ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ นิยาย บท 33

การกรองข้อบกพร่องในความฉลาดที่ทุกคนมีต่อหนานหว่านเยียน แตกสลายไปในชั่วพริบตา

ทำไมถึงได้โง่เขลาเช่นนี้ เอ่ยปากก็จะเอาเงิน?

หรือไม่ควรจะแสร้งทำเป็นไม่เอาไม่เอา จากนั้นหากสามารถได้รับความโปรดปรานของอ๋องอี้ย่อมดีที่สุด ไม่ไหวจริงๆก็ขอพวกปิ่นทองกำไลข้อมือ ประดับตำแหน่งฐานะก็ดีนี่นา!

ดูนางแต่งกายเรียบง่ายทั้งตัว นอกจากปิ่นปักผมธรรมดาๆที่อยู่บนศีรษะอันหนึ่ง ก็ไม่มีอะไรเลย! ผู้หญิงที่อยู่ในงานไม่ว่าใครก็แต่งกายสวยกว่านางทั้งนั้น

หนานหว่านเยียนไม่สนใจอะไรมากมายขนาดนั้นหรอก มีเงินถึงจะแข็งแกร่งขึ้นมาได้ ถึงจะสามารถทำตามแผนการของนางได้

ฮ่องเต้เลิกคิ้วขึ้นมาครู่หนึ่ง “เด็กๆ! วันนี้พระชายาอี้กล้าที่จะลุกขึ้นมาช่วยชีวิตคน ตกรางวัลเป็นเงินหนึ่งหมื่นตำลึง!”

ใจของหนานหว่านเยียนตื่นเต้นจนทำอะไรไม่ถูกแล้ว!

หนึ่ง หมื่น ตำลึง!!!

เช่นนั้นนางจะไม่กลายเป็นเศรษฐินีแล้วหรอกหรือ? !

เมื่อเป็นเช่นนี้ วันหน้าหากจะพาพวกลูกสาวหนีไปในที่ไกลแสนไกล ก็ไม่ต้องห่วงเรื่องค่าใช้จ่ายแล้ว!

กู้โม่หานมองดูดวงตาที่เปล่งประกายระยิบระยับของหนานหว่านเยียน รูปร่างลักษณะเหมือนคนเห็นแก่เงินตัวน้อยๆ หาได้ยาก ที่เขากลับไม่คิดว่ารางวัลที่หนานหว่านเยียนต้องการพื้นๆธรรมดา ตรงกันข้ามกลับตรงกับรสนิยมของเขามาก

นอกจากเงินทองและอำนาจแล้ว สิ่งของอย่างอื่นเดิมทีก็คือเรื่องฉาบฉวย ล้วนจอมปลอมทั้งนั้น

ไทเฮามองดูหนานหว่านเยียนด้วยความรักและเมตตา ยิ่งมองก็ยิ่งรู้สึกชอบมากจริงๆ “อ๋องอี้ เจ้าแต่งงานกับเยียนเอ๋อร์ นั่นคือวาสนาของเจ้า! เยียนเอ๋อร์ของเราเก่งกาจขนาดนี้ แถมยังงดงามอีก เจ้าบอกว่าสิ ว่าเจ้ายังมีอะไรไม่พอใจอีก?”

กู้โม่หานไม่เก็บมันมาใส่ใจ

ถึงแม้ว่าหนานหว่านเยียนจะมีการเปลี่ยนแปลง แต่สันดานคนเปลี่ยนได้ยาก คนของตระกูลหนานล้วนจิตใจโหดเหี้ยมทั้งนั้น! เขาไม่มีวันจะชอบนางเด็ดขาด!

อี่ว์โหรวจิตใจดีมีน้ำใจ คือคนที่เขาควรจะรักต่างหาก!

หนานหว่านเยียนมองไปที่กู้โม่หานครู่หนึ่ง ใบหน้าเต็มไปด้วยความรังเกียจ

นางไม่ต้องการจะผูกติดอยู่กับผู้ชายชั่วอย่างเช่นกู้โม่หานหรอก รอให้งานเลี้ยงวันเกิดผ่านไป กู้โม่หานแต่งงานกับหยุนอี่ว์โหรวแล้ว นางได้หนังสือหย่าอย่างราบรื่นแล้ว ผ่านไปอีกสักหน่อยก็จะสามารถพานังหนูทั้งสองจากไปแล้ว!

ช่างเป็นอนาคตที่สดใส

ในกลุ่มคน หยุนอี่ว์โหรวโกรธจนริมฝีปากสีขาวนานแล้ว นางจ้องมองหนานหว่านเยียนอย่างดุดัน กำหมัดเอาไว้แน่น กลับไม่รู้สึกว่าได้ทำเล็บตัวเองหักไปแล้ว เลือดไหลหยดมาตามนิ้วมือ เห็นแล้วทำให้คนตกใจ

เพราะว่าเกลียดเกินไป นางไม่เคยรู้สึกอิจฉาริษยาหนานหว่านเยียนมากเท่าตอนนี้มาก่อน!

ไม่เพียงได้รับคำขอบคุณของสามีภรรยาองค์ชายสิบเท่านั้น ยังทำให้ไทเฮายิ่งชื่นชมและโปรดปรานมากขึ้นด้วย แม้แต่ฝ่าบาทผู้ซึ่งเป็นกลางไม่ลำเอียงมาโดยตลอด ก็ยังกล่าวชมนางด้วย!

หยุนอี่ว์โหรวกัดฟันอย่างแรง ความริษยาแทบจะแผดเผาไปทั้งทรวงอกของนาง

ไม่เป็นไร หนานหว่านเยียนกำลังจะตกจากสรวงสวรรค์ ลงสู่นรกอเวจีในไม่ช้า!

หนานหว่านเยียนรับรางวัลแล้ว ในดวงตาเต็มไปด้วยความตื่นเต้นไม่สามารถซ่อนเอาไว้ได้ ก้าวเดินกลับไปยังที่นั่งของตนเองด้วยรอยยิ้ม

บรรดาแขกเหรื่อที่ชมความคึกคักต่างก็ทอดถอนใจ: วันนี้หนานหว่านเยียนคนไร้ความสามารถเจอจุดเปลี่ยนให้ชีวิตดีขึ้นจริงๆ ถึงกับสามารถทำให้ฝ่าบาทให้ความสำคัญเช่นนี้ได้!

ฮองเฮาแอบกัดฟันเงียบๆ แต่ก็ไม่สามารถแสดงออกอย่างโจ่งแจ้งเกินไปได้

หลังจากที่นางสั่งการให้นางกำนัลรับใช้สองสามคน ทำความสะอาดความไม่เป็นระเบียบรอบๆตัวของสามีภรรยาองค์ชายสิบแล้ว ก็ทำลักษณะท่าทางอันสง่างามและน่าเกรงขามขึ้นมาอีกครั้ง