ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ นิยาย บท 180

สรุปบท บทที่ 180 กู้โม่หาน ข้าไม่ชอบเจ้า: ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้

บทที่ 180 กู้โม่หาน ข้าไม่ชอบเจ้า – ตอนที่ต้องอ่านของ ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้

ตอนนี้ของ ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ โดย อารั่ง ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายประวัติศาสตร์ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 180 กู้โม่หาน ข้าไม่ชอบเจ้า จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

ตอนนั้นครั้งแรกที่เขาเหยียบเข้าไปที่เรือนเซียงหลินนั้น หนานหว่านเยียนก็ล้วงอาวุธแปลก ๆ มากมายออกมาให้เด็กหญิงทั้งสอง แล้วทั้งสาดน้ำใส่และทั้งเคาะหัวเขา

แล้วของที่ปรากฏออกมาในตอนหลัง เป็นของที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อนเลยด้วยซ้ำ ไม่ก็เป็นของที่มีอานุภาพสูง ไม่ก็เป็นของที่สามารถช่วยชีวิตคนได้ แม้แต่คนที่มีกำลังภายในสูงส่งอย่างเขาก็ยังพลาดท่าได้

ทำอะไรกับของที่อยู่ในมือนางไม่ได้เลยสักอย่าง

สายตาของหนานหว่านเยียนเหล่มองเขาไปทีหนึ่ง แน่นอนว่าไม่มีทางอธิบายอยู่แล้วว่าเข็มฉีดยาของนางคือของอะไร ส่วนสิ่งที่นางฉีดใส่เขานั้น คือยาชา และเพิ่มพิษเข้าไปอีกหน่อย

ไม่ว่าจะฉีดใส่ใคร ขอแค่เขากล้าทำอะไรไม่ดี หัวใจก็จะเจ็บปวดขึ้นมาอย่างรุนแรง! ไม่สามารถตายได้ แต่จะเจ็บปวดมาก ภายในห้าวันไม่มีทางหาย!

“ของพวกนี้เจ้าเคยเห็นมาก่อนไหม กู้โม่หาน ข้าจะฆ่าเจ้านั้นเป็นแค่เรื่องไม่กี่นาที ถ้าเจ้ายังมายั่วยุข้าไม่หยุดอีก ชีวิตอาจจะยังอยู่ แต่ร่างกาย ไม่แน่ว่าจะเป็นยังไง!”

ถ้าไม่ใช่เพราะคำนึงถึงเด็กหญิงทั้งสองคนยังมีทัศนคติที่ไม่แน่นอน นางที่เป็นแม่ต้องเป็นแบบอย่างที่ดีให้ คนพวกนี้คงได้กลายเป็นปุ๋ยผงในมือนางไปแล้ว

กู้โม่หานรู้สึกตกตะลึง เขาจ้องมองหนานหว่านเยียน ใบหน้าหล่อเหลาเคร่งขรึมลง แววตาโหดเหี้ยมมืดมน แต่ร่างกายกลับออกแรงอะไรไม่ได้เลย แถมยังตัวชาไปทั้งตัว ชามากจริง ๆ รู้สึกเจ็บปวดมาก

“หนานหว่านเยียน เจ้าไม่กล้าฆ่าข้าหรอก”

หนานหว่านเยียนใบหน้าบึ้งตึง “เจ้าพูดคำพูดไร้สาระอะไร ทำไมข้าจะไม่กล้าฆ่าเจ้า?”

กู้โม่หานจ้องมองไปที่นางด้วยสายตาแหลมคม “อย่างแรก ข้าเป็นเทพสงคราม ถ้าข้าตายไป เทพสงครามแห่งแคว้นซีเหย่ล้มลง ความรับผิดชอบจะต้องมาตกอยู่ที่ตัวเจ้า เจ้า จะต้องถูกคนทุกคนมาตามฆ่า”

หนานหว่านเยียนยิ้มเย็นขึ้น “แบบนั้นแล้วยังไง? ข้าหลบหนีไม่เป็นหรือไง?”

“แล้วอีกอย่าง เทพสงครามอย่างเจ้าตอนนี้ยังมีคนเชื่อใจอีกเท่าไหร่? พอออกมาจากค่ายเสินเชื่อแล้ว ใครไม่รู้บ้างว่าเข้าเป็นแค่ท่านอ๋องที่ถูกกู้โม่เฟิงกดขี่อยู่? ไม่มีความสามารถอะไรเลยสักนิด!”

คำพูดของนางราวกับเป็นมีด ทิ่มลงไปที่ความเจ็บปวดในใจกู้โม่หานอย่างไร้เยื่อใย

แต่นางไม่รู้ กู้โม่หานไม่ใช่ไม่แย่งชิง เพียงแต่ว่าเขาโกรธเกลียดจวนเฉิงเซี่ยงมาตลอด ตั้งแต่ต้นจนจบ เป้าหมายเดียวของเขาก็คือจะให้ตระกูลหนานนองเลือด

กู้โม่เฟิงคือหินขวางทางบนถนนเส้นนี้ของเขา แต่ยังไม่ถึงขั้นที่เขาต้องลงมือทำอะไรเขา

ดวงตาดำสนิทของเขาจ้องมองไปที่นางนิ่ง น้ำเสียงฟังดูเยาะเย้ยมากกว่านางซะอีก “ข้าคือเทพสงคราม เจ้านึกว่าชื่อนี้ได้มาจากอะไร? ถ้าข้าอยากฆ่าเจ้า มันจะง่ายราวกับพลิกฝ่ามือเลย มองไปทั่วแคว้นซีเหย่ ยังไม่มีใครเป็นคู่ปรับของข้าได้หรอก!”

“และที่สำคัญหนานหว่านเยียน เจ้าเป็นมารดา ต้องห้ามล้มลงเด็ดขาด เพราะเจ้าต้องเลี้ยงดูลูกสาวทั้งสอง จะต้องจัดแจงชีวิตไว้ให้พวกนาง ถ้าฆ่าข้าไป เจ้าและเด็กทั้งสอง ล้วนต้องตายกันไปหมด!”

เขาจ้องมองหนานหว่านเยียนไปนิ่ง ๆ แบบนี้ เรียวปากบางขยับเล็กน้อย น้ำเสียงเย็นจนทำให้คนหวาดกลัว

“ข้าไม่ได้พูดจาไปเรื่อย ในใจเข้าชัดเจนดี ข้าอยากจะรู้จริง ๆ ในเมื่อเจ้ามีความสามารถมากขนาดนี้ ทำไมเมื่อก่อนไม่เคยเห็นแสดงออกมาเลย? หลายปีมานี้ต้องคอยเสแสร้งแกล้งทำอย่างยากลำบาก แถมยังปิดบังข้าไว้แล้วมาหลอกจนหัวหมุน เป้าหมายของเจ้าคืออะไรกันแน่”

นางไม่เคยเสแสร้งแกล้งทำมาก่อนเลยนะ เมื่อห้าปีก่อนเจ้าของร่างเดิมนั้นน่าอนาถจริง ๆ แต่ห้าปีมานี้ นางก็แค่เก็บกดความสามารถไว้นิดหน่อยเท่านั้น

“ข้าจะเป็นยังไง ก็ไม่ใช่เรื่องของเจ้า” หนานหว่านเยียนกวาดตามองกู้โม่หานอย่างเย็นชา แล้วเบี่ยงตัวไป เอานิ้วมือชี้ไปที่หัวใจของเขาอย่างแรง

“เจ้าอย่ามาเปลืองแรงกับตัวข้ามากนัก ข้าไม่ได้ชอบเจ้าเลย ที่ผ่านมาเพราะข้าตาบอดไปเอง ตอนนี้ตาข้าใช้การได้ดีหมดแล้ว ไม่มีทางชอบคนที่น่าเกลียดน่ากลัวแบบเจ้าหรอก”

“เข้ามาใกล้ข้าอีก จะทำให้ข้ารู้สึกว่าเจ้าชอบข้า คิดถึงข้าหรือเปล่า มันทำให้ข้ารู้สึกสะอิดสะเอียน อยากอวก”

“หนานหว่านเยียน เจ้าโอหังเกินไปแล้วนะ!” ไฟโกรธของกู้โม่หานพุ่งขึ้นสู่สมองทันที ใบหน้าหล่อเหลามืดครึ้มราวกับก้นหม้อ มือใหญ่ก็มาจับข้อมือนางไว้ แล้วดึงนางเจ้ามาเข้ามาในอกอย่างแรง

ในขณะเดียวกัน อยู่ ๆ หัวใจของเขาก็รู้สึกเจ็บปวดเหมือนฉีกขาดขึ้นมาอย่างรุนแรงโดยไม่รู้ว่าทำไม…….

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้