ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ นิยาย บท 351

นางเชื่อไสยศาสตร์มาโดยตลอด หลังขบคิดถึงปฏิกิริยาของกู้โม่หานก็อดไม่ได้ที่จะตัวสั่นเทา

“เจ้าหมายความว่าอย่างไร” ได้ยินหยุนอี่ว์โหรวก็ค่อยๆ หยุดร้องไห้

จ้างฮวารีบเข้ามาหา เข้าใกล้หูนาง

“บ่าวได้ยินมาว่า ตอนหนานหว่านเยียนกลับมาจวนเฉิงเซี่ยงครั้งที่แล้ว ภายในจวนเฉิงเซี่ยงมีอีเหนียงคนหนึ่งดื่มสุราที่นางให้ เลยกลายเป็นคนวิปลาสเช่นนี้เจ้าค่ะ”

“บ่าวจึงเดาว่า หากดื่มชาที่หนานหว่านเยียนให้ หรือคนที่กินยาที่นางให้ ล้วนกลายเป็นเช่นนี้เจ้าค่ะ กล่าววาจาที่ไม่อยากพูดออกมาย่างควบคุมไม่ได้ นะ นางจะต้องเป็นปีศาจแน่เลยเจ้าค่ะ”

พูดจบ ตัวจ้างฮวาก็ตกใจจนขนลุกซู่ไปทั้งตัว

น้ำตาหยุนอี่ว์โหรวหยุดไหล ดวงตาแดงก่ำเปล่งประกาย

“เจ้ากล่าวเพ้อเจ้ออะไรน่ะ ใต้หล้านี้มีปีศาจที่ใดกัน”

นางไม่เชื่อเรื่องพวกนี้

แต่การเปลี่ยนแปลงของหนานหว่านเยียนในตอนนี้ ก็มากมายเกินไป

เมื่อห้าปีก่อน เห็นอยู่ว่าหนานหว่านเยียนรักกู้โม่หานจะเป็นจะตาย ทว่าตอนนี้กลับดูเหมือน ไม่มีความรู้สึกอะไรต่อกู้โม่หานเลย

กอปรกับ หนานหว่านเยียนห้าปีที่แล้วเป็นเพียงคนไร้ประโยชน์ ไม่รู้อะไรเลย ทั้งน่าเกลียดไร้ที่เปรียบและโง่เขลาจนเป็นได้แค่สตรีถูกเล็งเป้าเท่านั้น

แต่หนานหว่านเยียนห้าปีต่อมา ไม่เพียงมีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยมเท่านั้น ทั้งยังรักษาใบหน้าของตนเองแล้วด้วย สวยโดดเด่นเกินใคร

การเปลี่ยนแปลงแปลกประหลาดของหนานหว่านเยียนมีมาไม่รู้จบ ช่างน่าสงสัยจริงๆ

หยุนอี่ว์โหรวเหมือนจะจับประเด็นสำคัญได้ จึงยกมือเช็ดน้ำตา

“นางไม่มีทางกลายเป็นปีศาจได้ แต่ถ้าหากสิ่งที่นางทำนั้นสร้างความวุ่นวายได้ ต่อให้นางบริสุทธิ์ ข้าก็จะกลับขาวเป็นดำ”

จ้างฮวากะพริบตาอย่างซื่อบื้อ “ความหมายของนายหญิง คือ จะลงมือเรื่องที่นางเป็นปีศาจหรือเจ้าคะ”

“ถูกต้อง” ในใจหยุนอี่ว์โหรวพลันรู้สึกดีขึ้นมาก พอคิดว่าเรื่องนี้อาจทำให้เกิดความตื่นตระหนก นางก็อดหัวเราะเยาะไม่ได้ กำมือแน่นขนัด “ปกติผู้คนล้วนเชื่อและหวาดกลัวผีสางเทวดา ยิ่งเป็นเรื่องปีศาจเช่นนี้ ยิ่งทำให้ผู้คนขลาดกลัว”

“จ้างฮวาเจ้ามาช่วยข้าสักสองสามเรื่อง”

นางต้องอาศัยสถานการณ์นี้ พลิกกลับสถานการณ์อย่างสมบูรณ์ เหยียบย่ำนังคนชั้นต่ำหนานหว่านเยียนนั้นไว้ใต้ฝ่าเท้า!

จ้างฮวาตกตะลึง ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซีดขาวเล็กน้อย “จะ จะต้องทำเช่นนั้นจริงหรือเจ้าคะ”

ขนตาหยุนอี่ว์โหรวลู่ลง ดวงตาประกายแดงกระหายเลือด

“หากสตรีไม่ร้ายกาจ สถานะจะไม่มั่นคง เข้าใจหรือไม่ จ้างฮวา”

“บ่าวเข้าใจแล้วเจ้าค่ะ” จ้างฮวากัดฟัน ขานรับ แล้วถอยออกไป

ในขณะเดียวกัน กู้โม่หานที่กลับมาถึงเรือนซีเฟิงก็ไม่อาจสงบใจอยู่นาน