วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 85

หวังอี้หลินเยาะเย้ยในใจ เสแสร้ง

จากนั้นหันไปมองฉู่โจว เธอยังคงรอคอยปฏิกริยาของคุณปู่รอง

แน่นอนว่าฉู่โจวก็รู้สึกประหลาดใจไม่น้อย ทันใดนั้นเขาก็พูดขึ้น “เป็นอย่างนี้นี่เอง”

จากนั้นก็คิดไปถึงเรื่องเมื่อคืน ในเมื่อฉินซูกับฉู่หลินเฉินเป็นสามีภรรยาปลอม ๆ

เห็นทีเขาไม่ควร...

ฉินซูรู้ว่าเขากำลังคิดอะไร เธอจึงพูดขึ้นมาเบา ๆ “ไม่ได้เกิดเรื่องอะไรขึ้นระหว่างหนูกับคุณชายฉู่ค่ะ”

ฉู่โจวพยักหน้า เขารู้สึกโล่งใจและยิ้มน้อย ๆ ให้ฉินซู

ในเวลานี้หวังอี้หลินรู้สึกเป็นกังวลใจจริง ๆ เกิดอะไรขึ้นระหว่างสองคนนี้?

โดยเฉพาะคุณปู่รอง! ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าฉินซูคือของเลียนแบบ ทำไมยังสุภาพกับเธออยู่ แล้วตนเองที่เป็นหลานสะใภ้ของเขาแต่เขากลับไม่หันมามองเลย!

หวังอี้หลินขุ่นเคืองใจแต่ใบหน้ายังคงปรากฏรอยยิ้ม เธอพูดขึ้น “อารองคะ พวกเรามาเยี่ยมคุณย่าค่ะ”

สายตาของฉู่โจวมองไปยังกระเช้าในมือของเธอ ในที่สุดเขาก็สนใจเธอแล้ว “เข้าไปสิ”

หวังอี้หลินยืดคอของเธอขึ้นแล้วเดินเข้าไปด้านใน

เธอได้ยินเสียงที่ฉู่โจวพูดกับฉินซูอยู่ด้านหลัง “เธอก็เข้ามาสิ คุณย่าเพิ่งจะพูดถึงเธอ”

มือหวังอี้หลินกำกระเช้าแน่นขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

เมื่อเดินเข้าไปถึงด้านหน้าของคุณท่านตระกูลฉู่ เธอก็ปรากฏสีหน้าที่ทุกข์ใจขึ้นมาทันที “คุณย่าคะ เรื่องวันนั้นหนูผิดเอง หนูแค่หวังอยากจะให้คุณย่าดื่มชาที่ทำให้สุขภาพดี ไม่คิดเลยว่าผลลัพธ์มันจะออกมาเป็นแบบนั้น... เป็นความผิดของหนูเองทั้งหมดค่ะ!”

ซ่งจิ่นหรงที่กำลังขยับกล่องไม้จันทร์ในมือไปมาได้ยินเช่นนั้นก็ส่ายหัว “ย่ารู้ว่าเธอไม่ได้ตั้งใจ แล้วย่าจะโทษเธอได้ยังไงกันล่ะ?”

ถึงอย่างไรนั่นก็เป็นหลานสะใภ้ของเธอ เธอไม่คิดจะซักถามอะไรอย่างแน่นอน

หวังอี้หลินยิ้มอย่างมีความสุขและพูดขึ้น “คุณย่า ขอบคุณที่ไม่ว่าอะไรหนูนะคะ นี่คือดอกไม้และผลไม้ที่หนูตั้งใจซื้อมาให้คุณย่า ขอให้คุณย่าหายป่วยออกจากโรงพยาบาลเร็ว ๆ นะคะ”

เธอถือดอกไม้และมองหาแจกันที่จะนำมาใส่ดอกไม้

“เด็กดี วางไว้เถอะ ให้อาโจวเอาไปจัดการ” ซ่งจิ่นหรงพูดขึ้น

ได้ยินเช่นนั้นฉู่โจวก็ก้าวไปด้านหน้า “เอามาให้ฉันเถอะ”