่โรงพยาบาลฟู่คาง เพราะคุณย่าใกล้จะผ่าตัดแล้วเธอจึงอยากไปเยี่ยมบ่อย ๆ

ในเวลาเดียวกันหวังอี้หลินก็ถือกระเช้าดอกไม้ผลไม้ออกมาจากบ้าน

หลังจากฉินซูเพิ่งจะเยี่ยมคุณย่า และสอบถามคุณหมอเกี่ยวกับการวางแผนผ่าตัดคุณย่าเรียบร้อยแล้ว เธอก็เตรียมตัวที่จะกลับออกไป

เนื่องจากห้องผู้ป่วยของคุณท่านตระกูลฉู่อยู่ติดกัน เธอจึงเดินผ่านประตูไป

หวังอี้หลินเดินผ่านมาปะทะเข้ากับฉินซูพอดี

เห็นในมือของฉินซูว่างเปล่าเธอจึงกลอกตา และพูดทักทายเธอด้วยเสียงที่สามารถทำให้คนภายในห้องได้ยิน “ฉินซู เธอก็มาเยี่ยมคุณย่าด้วยเหรอ”

ในเวลานี้ประตูห้องก็ถูกเปิดออก

ชายหนุ่มที่มาเปิดประตูออกมามีรูปร่างสูงโปร่งและดูภูมิฐาน

ฉินซูและหวังอี้หลินมองไปยังอีกฝ่ายพร้อมกัน ทั้งคู่ชะงักอยู่ครู่หนึ่ง

ฉินซูรู้สึกว่าชายหนุ่มคนนี้ค่อนข้างคุ้นหูคุ้นตา

แต่หวังอี้หลินกลับรู้สึกตกตะลึงกับความกับหล่อเหลาของชายหนุ่ม

ชายหนุ่มมีหน้าตาที่คล้ายคลึงกับฉู่หลินเฉิน หล่อ, เรียบหรูและดูดี

สายตาของชายหนุ่มมองไปยังใบหน้าของฉินซูที่สวมหน้ากากอยู่ เขาจำเธอได้จึงยิ้มและทักทายขึ้น “หลานสะใภ้”

การเรียกแบบนี้กระตุ้นความทรงจำของฉินซู

เธอจำได้แล้ว

เมื่อคืน เธอโผตัวเข้าไปในอ้อมกอดของผู้ชายคนนี้...

และเป็นเขาที่ร่วมมือกับเธอแสดงละครไล่นักข่าวเหล่านั้นออกไป

ฉินซูรีบเรียกสติกลับคืนมา เธอพยักหน้าและพูดด้วยเสียงอันเบา “คุณท่านรอง?”