ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ นิยาย บท 631

ทุกคนตกตะลึงในใจ แล้วมองกู้โม่หานด้วยความเห็นอกเห็นใจไม่ก็ตกใจ

“ฝ่าบาท...”

ฮองเฮาเหนียงเหนียงถูกไฟคลอกตาย ทุกคนต่างเห็นชัดตำตา ทำไมกู้โม่หานถึงเชื่อมั่นว่านางยังมีชีวิตอยู่

ดูท่าจะเป็นความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งมาก ทนการกระตุ้นเช่นนี้ไม่ไหว...

และการระเบิดอารมณ์ของกู้โม่เฟิง ต่อให้ตอนนี้ถูกกู้โม่หานคว้าคอเสื้อไว้ ก็ไม่ได้รู้สึกเดือดดาล กลับเหลือบมองกู้โม่หานอย่างลึกซึ้ง สีหน้าเต็มไปด้วยความกังวลโศกเศร้า

เขาไม่พบศพของหนานหว่านเยียน แต่มีคนไม่น้อยเห็นนางกับโม่หวิ่นหมิงเข้าไปในตำหนักใหญ่ และตอนที่เขาช่วยกู้โม่หาน ก็เห็นเสื้อผ้าของหนานหว่านเยียนถูกทับอยู่ล่างสุด หลังจากจัดการเพลิงไหม้แล้ว ก็เจอปิ่นระย้าอยู่ตรงนั้น

เพลิงไหม้เป็นจุณขนาดนั้น ทั้งตำหนักใหญ่พังยับเยิน หนานหว่านเยียนจะยังมีชีวิตรอดอยู่ได้อย่างไร!

แต่อย่างไรการสูญเสียภรรยา และลูกสาวสุดที่รักไปในวันมงคล แล้วกู้โม่หานจะรู้สึกโศกเศร้าทุกข์ระทม ปฏิเสธที่จะเชื่อความจริงก็เป็นเรื่องปกติ

กู้โม่เฟิงพยักหน้า ปฏิบัติตามความตั้งใจของกู้โม่หาน “พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมจะไปเตรียมการ เฝ้าประตูพระราชวังและทางเข้าออกของเมืองหลวงเดี๋ยวนี้ ไม่ให้ฮองเฮาเหนียงเหนียงออกไปได้พ่ะย่ะค่ะ!”

กู้โม่เฟิงพูดจบ กู้โม่หานถึงปล่อยมือ

กู้โม่เฟิงประสานมือให้เขาแล้ว ก็ออกตำหนักหยูซินไป

ทันใดนั้นดวงตาเย็นเยือกน่าหวาดผวาของกู้โม่หานก็จ้องมองไปที่ฝูงชน น้ำเสียงแฝงความบีบบังคับอย่างหนักหน่วง

“ใครเป็นผู้รับผิดชอบพิธีการในวันนี้ เกิดอะไรขึ้นกับดินปืน!”

ทันทีที่คำพูดจบลง บรรยากาศในตำหนักหยูซินก็เปลี่ยนเป็นหนาวเหน็บทันที

ขุนนางชราคนหนึ่งก้าวออกมาคุกเข่าลงตรงหน้ากู้โม่หานอย่างสั่นเทา เหงื่อเย็นผุดขึ้นที่หน้าผาก ร่างกายสั่นสะท้านไม่หยุด

“กระหม่อม รองเสนาบดีกรมพิธีการ... ติงหยวนสมควรตายเป็นหมื่นๆ ครั้งพ่ะย่ะค่ะ!”

“พิธีการในวันนี้ เป็นกรมพิธีการจัดเตรียมทั้งหมด ในฐานะรองเสนาบดีกระหม่อมมีหน้าที่รับผิดชอบทั้งหมด ตะ แต่ฝ่าบาท...ก่อนดอกไม้ไฟจะถูกส่งเข้าวัง ก็ผ่านขั้นตอนการตรวจสอบมากมาย ผลออกมาเรียบร้อยดีไม่มีปัญหา กระหม่อมไม่ทราบจริงๆ ว่าดอกไม้ไฟกลายเป็นดินระเบิดได้อย่างไรพ่ะย่ะค่ะ!”

เขาไม่ได้กลัวภาระหนักจากกู้โม่หาน หรือโทษประหารชีวิต ถึงอย่างไรเรื่องนี้เกิดขึ้นในความรับผิดชอบของกรมพิธีการ ฮองเฮาเหนียงเหนียงสิ้นพระชนม์ไปแล้ว เขาตายเป็นร้อยๆ ครั้งก็ไม่พอ

แต่ เพียงก่อนตายเขาก็อยากค้นหาความจริง อยากรู้ว่าคนที่อยู่เบื้องหลังหลบเลี่ยงหูตาในวัง วางแผน "ลอบสังหาร" ที่อันตรายเช่นนี้ได้อย่างไร

สายตาเย็นชาเฉียบคมของกู้โม่หานจับจ้องที่ร่างติงหยวน ดวงตาเต็มไปด้วยการตรวจสอบและสงสัย

“เจ้าไม่รู้จริงรึ”

คนในกรมพิธีการ เป็นคนของเขา ไม่น่าจะถูกหนานหว่านเยียนซื้อตัวไปได้

อีกอย่าง...ตั้งแต่นางเข้าวัง ทุกการเคลื่อนไหวของนางก็ภายใต้การเฝ้าติดตามของเขา ไม่มีทางที่จะมีโอกาสได้ติดต่อกับผู้อื่น

ทันใดนั้น กู้โม่หานก็นึกถึงโม่หวิ่นหมิง แต่โม่หวิ่นหมิงก็ถูกเขาจับตาดูแล้ว ซึ่งโม่หวิ่นหมิงเป็นคนนอกคนหนึ่ง จะซื้อตัวขุนนางของเขา ไป “ระเบิด” ฮองเฮาองค์ปัจจุบันได้อย่างไร

ไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วรึ

แล้วใครที่เป็นคนช่วยนางกันแน่!

เขากำลังจะเอ่ยปาก ขณะเดียวกัน เสิ่นอี่ว์ที่จัดการเรื่องที่เกี่ยวกับการระเบิดแล้วรีบเดินเข้ามา

เสิ่นอี่ว์เหนื่อยจนเหงื่อท่วมตัว เดินเข้าไปในตำหนักหยูซิน ก็เห็นกู้โม่หานกำลังถามหาความรับผิดชอบ