วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 88

โชคดีที่ในการทดลองทุกคนสวมหน้ากากและใส่ชุดป้องกัน จึงทำให้ดูไม่ออกว่าใครเป็นใคร อีกทั้งในทุก ๆ วันฉินซูไปถึงห้องปฏิบัติการเร็วที่สุดและออกไปช้าที่สุด ทำให้ไม่มีใครเคยเห็นใบหน้าที่แท้จริงของฉินซู

หลังจากไป ๆ มา ๆ ฉินซูก็กลายเป็นบุคคลลึกลับที่สุดในห้องปฏิบัติการ

ในตอนเย็นฉินซูยังต้องไปโรงพยาบาลเพื่อเยี่ยมดูอาการของคุณย่า

สัปดาห์นี้ดูเหมือนว่าฉู่หลินเฉินก็ยุ่งมาก ๆ เช่นเดียวกัน ทั้งสองแทบไม่ได้เจอหน้ากันเลย เขาจึงไม่ได้ไปสนใจเรื่องของฉินซูเท่าไหร่นัก

ถึงกำหนดวันผ่าตัดของคุณย่า

ในวันนี้ฉินซูได้ขอลาอาจารย์หม่าล่วงหน้าแล้ว เธอจึงรีบไปโรงพยาลในช่วงเช้าตรู่

เธอตั้งใจส่งข้อความบอกพ่อแม่บุญธรรมเกี่ยวกับการผ่าตัดคุณย่าในวันนี้ แต่พวกเขาก็ไม่ได้โผล่มา

ทว่าฉินซูก็ไม่ได้สนใจ ตอนนี้เธอคิดถึงเพียงแต่เรื่องการผ่าตัดคุณย่าเท่านั้น

มองดูคุณหมอเตรียมพร้อมสำหรับการผ่าตัดจากนั้นก็เข็ดคุณย่าเข้าสู่ห้องผ่าตัด

ประตูห้องผ่าตัดปิดสนิท หัวใจของเธอก็บีบแน่นขึ้นมา

การผ่าตัดทรวงอกแบบเปิดสำหรับผู้สูงอายุที่มีอายุแปดสิบปี การประมาทเพียงเล็กน้อยก็สามารถทำให้อันตรายถึงแก่ชีวิตได้

ฉินซูเดินไปเดินมาด้วยความไม่สบายใจอยู่หน้าห้องผ่าตัด

ด้านนอกห้องผ่าตัดที่ว่างเปล่าไร้ผู้คน แสดงให้เห็นร่างของเธอที่ดูตัวเล็กและบอบบาง

“โรงพยาบาลฟู่คางเป็นโรงพยาบาลที่ดีที่สุด ภายใต้การบริหารของฉู่ซื่อ ศัลยแพทย์ที่ทำการผ่าตัดให้คุณย่าของเธอก็คือรองประธานหงที่เก่งที่สุดในโรงพยาบาลนี้ ดังนั้นไม่ต้องเป็นกังวล”

เสียงต่ำของฉู่หลินเฉินที่ไม่รู้ว่าเขามาตั้งแต่เมื่อไรดังขึ้นข้าง ๆ เธอ

ฉินซูมองไปที่เขาด้วยความประหลาดใจ คิดไม่ถึงว่าเขาจะปลอบใจตนเอง

“ขอบคุณนะ” เธอพูดเบา ๆ แล้วหันหน้าไปทางห้องผ่าตัดอีกครั้ง บีบนิ้วเข้าหากันแน่น

ฉู่หลินเฉินมองเธอจากนั้นก็หันหลังออกไปอย่างเงียบ ๆ

เขาไม่ได้ออกไปไหน เพียงแค่ไปเยี่ยมคุณย่าของเขา

“อาเฉิน ได้ยินมาว่าวันนี้คุณย่าของฉินซูเข้ารับการผ่าตัด เธอช่วยไปดูให้หน่อยว่าสถานการณ์เป็นยังไงบ้าง” ซ่งจิ่นหรงพูดขึ้น

ฉู่หลินเฉินก้มศีรษะลงแล้วปอกแอปเปิ้ลอย่างไม่รีบร้อน “ก็แค่การผ่าตัด มีอะไรน่าดู”

ซ่งจิ่นหรงขมวดคิ้วอย่างอดไม่ได้ “เด็กคนนั้นถูกคุณย่าของเธอเลี้ยงดูมาตั้งแต่เด็ก พวกเขาต้องมีความผูกพันที่ลึกซึ้ง หากบางอย่างเกิดผิดพลาดขึ้นมาเล็กน้อย…”

ฉู่หลินเฉินตัดแอปเปิ้ลชิ้นหนึ่งส่งให้เธอแล้วพูดขึ้นอย่างเลี่ยงไม่ได้ “ทำไมคุณย่าถึงสนใจฉินซูขนาดนี้? ไม่เห็นว่าคุณย่าจะสนใจหลานสะใภ้มากขนาดนี้เลย”

ซ่งจิ่นหรงเบะปากและไม่รับแอปเปิ้ลที่เขาส่งให้ “ฉันเป็นคนรู้จักบุญคุณคน! ฉินซูเป็นผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตฉัน อีกอย่างอี้หลินคือภรรยาของเธอ เธอเองก็ไม่ได้สนใจ แล้วมาให้หญิงชราอย่างฉันไปสนใจเนี่ย ไม่กระดากใจเหรอ?”

ฉู่หลินเฉินพูดไม่ออกทันที ใครให้ท่านพูดความจริงล่ะ

หลังจากรอมาสามชั่วโมงกว่า ในที่สุดการผ่าตัดก็เสร็จสิ้น

ฉินซูมองดูประตูห้องผ่าตัดที่ค่อย ๆ เปิดออกอย่างช้า ๆ เธอรีบเข้าพุ่งตัวเข้าไปประจันหน้าแต่ก็ไม่กล้าเข้าไปใกล้มากนัก รอจนกว่าหมอและพยาบาลจะเคลื่อนย้ายเตียงคนไข้ออกมาถึงห้องคนไข้แบบแยกเดี่ยว

เธอจึงรวบรวมความกล้าจับแขนหมอ “ขอรบกวนสอบถามหน่อยนะคะ การผ่าตัดเป็นยังไงบ้างคะ?”

“การผ่าตัดผ่านไปด้วยดีแต่การคาดการณ์อาการของโรค ยังต้องรอสังเกตอาการอีกที”

เมื่อได้ยินคำตอบของหมอ เบ้าตาของฉินซูก็ร้อนผ่าว เธอรีบโค้งตัวกล่าวขอบคุณ “ขอบคุณมากค่ะ!”

จากนั้นก็เดินไปที่ลิฟต์เพียงลำพัง

ภายในลิฟต์ มันยากที่เธอจะควบคุมความตื่นเต้นที่อยู่ภายในใจ น้ำตาเอ่อล้นเบ้าตาทั้งสอง มุมปากของเธอยกขึ้น

ตึ๊ง จู่ ๆ ประตูลิฟต์ก็เปิดออก

ฉู่หลินเฉินที่กำลังจะก้าวเข้าไปในลิฟต์มองเห็นใบหน้าของฉินซูที่ทั้งร้องไห้ทั้งยิ้มเข้าพอดี

หลังจากนิ่งเงียบอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ก้าวเข้ามาด้วยสีหน้าท่าทางปกติ