ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ นิยาย บท 101

อันที่จริงหนานหว่านเยียนเดาได้ตั้งนานแล้วว่าเป็นใคร

ในตอนนั้นนางตัดสินใจที่จะช่วยเสิ่นอี่ว์ด้วยตนเองจนเกือบถูกกู้โม่หานฆ่า หากเสิ่นอี่ว์ตายจริงๆ กู้โม่หานจะต้องเอาชีวิตของนางมาเป็นหนังหน้าไฟอย่างแน่นอน นางตายแล้วใครจะได้ผลประโยชน์ ใครเป็นผู้บงการอยู่เบื้องหลัง

แต่นี่ล้วนเป็นการคาดเดา นางยังมีหลักฐานไม่ครบ จะพูดส่งเดชไม่ได้

มิเช่นนั้นกู้โม่หานจะต้องฆ่านางอย่างแน่นอน!

ไม่ว่าจะสามารถแงะปากของเสี่ยวหยุนได้หรือไม่ นางก็จะลองดู!

เมื่อเห็นเช่นนี้เสี่ยวหยุนก็หมดหนทาง ทำได้เพียงกัดฟันและยอมรับผิด “ไม่ ไม่ ไม่ พระชายาทรงกังวลมากเกินไปแล้วเพคะ ล้วนแต่เป็นบ่าวที่สติเลอะเลือนเหมือนถูกผีเข้าสิง! เป็นบ่าวที่ทำร้ายองครักษ์เสิ่น...... ”

ในเวลานี้เมื่อนางนึกถึงชีวิตที่เป็นตายไม่รู้แน่ของน้องชายที่นางต้องพึ่งพา เวลาที่ข่มขู่นาง ใบหน้าที่น่าเกลียดน่ากลัวของคนผู้นั้น ทำให้เสี่ยวหยุนอดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้านไปทั้งตัว

ดวงตาของกู้โม่หานมีไอสังหารรุนแรง “ทำไมเจ้าต้องทำร้ายเขา?! ”

เสี่ยวหยุนกลัวเขามากจนตัวสั่นและคุกเข่าลงกับพื้น

“เพคะ เป็นบ่าวอิจฉาเสี่ยวหลินที่ได้อยู่รับใช้ที่เรือนซีเฟิง และได้ใกล้ชิดองครักษ์เสิ่น จึงถูกความอิจฉาริษยาบดบังตาไปชั่วขณะ และนั่นเป็นเหตุผลที่ทำเรื่องชั่วช้าเช่นนี้……”

กู้โม่หานถามอย่างเฉียบขาด “เจ้าอิจฉาริษยานาง แต่เดิมพันด้วยชีวิตของเสิ่นอี่ว์?! ”

เสี่ยวหยุนน้ำตาไหล “ตั้งแต่เข้ามาในวัง บ่าวก็หลงรักองครักษ์เสิ่น บ่าวไม่อยากเห็นเสี่ยวหลินใกล้ชิดกับองครักษ์เสิ่น จึงวางแผนร้ายเช่นนี้ แต่บ่าวไม่เคยคิดที่จะฆ่าองครักษ์เสิ่น! ท่านอ๋อง พระชายาได้โปรดยกโทษให้บ่าวด้วยเพคะ! ”

ด้วยเหตุนี้เสิ่นอี่ว์จึงตกเป็นเป้าหมายของพวกนาง?

แน่นอนว่าหนานหว่านเยียนกับกู้โม่หานไม่เชื่อ

แต่หนานหว่านเยียนยังไม่ทันเอ่ยปาก เสี่ยวหลินก็โกรธมากจนกระโดดขึ้นจากพื้น

“เจ้าพูดจาเหลวไหล! ข้ารู้ว่าคนรักของเจ้าเป็นผู้อื่น เหตุใดเจ้าถึงบอกว่าเจ้าก็หลงรักองครักษ์เสิ่น! เสี่ยวหยุน เจ้าเป็นอะไรไป! ”

เสี่ยวหยุนตกตะลึงเมื่อถูกถามกลับ แววตาของหนานหว่านเยียนแข็งทื่อ และหน้าตาบึ้งตึง

“เสี่ยวหยุน เจ้าบอกข้ามาตามตรง มีคนข่มขู่เจ้าหรือไม่?”

จากนั้นนางก็กล่าวอีกว่า “มีคนใช้ครอบครัวของเจ้ามาข่มขู่ให้เจ้าทำเพื่อนางใช่หรือไม่ แถมยังปิดปากเงียบ?”

หมอเจิ่งสีหน้าเปลี่ยน ในใจแอบคิดไม่ดี และมองไปทางเสี่ยวหยุนด้วยสายตาที่ดุดันมากขึ้นเรื่อยๆ

เมื่อเสี่ยวหยุนได้ยินก็ตัวสั่น และพูดด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยหวาดกลัวว่า “เปล่า ไม่ใช่...... ”

กู้โม่หานขมวดคิ้วในทันที

ดูเหมือนว่าหนานหว่านเยียนจะพูดถูก

มีคนต้องการใช้การตายของเสิ่นอี่ว์มาสร้างความวุ่นวาย เพื่อใส่ร้าย......

หลังจากครุ่นคิด เขาก็มองไปที่หนานหว่านเยียนด้วยสายตาที่มีความหมายลึกซึ้ง