หลังจากคิดได้เช่นนี้ เขาก็เดินไปที่เรือนจู๋หลาน
แตกต่างจากในเรือนเซียงหลินกับเรือนซีเฟิง ในเรือนจู๋หลานดูครึกครื้นมาก
หยุนอี่ว์โหรวใช้การดื่มชาเป็นข้ออ้าง เพื่อทำการเชิญเหล่าคุณหนูจากตระกูลที่มีชื่อเสียงตั้งแต่เช้า
ผู้นำไม่ใช่ใครอื่น แต่คือเจียงหรูเยว่ที่ถูกหนานหว่านเยียนสั่งสอนอย่างหนักในงานเลี้ยงวันเกิด
พอเห็นบุคลิกที่เปล่งประกายของหยุนอี่ว์โหรว เจียงหรูเยว่ก็ยิ้มเยาะเย้ยในใจ แต่ต่อหน้ายังคงมียิ้มแย้ม
“ช่วงนี้พระชายารองหยุนดูเหมือนจะมีความสุขมาก อ๋องอี้ คงจะประคบประหงมดูแลอย่างดี!”
วันนี้หยุนอี่ว์โหรวดูเหมือนจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษ นางแสร้งทำเป็นไม่เข้าใจคำพูดที่เสียดสีของเจียงหรูเยว่ยังคงยกยิ้มเช่นเดิม
“น้องเจียงพูดเกินไปแล้ว ท่านอ๋องงานยุ่งมากแต่ก็ยังสละเวลามาเป็นห่วงข้า ดูสิ ท่านอ๋องเห็นว่าปกติข้าไม่ค่อยออกไปข้างนอก จึงอนุญาตให้ข้าเชิญทุกท่านมาที่จวนเพื่อพูดคุยดื่มน้ำชาร่วมกัน”
วันนี้ เป็นวันที่สำคัญต่อนางเพื่อจะเปลี่ยนตัวเองขึ้นมาเป็นใหญ่ในจวน! แม้แต่ท้องฟ้ายังเป็นใจ เหมือนจะบอกให้ทุกคนได้รู้ว่านางจะได้เป็นพระชายาของจวนแห่งนี้อย่างแท้จริง!
เจียงหรูเยว่กำลังจะพูดต่อ ก็ได้ยินคนมารายงาน “ท่านอ๋องเสด็จมา!”
หยุนอี่ว์โหรวไม่สามารถปกปิดความดีใจของนางไว้ได้ นางเดินไปต้อนรับด้วยท่าทางอ่อนหวาน แล้วทำความเคารพกู้โม่หานอย่างอ่อนช้อย “ท่านอ๋องมาได้อย่างไรเพคะ”
เจียงหรูเยว่มองไปที่ใบหน้าที่หล่อเหลาของกู้โม่หานในใจแค้นเคือง และแอบกัดฟันแน่น นางอิจฉาหยุนอี่ว์โหรวและหนานหว่านเยียนที่ได้แต่งงานให้กับผู้ชายอย่างกู้โม่หาน
นางมีตรงไหนสู้สองคนนี้ไม่ได้กัน? !
กู้โม่หานมองไปที่หยุนอี่ว์โหรวแววตาเต็มไปด้วยความอ่อนโยน “หนานหว่านเยียนบอกว่าเขาจะจัดงานเลี้ยงเพื่อขอบคุณข้า และให้พาเจ้าไปด้วย”
พอได้ยินเช่นนี้ บรรดาหญิงสาวที่มาพร้อมกับเจียงหรูเยว่ ต่างก็มองหน้ากันด้วยความตกตะลึง
หนานหว่านเยียนกำลังหาเรื่องใส่ตัวเองหรือไงกัน?
ขอบคุณกู้โม่หาน แต่กลับบอกให้พาหยุนอี่ว์โหรวไปด้วย ดูเหมือนว่าวันนี้ จะมีเรื่องสนุกให้ดูเสียแล้ว
หยุนอี่ว์โหรวแสร้งทำเป็นปิดปากอย่างประหลาดใจ “ไปที่เรือนเซียงหลินหรือเพคะ?”
จากนั้นก็หันกลับมามองเหล่าคุณหนูที่นางเชิณมา “แต่ว่า...”
กู้โม่หานเห็นความกังวลของนางมองไปที่กลุ่มหญิงสาว แล้วพูดว่า “ไปด้วยกัน”
เพราะอย่างไร พอไปถึงเรือนเซียงหลิน ก็ยกให้หนานหว่านเยียนเป็นคนจัดการเอง!
หยุนอี่ว์โหรวแอบยิ้มเยาะ “เพคะ”
ทั้งสองคนเดินนำบรรดาหญิงสาวเดินไปที่เรือนเซียงหลิน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้
ขัดใจหลายหย่าง 1. นางเอก - ก็รู้ว่าตัวเองสู้เเพ้อ๋องทุกครั้ง เเทนที่จะฝึกวิชาป้องกันตัวบ้าง เเต่ก็ไม่เห็นทำไร 2. ลูก - ก็เห็นอยู่ว่าเเม่ตัวเองทุกข์ใจที่ต้องอยู่กับอ๋อง เเทนที่จะสนับสนุนให้เลิก เเต่ยังจะให้คบกันต่อ คือพวกเอ็งจะขาดพ่อไม่ได้เลยรึไงฟะ 3. อ๋อง - รักเเต่ใช้วิธีผิด นางไม่ยอมก็ขังนางไว้ เจอผู้ชายคนไหนก็ขู่จะทำร้ายเค้า ? เป็นพระเอกที่ห่วยบัดซบ...
ใครที่คิดว่าหนานหว่านเยียนอคติเกินไป ลองย้อนไปดูสิ่งที่กู้โม่หานทำกับนางเอกในช่วงแรกๆ ว่ามันสมควรให้อภัยกันง่ายๆมั้ย...
ไม่แปลกหรอกที่นางเอกจะเกลียดกู้โม่หาน และไม่ยอมให้อภัยกู้โม่หาน ก่อนหน้านั้นหนานหว่านเยียนโดนทำร้ายทั้งกายและจิตใจมามาก โดนจับขังในเรือนเย็น ทั้งตั้งท้องลูก คลอดลูกเอง เลี้ยงเอง ข้าวที่จะกินแทบจะหาไม่ได้ พระเอกมักจะเลือกช่วยหยุนอี่โหรวก่อนนางเอกเสมอ สมควรได้รับที่สิ่งทำไว้ในอดีต นางเอกไม่ได้ทำอะไรผิดแต่โดนพระเอกกระทำมาโดยตลอด...
ดูๆ ไปแล้ว เรื่องนี้คงมีแค่ 997 ไม่ต่อแล้ว เศร้าไปสิ...
ดูๆ ไปแล้ว เรื่องนี้คงมีแค่ 997 ไม่ต่อแล้ว เศร้าไปสิ...
กลับมาอัพเดทหน่อยจ้า..แอด,😁😁...
รออัพเดทนะคะ...
ขอเรื่อง หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์...
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ...
อยากอ่านต่อค่ะ ไม่อยากให้นางเอกให้อภัยเลย ถึงแม้ว่าพระเอกจะถูกนางร้ายหลอก แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า พระเอกทำร้ายนางเอกหนักหนาสาหัส ทำนางเอกตายและเกือบตายมาหลายรอบ ชอบข่มเหงบังคับจิตใจ ไหนจะเลือกช่วยนางร้ายก่อนนางเอกทุกที แล้วยังเลือกทำร้ายนางเอกเพื่อนางร้าย สมควรทิ้งมันค่ะ...