สรุปเนื้อหา บทที่ 156 ท่านอ๋อง อย่าดื่ม – ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ โดย อารั่ง
บท บทที่ 156 ท่านอ๋อง อย่าดื่ม ของ ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ ในหมวดนิยายประวัติศาสตร์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย อารั่ง อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ไม่ได้เด็ดขาด
ทั้งสองคนมองตากันอย่างเกลียดชังกัน จนแทบจะระเบิดออกมา
หนานชิงชิงกำชายแขนเสื้อไว้แน่น สายตาแฝงไปด้วยแววเฉียบคม
กู้โม่หานพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงมุ่งมั่นว่า “เสด็จย่า ช่วงนี้งานที่ค่ายเสินเชื่อยุ่งมาก หลานคงไม่มีเวลาว่างพักอยู่ในวัง หากท่านคิดถึงพระชายา วันหลังหลานค่อยพานางมาเยี่ยมท่านอีก”
หนานหว่านเยียนก็ผงกหัวพูดขึ้นว่า “ใช่เสด็จย่า ในค่ายเสินเชื่อมีทหารบาดเจ็บมากมาย หลานสะใภ้ก็ต้องไปช่วย วันนี้จึงไม่สะดวกที่จะอยู่ค้างคืนในวัง”
“เยียนเอ๋อร์รับปากท่าน เมื่อไหร่ที่เสด็จย่าไทเฮาอยากเจอเยียนเอ๋อร์ เยียนเอ๋อร์ก็จะรีบเข้าวังมาเยี่ยมท่านทันที ท่านว่าแบบนี้ดีไหม?”
นางยังต้องกลับบ้านไปดูแลลูก อีกอย่าง นางก็ไม่อยากค้างคืนอยู่กับกู้โม่หาน
ตอนที่อยู่ในจวนเฉิงเซี่ยงคืนนี้ก็มีตัวอย่างให้เห็น ครั้งนี้หากยังให้พวกเขาอยู่ด้วยกันตามลำพัง เฮ้อ....ไม่แน่ว่าอาจจะเกิดเหตุการณ์นองเลือดอะไรขึ้นมา
ไทเฮากลับทำเป็นฟังไม่รู้เรื่อง นางหวังตั้งใจที่จะให้ทั้งสองนอนร่วมกัน จึงไม่มีทางให้พวกเขาได้มีข้ออ้างจากไป
“ข้าจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าค่ายเสินเชื่อมีทหารบาดเจ็บ? อีกอย่าง ที่นั่นยังมีอ๋องเฉิงอยู่ไม่ใช่หรือ? เจ้ากับเยียนเอ๋อร์มาอยู่เป็นเพื่อนข้า ไม่ได้ตรงไหน? หรือว่า ค่ายเสินเชื่อไม่มีเจ้าไม่ได้”
สายตาหนานชิงชิงเศร้าหมองลง นิ้วมือใต้โต๊ะกำชายเสื้อไว้แน่น
เหล่าไท่ไท่พูดไม่ผิด ค่ายเสินเชื่อตอนนี้ ไม่มีกู้โม่หาน ไม่ได้จริงๆ
นางลุกขึ้นเดินไปตรงหน้าไทเฮา พูดขึ้นอย่างน่าสงสารว่า “เสด็จย่าไทเฮา ชิงชิงก็เป็นหลานสะใภ้ของท่าน ท่านไม่ให้ชิงชิงอยู่ด้วยหรือ? หากน้องสาวเขาสองคนมีธุระ ก็ให้พวกเขากลับไปก่อน”
“ชิงชิงอยู่ปรนนิบัติ ดูแลท่านเป็นอย่างดี”
นางจะไม่ยอมให้ไทเฮาสร้างโอกาสให้กู้โม่หานกับหนานหว่านเยียนอยู่ด้วยกันตามลำพัง.....
อยู่ในจวนอ๋องอี้นางทำอะไรไม่ได้ แต่ก็ยังมีหยุนอี่ว์โหรวคอยขัดขวาง เสือสองตัวอยู่ถ้ำเดียวกันไม่ได้ ไม่ช้าก็เร็วต้องมีคนพ่ายแพ้
หลี่หมัวมัวเข้าใจขึ้นมาทันที ผงกหัวแล้วก็เดินไปยังหลังครัว....ไปทำเรื่องช่วยเหลือคนอื่นให้สมความปรารถนา
ไทเฮากลับไปที่ห้องนอนของเขาอย่างพึงพอใจ ท่าทีการก้าวเดินดูไม่เหมือนคนชราผมขาวเลย
ในห้องด้านข้างตำหนักหลวนเฟิ่ง หนานหว่านเยียนกับกู้โม่หาน หนานชิงชิงทั้งสามคนรออยู่นานแล้ว เมื่อเห็นไทเฮามาพร้อมกับรอยยิ้ม หนานหว่านเยียนก็รู้สึกถึงความไม่ธรรมดา
นางกำนัลสองคนยกน้ำแกงโสมไก่มาสองถ้วย วางตรงหน้านางกับกู้โม่หาน
หนานหว่านเยียนเงยหน้ามองดูไทเฮา เห็นเพียงสายตาเป็นประกายของไทเฮา พร้อมพูดขึ้นว่า “นี่ข้าเตรียมไว้ให้พวกเจ้าโดยเฉพาะ ปกติพวกเจ้าทำงานหนัก จนลืมบำรุงร่างกาย โดยเฉพาะเจ้าหก นี่เป็นน้ำแกงไก่ที่เจ้าชอบ รีบชิมดูว่ารสชาติเป็นยังไง”
หนานหว่านเยียนเลิกคิ้ว ดูก็รู้ว่าในน้ำแกงต้องมีอะไรแน่
นางไม่ดื่ม กำลังหันไปมองกู้โม่หาน เห็นเขายกถ้วยน้ำแกงขึ้นมา แล้วดื่มลงไป
หนานหว่านเยียนหดรูม่านตาตีบตัน พร้อมพูดขึ้นว่า “อย่า.....”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้
ไม่อัพต่อแล้วเหรอคะ อยากรู้ว่านางเอกจะใจอ่อนยอมยกโทษให้กู้โม่หานหรือเปล่า...
ฉันว่า ถ้าไม่ติดว่ามีไทเฮาคอยดูหนุนหลังรักและเอ็นดูนางเอก ป่านนี้น่าจะโดนกู้โม่หาน ทรมานจนตายล่ะ...
อ่าน ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ ตอนที่ 998 - 1,846 www.sunnewsfocus.com...
อ่านยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ ตอนที่ 998 - 1846 sunnewsfocus.com นะคะ...
ขัดใจหลายหย่าง 1. นางเอก - ก็รู้ว่าตัวเองสู้เเพ้อ๋องทุกครั้ง เเทนที่จะฝึกวิชาป้องกันตัวบ้าง เเต่ก็ไม่เห็นทำไร 2. ลูก - ก็เห็นอยู่ว่าเเม่ตัวเองทุกข์ใจที่ต้องอยู่กับอ๋อง เเทนที่จะสนับสนุนให้เลิก เเต่ยังจะให้คบกันต่อ คือพวกเอ็งจะขาดพ่อไม่ได้เลยรึไงฟะ 3. อ๋อง - รักเเต่ใช้วิธีผิด นางไม่ยอมก็ขังนางไว้ เจอผู้ชายคนไหนก็ขู่จะทำร้ายเค้า ? เป็นพระเอกที่ห่วยบัดซบ...
ใครที่คิดว่าหนานหว่านเยียนอคติเกินไป ลองย้อนไปดูสิ่งที่กู้โม่หานทำกับนางเอกในช่วงแรกๆ ว่ามันสมควรให้อภัยกันง่ายๆมั้ย...
ไม่แปลกหรอกที่นางเอกจะเกลียดกู้โม่หาน และไม่ยอมให้อภัยกู้โม่หาน ก่อนหน้านั้นหนานหว่านเยียนโดนทำร้ายทั้งกายและจิตใจมามาก โดนจับขังในเรือนเย็น ทั้งตั้งท้องลูก คลอดลูกเอง เลี้ยงเอง ข้าวที่จะกินแทบจะหาไม่ได้ พระเอกมักจะเลือกช่วยหยุนอี่โหรวก่อนนางเอกเสมอ สมควรได้รับที่สิ่งทำไว้ในอดีต นางเอกไม่ได้ทำอะไรผิดแต่โดนพระเอกกระทำมาโดยตลอด...
ดูๆ ไปแล้ว เรื่องนี้คงมีแค่ 997 ไม่ต่อแล้ว เศร้าไปสิ...
ดูๆ ไปแล้ว เรื่องนี้คงมีแค่ 997 ไม่ต่อแล้ว เศร้าไปสิ...
กลับมาอัพเดทหน่อยจ้า..แอด,😁😁...