วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 87

เมื่อลงจากรถแล้วฉินซูก็โบกมือให้ฉู่โจวและกล่าวขอบคุณอีกครั้ง “คุณปู่รอง ขอบคุณนะคะที่มาส่งหนู”

“เรื่องการแข่งขัน ถ้าคิดดีแล้วก็บอกฉันได้ทุกเมื่อ” ฉู่โจวพูดขึ้น

ฉินซูไม่ได้บอกเขาว่าตนเองได้เข้าร่วมทีมการแข่งขันไปแล้ว และแน่นอนว่าเธอก็ไม่ได้คิดจะให้ฉู่โจวช่วยเหลืออะไรเธอ

เธอยิ้มและหันหลังกลับแต่พบเข้ากับสายตาที่เย็นชาของฉู่หลินเฉินเข้าพอดี

สายตาของเขานิ่งลึก จ้องมองไปที่เธออย่างพินิจพิจารณา “อารองมาส่งเธอ ทั้ง ๆ ที่เพิ่งจะรู้จักกันได้สองวัน ความสัมพันธ์มันดีมากขนาดนั้นเลยเหรอ?”

รอยยิ้มที่มุมปากของฉินซูจางลง สีหน้าของเธอกลับมาเรียบนิ่ง “เจอกันโดยบังเอิญที่โรงพยาบาล คุณปู่รองปฏิบัติต่อทุกคนอย่างสุภาพ และยังใจดีมาส่งฉันอีก”

เห็นได้ชัดว่าฉู่หลินเฉินไม่เชื่อว่าจะมีเรื่อง “เจอกันโดยบังเอิญ” แบบนี้

เมื่อนึกถึงตอนที่ฉินซูกล่าวลาอารองของเขาด้วยท่าทีที่ยิ้มแย้ม เขาก็รู้สึกไม่สบายใจราวกับว่ามีอะไรบางอย่างมาอัดแน่นอยู่ภายในใจ

เขาเลิกคิ้วแล้วถามขึ้น “เธอเข้าร่วมการแข่งขันไม่ใช่เหรอ?”

“แล้วมันเกี่ยวกันยังไง?”

เมื่อเห็นว่าฉินซูไม่ได้ปฏิเสธแม้แต่นิด ฉู่หลินเฉินก็หรี่ตาลงด้วยท่าทีที่ดูอันตราย “เธอไม่รู้จริง ๆ เหรอ ว่าอารองของฉันเป็นประธานของการแข่งขัน?”

ฉินซูประหลาดใจ เธอไม่รู้จริง ๆ และเมื่อสักครู่คุณปู่รองก็ไม่ได้บอก

เมื่อมองเห็นท่าทางเยาะเย้ยบนใบหน้าของฉู่หลินเฉิน ฉินซูก็เข้าใจความหมายของเขาทันที เห็นได้ชัดว่าเขาคิดว่าตนเองเข้าใกล้คุณปู่รองเพราะการแข่งขัน!

ฉินซูหัวเราะ “คุณชายฉู่ การแข่งขันทางการแพทย์ยุติธรรมและเข้มงวด ถึงแม้ว่าคุณปู่รองจะเป็นประธาน แต่แค่เพราะว่าฉันเข้าใกล้เขา มีความสัมพันธ์อันดีกับเขา หรือว่าพูดคุยกันสองสามประโยค เขาก็ถึงกับจะให้ที่หนึ่งกับฉันได้เชียวเหรอ?”

“ฉันจะไม่ทำเรื่องแบบนี้ และฉันเชื่อว่าคุณปู่รองก็ไม่ใช่คนแบบนั้น” ฉินซูพูดอย่างใจเย็น

เมื่อกี้นี้ฉู่โจวบอกว่าถ้าต้องการความช่วยเหลืออะไรให้บอกเขาได้ทุกเมื่อ แต่เธอเชื่อว่ามันไม่ใช่อย่างที่ฉู่หลินเฉินคิดอย่างแน่นอน

ฉู่หลินเฉินขมวดคิ้ว เขาไม่สามารถโต้แย้งได้

เขารู้ว่าอารองเป็นคนยังไง ดูเหมือนจะเป็นมิตรกับผู้คน แต่ในความเป็นจริงเขาเป็นคนที่มีหลักการและหนักแน่นที่สุด