เขาจะฆ่าชายชู้นั้นซะ!
หนานหว่านเยียนพวกเขามาถึงหอเซิงหนาน ยังไม่รอให้พนักงานพูด อวี๋เฟิงก็เดินเข้าไป ตะโกนอย่างลึกลับว่า: “คุณชายอู๋ฮวา”
ได้ยินดังนั้น พนักงานร้านก็ขยิบตา นำตัวเขาไปที่หน้าประตูห้องที่งดงาม “คุณชาย เชิญขอรับ”
หนานหว่านเยียนมองอวี๋เฟิงที่ได้ใจ แล้วแสยะยิ้มมุมปาก
คุณชายอู๋ฮวา?
นั่นเป็นชื่อพระเอกในนิยายของนางนี่?
นางเริ่มคาดหวังของขวัญจากสองพี่น้องแล้วล่ะ
เกี๊ยวน้อยกับซาลาเปาน้อยพูดโน้มน้าว “พี่สาว รีบเปิดประตูสิ!”
หนานหว่านเยียนหัวเราะ ยื่นมือไปเปิดประตู ก็ถึงเห็นว่าด้านในพิเศษแค่ไหน ควันโขมงลอยขึ้นมาอ่อนๆ บนพื้นเต็มไปด้วยเทียน แสงเทียนสะท้อนไปทั่วทั้งห้อง
นางปัดควันตรงหน้าออกแล้วเดินเข้าไป กลับเห็นว่า ด้านในมีผู้ชาย……ที่มีใบหน้าที่แตกต่างกันยืนเรียงรายอยู่!
ชายหนุ่มพวกนั้นโค้งคำนับหนานหว่านเยียนพร้อมกัน แล้วพูดพร้อมกันด้วยน้ำเสียงเคารพว่า “ขอคารวะฮูหยิน!”
หนานหว่านเยียนตกใจกับเสียง ยังไม่ทันได้ตั้งตัว เกี๊ยวน้อยกับซาลาเปาน้อยก็ลากนางไปนั่ง
เกี๊ยวน้อยทำท่าเหมือนผู้ใหญ่ตัวเล็ก มองดูชายหนุ่มตั้งแต่หัวจรดเท้า เหมือนพยักหน้าอย่างพึงพอใจ ต่อมาก็ส่งสายตา ‘ทำได้ดี’ ให้อวี๋เฟิง
อวี๋เฟิงก็ถึงโล่งอก คุณหนูน้อยพอใจ เขาก็สบายใจแล้วล่ะ
เขาปัดมือให้ชายหนุ่มพวกนั้น
ชายหนุ่มพวกนั้นก็รีบเปลี่ยนท่า บุรุษที่สวมชุดธรรมดา มองดูหนานหว่านเยียนด้วยสายตาอ่อนโยน
“ฮูหยิน ข้าน้อยมีนามว่าหลิวเมิ่ง เป็นคนของสำนักบัณฑิตหนานเฉิงรู้ทั้งโลกและพื้นดิน ที่สำคัญคือ——น่ารัก”
ชายที่มีดวงตาเฉียบคมมองเขาอย่างดูถูก ต่อมาก็ยิ้มหวานแล้วหว่านเสน่ห์ แม้แต่หนานหว่านเยียนที่เป็นสตรียังต้องละอายใจ
“ฮูหยินชอบอะไร ฮวาหรงก็จะเป็นแบบนั้นให้ ข้าร้องเพลงเต้นรำได้ ข้าจะทำให้ฮูหยินมีความสุขที่สุด”
ชายคนที่สามที่มีใบหน้าเข้มงวดดูเหมือนจะเป็นนักสู้ และเขาก็พูดด้วยน้ำเสียงเข้มแข็ง
“ข้าหวู่ฉินเป็นทหาร! หน้าที่ของทหารคือการทำตามคำสั่ง! หากฮูหยินไม่รังเกียจ ข้าจะสับฟืนและจุดไฟให้ท่านทุกวัน!”
พวกผู้ชายแนะนำตัวกันทีลำคน หนานหว่านเยียนหัวเราะจนเกือบล้มตกเก้าอี้ไป
เรียกได้ว่ามีครบทั้งหมดเลยนะ
แต่การแนะนำตัวของทุกคน สรุปโดยรวมแล้วก็มีแค่——ข้าเชื่อฟัง ข้าขยัน ข้าเป็นชายที่พร้อมทำตามคำสั่ง!
ดูแล้วครั้งนี้ลูกสาวของนางจะตั้งใจมาก ร่วมมือกับอวี๋เฟิง จัดของขวัญครั้งนี้ให้กับนาง
นี่อยากหาผู้ชายให้นางมากแค่ไหนกัน ขำจนท้องแข็งหมดแล้ว
กู้โม่หานที่มาถึงก็รีบเหมาห้องทั้งหมดไว้ แอบฟังจากกำแพงห้องข้างๆ สีหน้ามืดมน บนหัวเหมือนมีเขากำลังหงอกขึ้นมา
เสิ่นอี่ร์เหมือนเห็นเขาบนหัวของกู้โม่หาน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้
ขัดใจหลายหย่าง 1. นางเอก - ก็รู้ว่าตัวเองสู้เเพ้อ๋องทุกครั้ง เเทนที่จะฝึกวิชาป้องกันตัวบ้าง เเต่ก็ไม่เห็นทำไร 2. ลูก - ก็เห็นอยู่ว่าเเม่ตัวเองทุกข์ใจที่ต้องอยู่กับอ๋อง เเทนที่จะสนับสนุนให้เลิก เเต่ยังจะให้คบกันต่อ คือพวกเอ็งจะขาดพ่อไม่ได้เลยรึไงฟะ 3. อ๋อง - รักเเต่ใช้วิธีผิด นางไม่ยอมก็ขังนางไว้ เจอผู้ชายคนไหนก็ขู่จะทำร้ายเค้า ? เป็นพระเอกที่ห่วยบัดซบ...
ใครที่คิดว่าหนานหว่านเยียนอคติเกินไป ลองย้อนไปดูสิ่งที่กู้โม่หานทำกับนางเอกในช่วงแรกๆ ว่ามันสมควรให้อภัยกันง่ายๆมั้ย...
ไม่แปลกหรอกที่นางเอกจะเกลียดกู้โม่หาน และไม่ยอมให้อภัยกู้โม่หาน ก่อนหน้านั้นหนานหว่านเยียนโดนทำร้ายทั้งกายและจิตใจมามาก โดนจับขังในเรือนเย็น ทั้งตั้งท้องลูก คลอดลูกเอง เลี้ยงเอง ข้าวที่จะกินแทบจะหาไม่ได้ พระเอกมักจะเลือกช่วยหยุนอี่โหรวก่อนนางเอกเสมอ สมควรได้รับที่สิ่งทำไว้ในอดีต นางเอกไม่ได้ทำอะไรผิดแต่โดนพระเอกกระทำมาโดยตลอด...
ดูๆ ไปแล้ว เรื่องนี้คงมีแค่ 997 ไม่ต่อแล้ว เศร้าไปสิ...
ดูๆ ไปแล้ว เรื่องนี้คงมีแค่ 997 ไม่ต่อแล้ว เศร้าไปสิ...
กลับมาอัพเดทหน่อยจ้า..แอด,😁😁...
รออัพเดทนะคะ...
ขอเรื่อง หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์...
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ...
อยากอ่านต่อค่ะ ไม่อยากให้นางเอกให้อภัยเลย ถึงแม้ว่าพระเอกจะถูกนางร้ายหลอก แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า พระเอกทำร้ายนางเอกหนักหนาสาหัส ทำนางเอกตายและเกือบตายมาหลายรอบ ชอบข่มเหงบังคับจิตใจ ไหนจะเลือกช่วยนางร้ายก่อนนางเอกทุกที แล้วยังเลือกทำร้ายนางเอกเพื่อนางร้าย สมควรทิ้งมันค่ะ...