สีหน้าของกู้โม่หานบึ้งตึงลง ราวกับเมฆดำปกคลุมอยู่ทั่วท้องฟ้า
เขาสะบัดแขนเสื้อ ไขว้กระถางธูปหอมบนโต๊ะลงพื้น ตวาดว่า"พ่อบ้านกาว ไปตรวจสอบให้ข้า!ตกลงใครเป็นคนให้ธูปหอมนี้แก่เสิ่นอี่ว์!"
ร่างกายของกู้โม่หานปกคลุมไปด้วยความอาฆาต
เขาจะหาคนนั้นออกมาให้ได้ แล้วสับเป็นหมื่นท่อน!
หมอเจิ่งกำลังคิดจะพูด แต่กลับถูกหนานหว่านเยียนจ้องกลับไปด้วยสายตา
"บ่าวจะไปเดี๋ยวนี้พ่ะย่ะค่ะ"พ่อบ้านกาวได้ยินเช่นนี้ รีบพาคนใช้กลุ่มหนึ่งไปตามหาทุกคนที่ได้สัมผัสกับเสิ่นอี่ว์ ในที่สุดสาวใช้ที่ใส่ชุดสีชมพูคนหนึ่งถูกพ่อบ้านกาวจับออกมา
สาวใช้คนนั้นอึ้งไปหมด รีบถามว่า"พ่อบ้านกาว นี่เกิดอะไรขึ้นหรือ?"
พ่อบ้านกาวให้นางหุบปาก และจับสาวใช้ใส่ชุดสีชมพูคนนี้กลับเรือนซีเฟิง
นางทิ้งสาวใช้ลงพื้นอย่างแรง ถามด้วยเสียงเฉียบขาด"บอกท่านอ๋องมาเดี๋ยวนี้ เจ้าทำอะไรต่อองครักษ์เสิ่น!ธูปหอมเกิดอะไรขึ้น!"
กู้โม่หานจ้องสาวใช้ชุดชมพูคนนี้ด้วยสีหน้าที่ดำสนิท ดวงตาที่ลึกซึ้งเต็มไปด้วยความโกรธ
หนานหว่านเยียนก็มองนางด้วยสายตาที่เย็นชา
สาวใช้ใส่ชุดสีชมพูยังไม่รู้เรื่องอะไร แต่ดูจากสถานการณ์ในห้อง ต้องไม่ใช่เรื่องดีแน่นอน
"กราบ กราบทูลท่านอ๋อง เมื่อวานบ่าวได้ให้ธูปหอมห่อหนึ่งแก่องครักษ์เสิ่นจริงๆเพคะ เพราะว่าช่วงนี้องครักษ์เสิ่นมักจะพูดว่านอนหลับไม่ดี บ่าวได้ข่าวว่าธูปหอมจะช่วยในการนอนหลับ เลยคิดจะเอาให้องครักษ์เสิ่น ช่วยให้เขานอนหลับได้ดี ตอนนี้คือเกิดอะไรขึ้นหรือเพคะ ธูปหอมมีปัญหาหรือเพคะ?"
สีหน้าของกู้โม่หานดำสนิท
เขามองคนมาเยอะ สาวใช้น้อยคนนี้พูดความจริงหรือเปล่า เขาดูก็รู้
หนานหว่านเยียนขมวดคิ้ว จากนั้นนางก็คิดจะลองดูปฏิกิริยาของสาวใช้คนนี้ เลยสอบถามว่า"เจ้ารู้ไหมว่า ธูปหอมนี้ไม่มีผลในการช่วยนอนหลับเลย มันมีโกฐสอผสมอยู่ในนั้น เป็นตัวนำพาให้เกิดพิษ และมาทำร้ายเสิ่นอี่ว์"
อะไรนะ?
นี่เป็นยาพิษ?
สาวใช้ชุดชมพูคนนั้นอึ้งไปสักครู่หนึ่ง เบิกตากว้างรู้สึกเหลือเชื่อมาก
"จะเป็นแบบนี้ได้อย่างไร ธูปหอมนี้ช่วยนอนหลับไม่ใช่หรือ?"
พ่อบ้านกาวมองออกความคิดของหนานหว่านเยียน จึงขู่สาวใช้
"อีบ่าวทาสช่างกล้าหาญนัก!กล้ามาวางยาพิษในจวนอ๋องอี้!เอานางลงไปลงโทษอย่างหนัก!ลงโทษจนตายแล้วก็นำไปทิ้งที่สุสานระเกะระกะ!"
เห็นกับตาว่าชายร่างใหญ่หลายคนจะลากนางลงไป สาวใช้คนนั้นก็ดิ้นรนและร้องไห้ขึ้นมา
สายตาของนางเต็มไปด้วยความหวานกลัว และพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่น"บ่าว บ่าวถูกใส่ร้ายเพคะ!บ่าวไม่รู้ว่านั่นเป็นยาพิษ!ธูปหอมนั้นเสี่ยวหยุนเป็นคนเอาให้บ่าวเองเพคะ!นางบอกว่าจะช่วยในเรื่องนอนหลับเพคะ ท่านอ๋องโปรดตัดสินความเป็นธรรมให้เพคะ!"
กู้โม่หานถามด้วยเสียงเฉียบขาดทันที"เสี่ยวหยุนคือใคร?"
"สาวใช้ที่รับผิดชอบเก็บกวาดในเรือนหน้าเพคะ ชื่อว่าเสี่ยวหยุน!"
กู้โม่หานส่งสายตาสะกิดพ่อบ้านกาว พ่อบ้านกาวถอยลงไปทันที
หนานหว่านเยียนรู้อยู่แก่ใจ นางรู้ว่าเรื่องนี้จะไม่ง่ายขนาดนี้แน่นอน
สักครู่หนึ่ง พ่อบ้านกาวก็พาเสี่ยวหยุนมา เสี่ยวหยุนมีความตื่นเต้นเล็กน้อย แต่ไม่ถึงกับขั้นทำตัวไม่ถูกเหมือนสาวใช้ชุดชมพู กลับดูใจเย็นหน่อย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้
ขัดใจหลายหย่าง 1. นางเอก - ก็รู้ว่าตัวเองสู้เเพ้อ๋องทุกครั้ง เเทนที่จะฝึกวิชาป้องกันตัวบ้าง เเต่ก็ไม่เห็นทำไร 2. ลูก - ก็เห็นอยู่ว่าเเม่ตัวเองทุกข์ใจที่ต้องอยู่กับอ๋อง เเทนที่จะสนับสนุนให้เลิก เเต่ยังจะให้คบกันต่อ คือพวกเอ็งจะขาดพ่อไม่ได้เลยรึไงฟะ 3. อ๋อง - รักเเต่ใช้วิธีผิด นางไม่ยอมก็ขังนางไว้ เจอผู้ชายคนไหนก็ขู่จะทำร้ายเค้า ? เป็นพระเอกที่ห่วยบัดซบ...
ใครที่คิดว่าหนานหว่านเยียนอคติเกินไป ลองย้อนไปดูสิ่งที่กู้โม่หานทำกับนางเอกในช่วงแรกๆ ว่ามันสมควรให้อภัยกันง่ายๆมั้ย...
ไม่แปลกหรอกที่นางเอกจะเกลียดกู้โม่หาน และไม่ยอมให้อภัยกู้โม่หาน ก่อนหน้านั้นหนานหว่านเยียนโดนทำร้ายทั้งกายและจิตใจมามาก โดนจับขังในเรือนเย็น ทั้งตั้งท้องลูก คลอดลูกเอง เลี้ยงเอง ข้าวที่จะกินแทบจะหาไม่ได้ พระเอกมักจะเลือกช่วยหยุนอี่โหรวก่อนนางเอกเสมอ สมควรได้รับที่สิ่งทำไว้ในอดีต นางเอกไม่ได้ทำอะไรผิดแต่โดนพระเอกกระทำมาโดยตลอด...
ดูๆ ไปแล้ว เรื่องนี้คงมีแค่ 997 ไม่ต่อแล้ว เศร้าไปสิ...
ดูๆ ไปแล้ว เรื่องนี้คงมีแค่ 997 ไม่ต่อแล้ว เศร้าไปสิ...
กลับมาอัพเดทหน่อยจ้า..แอด,😁😁...
รออัพเดทนะคะ...
ขอเรื่อง หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์...
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ...
อยากอ่านต่อค่ะ ไม่อยากให้นางเอกให้อภัยเลย ถึงแม้ว่าพระเอกจะถูกนางร้ายหลอก แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า พระเอกทำร้ายนางเอกหนักหนาสาหัส ทำนางเอกตายและเกือบตายมาหลายรอบ ชอบข่มเหงบังคับจิตใจ ไหนจะเลือกช่วยนางร้ายก่อนนางเอกทุกที แล้วยังเลือกทำร้ายนางเอกเพื่อนางร้าย สมควรทิ้งมันค่ะ...