ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ นิยาย บท 734

ตอนแรกเขาเข้าใจผิด นางก็ไม่อยากบอกเพราะไม่เต็มใจ แต่ก็รู้สึกผิดและผิดหวัง แม้ว่าจะต้องแยกจากเขา นางก็ไม่คาดคิดจะถูกเขาใส่ร้ายป้ายสี จนมันลงเอยอย่างน่าสังเวชเช่นนี้

ตอนนี้บอกไป เพราะทนไม่ไหวแล้วจริงๆ เขาบ้าคลั่งเช่นนั้น นางจึงคิดว่าเขาอาจลงมือพวกท่านน้าหยุนเหิงจริงๆ เข้า

เมื่อคำพูดของนางหลุดออกไป ทั้งตำหนักหยูซินพลันตกอยู่ในความสงัดทันที

“เจ้าพูดอะไร” กู้โม่หานตกตะลึงทันที เหมือนกับถูกฟ้าผ่า ความเจ็บปวดบนใบหน้าราวกับไม่รู้สึกถึง แต่ไม่นานก็เจ็บปวดยิ่งกว่าเดิม ดวงตาของเขาแดงก่ำ “ข้าไม่ได้แตะต้องเจ้า เด็กจะเป็นลูกของข้าได้อย่างไร เจ้าถึงกับหลอกข้าอีกครั้ง เพื่อปกป้องชายชู้เลยรึ”

เขาอยากจะเชื่อคำพูดของนาง แต่ก็ไม่กล้าเชื่อ

มันเป็นเหมือนวาจาที่นางคิดอย่างรีบร้อนมากกว่า เขารู้สึกโกรธและผิดหวังมากจริงๆ เพื่อปกป้องผู้ชายคนนั้น นางช่างไม่ลังเลที่จะโกหกคำโตเลย

หนานหว่านเยียนที่กำลังถูกกู้โม่หานหัวเราะเยาะ จู่ๆ ก็เริ่มปวดท้อง แต่นางก็ระงับความรู้สึกไม่สบายไว้ ดวงตาคมกริบกวาดไปทั่วใบหน้าหล่อเหลาของกู้โม่หาน เอ่ยน้ำเสียงหนักแน่น

“กู้โม่หาน พวกเขาคนหนึ่งคือท่านน้าข้า อีกคนคืออาจารย์สอนหนังสือที่ข้านับถือดุจพี่ชาย ส่วนหยุนเหิง เป็นเพียงคนที่ข้าหามาช่วยฉันเข้าวังเท่านั้น สมองเจ้าเลอะเลือนไปแล้วหรือไร ทำไมชอบคิดลอยๆ ว่าคนอื่นชั่วร้ายขนาดไหนกัน”

“ในเมื่อสมองไร้ประโยชน์ของเจ้าจำอะไรไม่ได้ งั้นจ้าจะช่วยเจ้าทบทวนความทรงจำ ว่าคืนนั้นเกิดอะไรขึ้นกันแน่!”

“ในวันเทศกาลปีใหม่ ฉินมู่ไป๋วางยาเจ้าในสุรา แล้วข้าก็ไม่ได้รู้เรื่องนี้ หลังข้ากลับจวนกับเจ้า เดิมคิดจะไปเฝ้าดูพวกเด็กๆ แต่เจ้า...”

“คืนนั้นเป็นเจ้าที่บังคับข้าออกจากเรือนเซียงหลิน! เจ้าจับข้าไว้ตลอด ข้าพอเห็นว่าเจ้าผิดปกติ ตอนนั้นข้ายังตรวจดูอาการของเจ้า แต่เจ้ากลับเนรคุณ ไม่พูดไม่จาพาข้าเข้าห้อง กดข้าลงกับเตียง...”

คำพูดหลังจากนั้น นางย่อมไม่พูด

คืนนั้นกู้โม่หานไม่แสดงความเมตตา กระทำชำเลานาง จะกล่าวว่าบุ่มบ่ามมุทะลุก็ไม่เกินไป!

เขาต้องการใช้นางเป็นยาแก้ที่ไหนกัน แทบจะเอาชีวิตนางด้วยซ้ำ!

พลิกแล้วพลิกอีก สะบักสะบอมแทบจะขาดใจตาย พลิกกันตลอดทั้งคืน!

“สรุปแล้ว เจ้าในคืนนั้นเลวยิ่งกว่าสัตว์ ตอนนี้เจ้าจำได้แล้วหรือยัง!”

กู้โม่หานมองหนานหว่านเยียนด้วยความตกใจ ทั้งร่างพลันแข็งทื่อจนสามารถหักมันออกได้ เขาจำได้แม่นว่า คืนนั้น คนที่อยู่กับเขาคือนาง