ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ นิยาย บท 192

สรุปบท บทที่192 ลงโทษคุณหนูสองคน: ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้

บทที่192 ลงโทษคุณหนูสองคน – ตอนที่ต้องอ่านของ ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้

ตอนนี้ของ ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ โดย อารั่ง ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายประวัติศาสตร์ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่192 ลงโทษคุณหนูสองคน จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

หนานหว่านเยียนหยุดเดิน พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ไสหัวไป ข้าไม่อยากพูดอะไรกับเจ้าแล้ว เซียงอวี้ ปิดประตู!”

หนานหว่านเยียนไล่กู้โม่หานไป เซียงอวี้สีหน้าลำบากใจ ไม่กล้าขยับ เกี๊ยวน้อยกับซาลาเปาน้อยก็รีบปิดประตูเรือนเซียงหลิน

หนานหว่านเยียนกับเด็กสองคนก็หายไปทันที ทั้งที่ห่างกันแค่เอื้อมมือเดียว แต่กู้โม่หานกลับรู้สึกว่า ระหว่างพวกเขาห่างกันมาก

เขาก้มหน้ามองดูเสื้อผ้าที่เปียกปอนของตัวเอง ใบหน้าอันหล่อเหลานั้นยากที่จะแยกแยะอารมณ์ได้ ทั้งที่เด็กสองคนหลอกเขา และเขาก็รับรู้ได้อย่างชัดเจน แต่เขากลับไม่คิดตอบโต้กลับ และไม่รู้สึกโกรธอะไรเลย มองดูอวี๋เฟิงด้วยสายตาเย็นยะเยือก “เจ้าอยู่ตรงนี้ทำอะไร?”

อวี๋เฟิงอยู่ข้างกู้โม่หานอย่างใจสั่น “ท่านอ๋อง ท่าน……จะลงโทษคุณหนูสองท่านหรือไม่?”

พวกเด็กๆทำถึงขั้นนี้แล้ว กู้โม่หานไม่ปล่อยพวกนางไปแน่ แต่ตอนนี้ดูแล้ว กู้โม่หานเหมือนจะยังโกรธอยู่นะ

อวี๋เฟิงเลยใช้โอกาสถามไป จะได้ให้หนานหว่านเยียนคิดวิธีรับเอาไว้

ไม่มีคำตอบที่คาดคิดไว้ ถึงแม้สายตาของกู้โม่หานจะเย็นชา แต่คำพูดที่พูดออกมานั้นกลับเต็มไปด้วยความรักและเอ็นดู

เขาเหลือบตามองอวี๋เฟิง “จะไปโกรธเด็กๆทำไม?”

“ในเมื่อพวกนางชอบ งั้นก็ตามใจพวกนางเถอะ”

ในสายตาของเขา เกี๊ยวน้อยกับซาลาเปาน้อยทำแบบนี้ก็เพื่อแก้แค้นแทนหนานหว่านเยียน ไม่ได้คิดร้ายอะไร

และขอแค่ลูกสาวสองคนต้องการ เขาก็ยอมทำทุกอย่างพวกให้พวกนางมีความสุข

ถึงแม้วันนี้เขาจะไม่ได้คำตอบ แต่เขาเชื่อว่า อนาคตจะมีวิธีมากมายที่ให้ลูกสาวกับเขารู้จักกัน

คิดแล้ว กู้โม่หานก็ลุกขึ้นบิดน้ำออกจากเสื้อผ้า สายตามืดมน ใช้กำลังภายในละลายไอน้ำ

ภายใต้หมอกบางๆ เขามองไปยังเรือนเซียงหลินด้วยสายตาสับสน แล้วเดินจากไป

เหลือเพียงอวี๋เฟิงที่ยืนอยู่กับที่ด้วยสีหน้าตกตะลึง อ้าปากค้างอย่างไม่อยากจะเชื่อ

เขาคิดว่าท่านอ๋องรักคุณหนูสองคนมาก แต่ไม่คิดว่าท่านอ๋องจะตามใจคุณหนูสองคนขนาดนี้

นี่ยังเป็นเทพสงครามที่ฆ่าคนไม่กะพริบตากู้โม่หานอยู่ไหม!

ไม่เพียงแต่ไม่โกรธ ยังด่าเขาว่าทำไมต้องไปโกรธเด็กสองคนด้วย!

ขณะนี้ ณ เรือนจู๋หลาน

อี่ร์โหรวดิ้นรนอยู่สักพักใหญ่แล้ว

ระหว่างทางที่เดินมา นางเกือบทนไม่ไหว ก้าวเดินอย่างยากลำบาก นานมากกว่าจะกลับไปถึงเรือนจู๋หลาน

นางไม่สนใจเชี่ยนปี้ที่อยู่ข้างๆ แล้วเดินไปที่ห้องน้ำทันที

“หนานหว่านเยียนยัยบ้านั่น! ข้าจะแก้แค้น——นาง!” พูดถึงครึ่ง หยุนอี่ร์โหรวกุมท้องน้อยด้วยสีหน้าที่เจ็บปวด นั่งอยู่ในห้องน้ำไม่กล้าพูดอะไรอีก

เชี่ยนปี้ยืนกระทืบเท้าไปมาอยู่ด้านนอก “พระชายารอง ท่าน ท่านยังสบายดีไหมเจ้าคะ?”

“ว่าอะไร?”

“ลูกพี่ลูกน้องของท่านส่งจดหมายมาบอกว่า ช่วงนี้เขาไม่มีเงิน หวังว่าท่านจะส่งเงินไปให้เขาได้……”

หยุนโม่หรานเป็นบุตรในอนุภรรยาของจวนแม่ทัพ วันๆเอาแต่เที่ยวเล่นกินเหล้าเมา ตอนนั้นที่หยุนอี่ร์โหรวอยู่จวนแม่ทัพถึงแม้จะดีต่อนางมาก แต่ก็ชอบมายืมเงินกับนางตลอด

ตอนนี้หยุนอี่ร์โหรวแต่งเข้าจวนอ๋องอี้ ก็มาขอเงินกับนางอย่างไม่เกรงกลัวใดๆ ถ้าไม่ใช่เพราะกู้โม่หานดีต่อหยุนอี่ร์โหรว ให้เงินนางมาเยอะ หยุนอี่ร์โหรวจะมีชีวิตที่ดีแบบนี้ได้ยังไง!

หยุนอี่ร์โหรวได้ยินแล้วก็แทบกระอักเลือด

“พวกเจ้ามันพวกไร้ประโยชน์!” นางกัดฟันนั่งอยู่ในห้องน้ำ สีหน้าไม่พอใจ

เชี่ยนปี้รีบพูดว่า “งั้นบ่าวไปตามคนตอบกลับนะเจ้าคะ?”

“ช้าก่อน” หยุนอี่ร์โหรวครุ่นคิด หยุนโม่หรานเจ้าโง่นี่หลอกใช้งานได้ นางแสยะยิ้มเจ้าเล่ห์ “เจ้าไปตามคนส่งเงินไปให้เขา แล้วบอกกับเขาด้วย”

ในเมื่อสู้ไม่ได้ งั้นก็จัดการอย่างรวดเร็วหน่อย เดี๋ยวหนานหว่านเยียนมาขัดขวางนางตลอดเวลา

เชี่ยนปี้ใจสั่น “ว่าไงนะเจ้าคะ?”

เสียงของหยุนอี่ร์โหรวโหดร้ายอำมหิต——

“ให้เขาหานักฆ่าที่เชื่อใจได้ ข้าจะหาโอกาสดึงดูดหนานหว่านเยียนออกบ้าน แล้วฆ่านางซะ——”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้