เสิ่นอี่ว์เม้มปาก ตัดสินใจจะบอกว่าหยุนอี่ว์โหรวไม่ใช่คนดี ตั้งครรภ์พระโอรสก็ไม่ใช่สิ่งที่ดี แต่เขายังไม่ได้พูดออกมา ก็ได้ยินเสียงของกู้โม่หานดังขึ้นข้างหูเสียก่อน
“เสิ่นอี่ว์ ตลอดชีวิตนี้ของข้า ไม่เคยนึกเสียเช่นตอนนี้เลย”
เสิ่นอี่ว์รีบจ้องมองไปยังกู้โม่หานที่มีสีหน้าโดดเดี่ยวโศกเศร้าทันที
ภายใต้แสงจันทร์ แสงสว่างสีเงินปะทะเข้ากับใบหน้าด้านข้างอันดูดีของกู้โม่หาน มีความอ้างว้าง ใจคอห่อเหี่ยวเล็กน้อย
“ฝ่าบาท……”
ริมฝีปากบางของกู้โม่หานเปิดปิดอย่างเชื่องช้า น้ำเสียงแหบแห้ง มีความเจ็บปวดเล็กน้อย
“ข้ากลัวว่าจะรั้งนางไว้ไม่อยู่ จึงเลือกใช้วิธีที่สุดโต่งถึงเพียงนี้ พยายามกักขังนางไว้ข้างกาย แต่ดูเหมือนว่าจะกลับตาลปัตร นางยิ่งเกลียดข้ามากขึ้นเรื่อยๆ……”
หลายวันมานี้หนานหว่านเยียนเกลียดชังเขาเข้ากระดูกดำ ไม่เพียงแต่ทำให้เขาเจ็บปวดและทุกข์ใจ แต่ยังทำให้เขานึกถึงอดีตตลอดเวลา
สิ่งเหล่านั้นที่ถูกเขาลืมไปพักหนึ่ง กลับเป็นอดีตที่ทำให้เขาสำนึกเสียใจไปชั่วชีวิต
เขายังจำตอนที่หนานหว่านเยียนเจอเขาครั้งแรกได้ นางท่าทางเหนียมอาย เพียงอยากก้าวมาข้างหน้าเพื่อทักทายเขาแท้ๆ แต่เขากลับมองข้ามนางราวกับฝุ่นอย่างไม่ยี่หระ
และเพราะความซุ่มซ่ามของหนานหว่านเยียน จึงไม่ระวังจนชนเข้ากับหยุนอี่ว์โหรวที่อยู่ข้างๆ ทำให้หยุนอี่ว์โหรวล้มลง
เขาเพียงแค่เดินไปหาหยุนอี่ว์โหรวด้วยความเจ็บปวดใจอย่างยิ่ง แล้วพยุงนางลุกขึ้นอย่างอ่อนโยน “โหรวเอ๋อร์ บาดเจ็บตรงไหนหรือไม่?”
หยุนอี่ว์โหรวส่ายหน้าอย่างน่าสงสาร
“ไม่เป็นไรท่านอ๋อง โหรวเอ๋อร์รู้ ว่าคุณหนูหว่านเยียนไม่ได้ตั้งใจ ถึงอย่างไรท่านอ๋องท่านก็รูปโฉมงดงามสง่าผ่าเผยเช่นนี้ ในเมืองหลวงนี้มีแม่นางใดที่จะไม่ลนลานบุ่มบ่าม เพื่อเจอหน้าท่านเล่า?”
ในครานั้นเขาจำได้ว่า สีหน้าของหนานหว่านเยียนนั้นรู้สึกน้อยใจมากเพียงใด
รอบดวงตานางแดงไปหมด หยดน้ำตารินไหลไม่หยุด ใบหน้าแดงก่ำ อธิบายได้ว่านางไม่ได้ชนหยุนอี่ว์โหรว
แต่เขายังทำเป็นเหมือนมองไม่เห็น และยังไม่เคยถามว่าแท้ที่จริงแล้วผู้ใดพูดจริง ผู้ใดพูดปด ก็ตัดสินเข้าข้างหยุนอี่ว์โหรวเช่นนี้แล้ว
“สมกับเป็นคนที่จวนเฉิงเซี่ยงสั่งสอนจริงๆ ที่น่ารังเกียจเช่นนี้”
“หนานหว่านเยียน เจ้าจำเอาไว้ ว่าข้าไม่มีทางลดตัวไปเป็นมิตรกับสตรีที่โหดร้ายเช่นเจ้า และไม่แม้แต่จะมองเจ้า อีกอย่าง เอามือสกปรกของเจ้าออกไปเสีย”
“น่าสะอิดสะเอียน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้
อ่าน ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ ตอนที่ 998 - 1,846 www.sunnewsfocus.com...
อ่านยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ ตอนที่ 998 - 1846 sunnewsfocus.com นะคะ...
ขัดใจหลายหย่าง 1. นางเอก - ก็รู้ว่าตัวเองสู้เเพ้อ๋องทุกครั้ง เเทนที่จะฝึกวิชาป้องกันตัวบ้าง เเต่ก็ไม่เห็นทำไร 2. ลูก - ก็เห็นอยู่ว่าเเม่ตัวเองทุกข์ใจที่ต้องอยู่กับอ๋อง เเทนที่จะสนับสนุนให้เลิก เเต่ยังจะให้คบกันต่อ คือพวกเอ็งจะขาดพ่อไม่ได้เลยรึไงฟะ 3. อ๋อง - รักเเต่ใช้วิธีผิด นางไม่ยอมก็ขังนางไว้ เจอผู้ชายคนไหนก็ขู่จะทำร้ายเค้า ? เป็นพระเอกที่ห่วยบัดซบ...
ใครที่คิดว่าหนานหว่านเยียนอคติเกินไป ลองย้อนไปดูสิ่งที่กู้โม่หานทำกับนางเอกในช่วงแรกๆ ว่ามันสมควรให้อภัยกันง่ายๆมั้ย...
ไม่แปลกหรอกที่นางเอกจะเกลียดกู้โม่หาน และไม่ยอมให้อภัยกู้โม่หาน ก่อนหน้านั้นหนานหว่านเยียนโดนทำร้ายทั้งกายและจิตใจมามาก โดนจับขังในเรือนเย็น ทั้งตั้งท้องลูก คลอดลูกเอง เลี้ยงเอง ข้าวที่จะกินแทบจะหาไม่ได้ พระเอกมักจะเลือกช่วยหยุนอี่โหรวก่อนนางเอกเสมอ สมควรได้รับที่สิ่งทำไว้ในอดีต นางเอกไม่ได้ทำอะไรผิดแต่โดนพระเอกกระทำมาโดยตลอด...
ดูๆ ไปแล้ว เรื่องนี้คงมีแค่ 997 ไม่ต่อแล้ว เศร้าไปสิ...
ดูๆ ไปแล้ว เรื่องนี้คงมีแค่ 997 ไม่ต่อแล้ว เศร้าไปสิ...
กลับมาอัพเดทหน่อยจ้า..แอด,😁😁...
รออัพเดทนะคะ...
ขอเรื่อง หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์...