วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 98

หวังอี้หลินรู้สึกไม่พอใจที่ฉินซูแย่งจุดสนใจจากเธอไป แต่ในเวลานี้ฉู่หยุนซีกลับหวังเพียงแค่ว่าฉินซูจะช่วยจัดการเรื่องนี้ได้จริง ๆ ถ้าไม่อย่างนั้นเธอจะต้องวุ่นวายจัดการเรื่องของหยู่หรานนี้ด้วยตัวเองแน่ ๆ

ฉินซูลงมือจัดการได้เบามาก เพราะเธอแค่ตรวจดูอาการและลองทำทุกอย่างแบบเบา ๆ

หยู่หรานไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดอีกต่อไป เธอฟังที่ฉินซูพูด "วางใจเถอะ กระดูกไม่หัก แค่เอ็นพลิกเท่านั้น คิดว่าต้องพักงานประมานหนึ่งเดือน ให้ฉันช่วยห้ามเลือดให้ก่อนนะคะ”

ด้วยความมั่นใจและความสงบในคำพูดของฉินซู ทำให้หยู่หรานพยักหน้า ความอบอุ่นปรากฏขึ้นในดวงตาของเธอ

โชคดีแค่ไหนที่ขาของเธอไม่หัก

นักข่าวที่ล่างเวทีแสดงความประหลาดใจ "ไม่รู้เลยว่าฉินซูทำได้ยังไง ทำไมเธอถึงวินิจฉัยอาการบาดเจ็บของหยู่หรานได้ล่ะ?

แต่ทว่า เธอบอกว่าเธอต้องช่วยหยู่หรานห้ามเลือด ที่นี่ไม่มีผ้าพันแผล เธอจะทำยังไงต่อไป? หรือเธอจะใช้เสื้อผ้าพันแผลเอาไว้เหมือนในละคร?

พวกเขาอดไม่ได้ที่จะตั้งตารอว่าฉินซูจะทำการห้ามเลือดได้อย่างไร

ฉินซูหยิบเข็มเงินในกระเป๋าออกมา เธอคลี่ออกและวางไว้บนพื้น

นักข่าว "เข็มเงิน? สิ่งนี้ช่วยหยุดเลือดได้จริง ๆ เหรอ?

บางคนไม่เชื่อและเปิดเว็บไซต์เพื่อค้นหาคำตอบ

ที่บนเวที ฉินซูหยิบเข็มบาง ๆ ขึ้นมาและประเมินตำแหน่งของเข็ม จากนั้นเธอไม่ลังเลที่จะแทงเข็มเล่มหนึ่งเหนือหัวเข่าของหยู่หรานไปหนึ่งนิ้ว

แต่เมื่อแทงลงไปแล้ว เลือดก็ยังคงไหลอยู่

ผู้คนในบริเวณนั้นต่างถอนหายใจ เข็มห้ามเลือด เรื่องแบบนี้ไม่เคยได้ยินมาก่อน ไม่เป็นไปตามที่คิดเอาไว้

หวังอี้หลินไม่คิดว่าฉินซูจะพลาด เธอยกยิ้มเบา ๆ และพูดขึ้นอย่างเสแสร้งว่า "ถ้าเธอไม่ชำนาญเธอก็อย่ามายุ่งจะดีกว่า ถ้าหยู่หรานเจ็บหนักกว่านี้จะทำยังไง"

ทันทีที่เธอพูดออกมาแบบนี้ ฉู่หยุนซีก็จ้องไปที่เธอ

เพราะคำพูดนี้มันทำให้เธอดูโง่มากที่จะพูดตอนนี้ เธอไม่ได้ดูสถาการณ์ตอนนี้เลย!

แน่นอนว่าทุกคนที่ได้ยินเรื่องนี้ ก็รู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย และสายตาของหวังอี้หลินก็เปลี่ยนไป เพราะความโปรดปรานที่คนมีให้เธอก็หายไปกว่าครึ่ง

ไม่ว่าจะอยู่ในฐานะอะไร แต่คุณนายฉู่ก็กล้าที่จะยื่นมือออกมาช่วย กลับกันกับเธอที่เคยยืนยันและแสดงท่าทีว่าตนเองเป็นนักเรียนแพทย์ดีเด่น ลืมมันไปเถอะ ไม่กล้าที่จะช่วยเหลือ ยังมีหน้ามาพูดจาแบบนี้อีกเหรอ?

ในที่สุดพวกเขาก็เชื่อแล้วว่า ที่ฉินซูพูดเมื่อครู่นี้คือเรื่องจริง หวังอี้หลินคัดลอกบทความของเธอ

ฉินซูทำเป็นไม่ได้ยินที่หวังอี้หลินพูด ยังไงเรื่องของเธอสองคนก็ต้องค่อย ๆ คิดบัญชีกันให้รู้เรื่อง!

จิตใจของเธอตอนนี้จดจ่อไปที่การช่วยห้ามเลือดให้หยู่หราน

เมื่อเข็มเล่มเดียวไม่ได้ผล เธอจึงหยิบอีกเล่มออกมา

แทงลงไปเหนือตำแหน่งแรกหนึ่งนิ้ว โดยเข็มที่สอง!

หลังจากที่เข็มทั้งสองถูกแทงลงไป เลือดที่ไหลออกมาไม่หยุดก็มีแนวโน้มว่าไหลช้าลง

มีคนขยี้ตาอย่างไม่เชื่อสายตา “ไม่มีทาง เลือดหยุดไหลจริง ๆ เหรอ?”

เมื่อครู่นี้พวกเขาทุกคนได้เห็นว่าหยู่หรานมีเลือดไหลออกมามาก ราวกับว่ามันไม่มีทางจะหยุดไหลได้ แต่ตอนนี้ทุกคนกลับได้เห็นด้วยตาเปล่า ว่าเลือดนั้นค่อย ๆ หยุดไหลแล้ว

พระเจ้า!

สายตาของทุกคนที่มองไปยังฉินซูนั้น ไม่มีความสงสัยและเคลือบแคงใจอีกต่อไป มีเพียงสองคำที่เขียนอยู่บนดวงตาของพวกเขา "ซูฮก!"

หลังจากนั้นเหล่านักข่าวจึงได้ตั้งสติกลับมาจาก "ฝีมือขั้นเทพ" ของฉินซูได้

นักข่าวถามขึ้น "คุณนายฉู่ คุณเป็นหมอเหรอครับ? เมื่อสักครู่นี้ที่คุณบอกว่าบทความของหวังอี้หลินคัดลอกคุณมาก็เป็นเรื่องจริงใช่ไหม?"

สีหน้าของฉู่หยุนซีและหวังอี้หลินเปลี่ยนไปในทันที

ขณะเดียวกันรถพยาบาลก็มาถึงพอดี ฉู่หยุนซีรีบชิงพูดขึ้น "พวกเราพาหยู่หรานส่งโรงพยาบาลก่อนดีกว่านะ เรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้พวกเราจะจัดแถลงสรุปภายหลังค่ะ"

พูดจบ ฉู่หยุนซีก็ขยิบตาให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย เพื่อให้รีบเข้ามาเคลียร์สถานที่

นักข่าวต้องออกจากที่เกิดเหตุอย่างช่วยไม่ได้ แต่พวกเขาก็หันไปมองที่เวทีอยู่เนือง ๆ

ไม่มีอะไรต้องแปลกใจ พวกเขาต่างก็มองไปที่ฉินซู

ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป พวกเราจะต้องทำความรู้จักกับภรรยาทายาทตระกูลฉู่ใหม่เสียแล้ว