วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 91

น้ำเสียงของอาจารย์หม่าฟังดูทั้งผิดหวังและโกรธ

ฉินซูไม่เข้าใจ “คัดลอกผลงาน?”

“บทความที่เธอส่งให้ฉางเหล่าก่อนหน้านี้ มีต้นฉบับอยู่บนอินเตอร์เน็ตตั้งนานแล้ว! เธอก็ไม่พูดให้มันชัดเจนตั้งแต่แรก เอกสารผลการวิจัยที่ส่งไปที่การประชุมคณะกรรมการการแข่งขัน ถูกตีกลับและถูกตัดสิทธิ์! ที่พวกเราทุกคนทำงานหนักกันมากว่าครึ่งเดือนมันสูญเปล่าทั้งหมด!”

“การแข่งขันระดับมืออาชีพแบบนี้มีการคัดลอกผลงาน เธอรู้ไหมว่าผลกระทบมันร้ายแรงขนาดไหน? ชื่อเสียงของฉางเหล่าถูกทำลายลงในมือของเธอ เสียแรงที่เขาเชื่อถือในตัวเธอจริง ๆ!”

การตำหนิของอาจารย์หม่าที่รัวมาต่อเนื่องราวกับการยิงปืนกล ในที่ฉินซูก็เข้าใจ และยังเข้าใจถึงความร้ายแรงของเรื่องนี้

เธอโดนกล่าวหาว่าคัดลอกผลงาน ดังนั้นจึงทำให้ทั้งทีมถูกตัดสิทธิ์

“อาจารย์หม่า ฉันรับประกันว่าสิ่งที่ฉันส่งไปตั้งแต่ต้นจนจบเป็นสิ่งที่ฉันคิดเอง ไม่ได้คัดลอกผลงานของใครมาทั้งสิ้น!”

ฉินซูพูดรับประกันอย่างมั่นใจ

ความจริงที่อยู่ตรงหน้า ทำให้หม่าเฉิงไม่เชื่อสิ่งที่เธอพูดรับประกันออกมาอย่างแน่นอน

เขารู้สึกผิดหวังและเสียใจมาก เมื่อลองคิดย้อนกลับไป ตอนที่นัดรวมตัวกันครั้งแรกเด็กคนนี้ก็ไม่ได้นำข้อมูลมาส่ง ผ่านไปหนึ่งคืนก็นำรายงานที่ทำให้ฉางเหล่าชมไม่หยุดมาส่ง ถ้าไม่ได้คัดลอกมาแล้วจะเป็นอะไรได้อีก?

ฉินซูรู้สึกได้ชัดเจนว่าอาจารย์หม่ากำลังตำหนิตนเองอยู่ แต่เธอก็ไม่ได้อธิบายอะไรเพิ่มเติม แต่กลับถามขึ้นว่า “แล้วฉางเหล่าเป็นยังไงบ้างคะ?”

หม่าเฉิงต้องการให้เธอรับรู้ถึงความร้ายแรงของเรื่องนี้ ดังนั้นเขาจึงพูดขึ้นโดยไม่ปิดบังแม้แต่น้อย “โรงเรียนได้สั่งพักงานของฉางเหล่าชั่วคราว จากนั้นก็จะมีการสืบสวนอย่างเข้มงวดของแผนกตรวจสอบ ในกรณีที่ตรวจสอบพบว่าผิดจริง ตำแหน่งหน้าที่ทั้งหมดก็จะสูญสิ้นไป ไม่มีหน้าที่จะอยู่บนโลกของวงการแพทย์ และไม่มีที่สำหรับตนเองอีกต่อไป!”

ฉินซูได้ยินเช่นนั้นก็ค่อย ๆ ขมวดคิ้ว

หวังจากวางสายเธอก็หาเบอร์โทรศัพท์ของฉางเหล่าจากสมุดรายชื่อ จากนั้นก็ต่อสายไป

ทันที่ทีเชื่อมต่อ น้ำเสียงที่ดูมีพลังก็ดังมาจากปลายสาย “เสี่ยวซู ฉันผิดหวังในตัวเธอมาก”

ฉินซูเงียบ “ฉางเหล่า ฉัน…”

“ไม่ต้องพูดอะไรที่ไร้สาระ บอกมาดีกว่าว่านี่มันเรื่องอะไรกัน? เราได้พูดคุยเกี่ยวกับโครงการนี้กันมาหลายครั้ง การคิดอ่านและการวิเคราะห์ของเธอไม่เหมือนใคร ถ้าคัดลอกมาจริง ๆ งั้นจากวันนี้ไปชื่อของฉันฉางไท่หมิงก็ต้องเขียนกลับหลัง!”

การพูดเย้าแหย่ของเขาทำให้ฉินซูจนปัญญา “จนถึงตอนนี้ฉันยังไม่รู้เลยว่าฉันไปคัดลอกผลงานอะไรมา?”

“อ้อ งั้นเธอดูลิงค์ที่ฉันส่งไป”

ฉินซูเปิดลิงค์ที่ฉางเหล่าส่งมา และรีบกวาดสายตาอ่านดูจนจบอย่างรวดเร็ว สีหน้าของเธอนิ่งสงัด ในที่สุดเธอก็เข้าใจแล้วว่ามันคือเรื่องอะไร

เห็นได้ชัดว่ามันเป็นบทความที่เธอเขียนขึ้น แต่ลายเซ็นกลับเป็นชื่อหวังอี้หลิน?

ฉินซูสงบสติได้อย่างรวดเร็ว เบาะแสบางส่วนเชื่อมโยงกันอยู่ในสมองของเธอ

คนที่วางแผนร่วมกับหลินเมิ่งฟานก็คือหวังอี้หลินอย่างที่คิดไว้

หวังอี้หลินต้องเก็บแฟ้มเอกสารของตนเองได้ และนำบทความไปเผยแพร่ลงอินเตอร์เน็ต

เรื่องนั้นก็ยังไม่ได้ชำระกับเธอ แล้วยังเพราะบทความนี้อีก ที่ทำให้ผลการวิจัยของทั้งทีมถูกกล่าวหาว่าคัดลอกผลงานของคนอื่นและถูกตัดสิทธิ์

สิ่งสำคัญที่สุดคือมันไปพัวพันกับฉางเหล่า...

ในสมองของฉินซูปรากฏภาพของชายชราที่สุขุมนุ่มลึก ภายนอกนิ่งเฉยแต่ภายในกลับอบอุ่น

ช่วงเวลาที่เธอรู้จักกันฉางเหล่าดูแลเธอดีมาก นอกจากงานวิจัยที่ห้องปฏิบัติการแล้ว เขายังสอนความรู้อื่น ๆ ให้เธออีกด้วย เรียกได้ว่าเธอได้รับการปลูกฝัง และได้รับความเชื่อใจอย่างเต็มที่

เรื่องที่เกิดขึ้นตอนนี้ทำให้ชื่อเสียงของเขาเสียหาย และยังกระทบถึงตำแหน่งหน้าที่การงานของเขาอีกด้วย

ถ้าเธอไม่จัดการเรื่องนี้ให้ดี หลังจากนี้จะเอาหน้าที่ไหนไปเจอฉางเหล่า!

ฉินซูพูดขึ้นอย่างจริงจัง “ฉางเหล่า เรื่องนี้อาจจะเกี่ยวข้องกับเรื่องส่วนตัวของฉัน ฉันขอโทษจริง ๆ ที่ทำให้คุณได้รับผลกระทบไปด้วย แต่คุณไม่ต้องกังวล ฉันแก้ไขมันได้อย่างแน่นอน! สิ่งที่ทุกคนลำบากกันมากว่าครึ่งเดือนมันจะไม่สูญเปล่า!”

ฉางเหล่ายิ้มและพูดขึ้นด้วยความเชื่อใจอย่างยิ่ง “ตกลง ฉันจะรอฟังข่าวดีจากเธอ!”

ใบหน้าที่เยือกเย็นของฉินซูต่อสายหาหมายเลขโทรศัพท์ของหวังอี้หลินแต่ถูกปฏิเสธ

ผ่านไปไม่นานก็ได้รับข้อความ “วันนี้ฉันยุ่งมาก ไม่มีเวลาสนใจเธอ”

ทันใดนั้นฉินซูก็นึกขึ้นมาได้ว่าวันนี้เป็นวันแถลงข่าวเปิดตัวหวังอี้หลิน