หวังอี้หลินรู้สึกไม่พอใจที่ฉินซูแย่งจุดสนใจจากเธอไป แต่ในเวลานี้ฉู่หยุนซีกลับหวังเพียงแค่ว่าฉินซูจะช่วยจัดการเรื่องนี้ได้จริง ๆ ถ้าไม่อย่างนั้นเธอจะต้องวุ่นวายจัดการเรื่องของหยู่หรานนี้ด้วยตัวเองแน่ ๆ
ฉินซูลงมือจัดการได้เบามาก เพราะเธอแค่ตรวจดูอาการและลองทำทุกอย่างแบบเบา ๆ
หยู่หรานไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดอีกต่อไป เธอฟังที่ฉินซูพูด "วางใจเถอะ กระดูกไม่หัก แค่เอ็นพลิกเท่านั้น คิดว่าต้องพักงานประมานหนึ่งเดือน ให้ฉันช่วยห้ามเลือดให้ก่อนนะคะ”
ด้วยความมั่นใจและความสงบในคำพูดของฉินซู ทำให้หยู่หรานพยักหน้า ความอบอุ่นปรากฏขึ้นในดวงตาของเธอ
โชคดีแค่ไหนที่ขาของเธอไม่หัก
นักข่าวที่ล่างเวทีแสดงความประหลาดใจ "ไม่รู้เลยว่าฉินซูทำได้ยังไง ทำไมเธอถึงวินิจฉัยอาการบาดเจ็บของหยู่หรานได้ล่ะ?
แต่ทว่า เธอบอกว่าเธอต้องช่วยหยู่หรานห้ามเลือด ที่นี่ไม่มีผ้าพันแผล เธอจะทำยังไงต่อไป? หรือเธอจะใช้เสื้อผ้าพันแผลเอาไว้เหมือนในละคร?
พวกเขาอดไม่ได้ที่จะตั้งตารอว่าฉินซูจะทำการห้ามเลือดได้อย่างไร
ฉินซูหยิบเข็มเงินในกระเป๋าออกมา เธอคลี่ออกและวางไว้บนพื้น
นักข่าว "เข็มเงิน? สิ่งนี้ช่วยหยุดเลือดได้จริง ๆ เหรอ?
บางคนไม่เชื่อและเปิดเว็บไซต์เพื่อค้นหาคำตอบ
ที่บนเวที ฉินซูหยิบเข็มบาง ๆ ขึ้นมาและประเมินตำแหน่งของเข็ม จากนั้นเธอไม่ลังเลที่จะแทงเข็มเล่มหนึ่งเหนือหัวเข่าของหยู่หรานไปหนึ่งนิ้ว
แต่เมื่อแทงลงไปแล้ว เลือดก็ยังคงไหลอยู่
ผู้คนในบริเวณนั้นต่างถอนหายใจ เข็มห้ามเลือด เรื่องแบบนี้ไม่เคยได้ยินมาก่อน ไม่เป็นไปตามที่คิดเอาไว้
หวังอี้หลินไม่คิดว่าฉินซูจะพลาด เธอยกยิ้มเบา ๆ และพูดขึ้นอย่างเสแสร้งว่า "ถ้าเธอไม่ชำนาญเธอก็อย่ามายุ่งจะดีกว่า ถ้าหยู่หรานเจ็บหนักกว่านี้จะทำยังไง"
ทันทีที่เธอพูดออกมาแบบนี้ ฉู่หยุนซีก็จ้องไปที่เธอ
เพราะคำพูดนี้มันทำให้เธอดูโง่มากที่จะพูดตอนนี้ เธอไม่ได้ดูสถาการณ์ตอนนี้เลย!
แน่นอนว่าทุกคนที่ได้ยินเรื่องนี้ ก็รู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย และสายตาของหวังอี้หลินก็เปลี่ยนไป เพราะความโปรดปรานที่คนมีให้เธอก็หายไปกว่าครึ่ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วุ่นรักวิวาห์ลวง
ติดตามอ่านมาตลอด จะกรุณาอัพโหลดบทให้จบเรื่องได้มั้ยคะ...