นางรู้สึกตื่นตระหนกอยู่ในใจ แต่ในใจรู้ดีไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น จะต้องยืนกรานว่าลูกเป็นของเขา
มิฉะนั้น ต้องเกิดเรื่องใหญ่แน่!
นางสาวหน้าอย่างลนลาน ราวกับว่าได้รับความอัดอั้นตันใจอย่างมาก
“ฝ่าบาท! พระองค์จะใส่ร้ายผู้บริสุทธิ์อย่างข้าเช่นนี้ได้อย่างไร!”
“อี่ว์โหรวไม่รู้ว่ายานั้นมีฤทธิ์อะไรด้วยซ้ำ แต่ไม่ว่าจะมีฤทธิ์อะไร พวกข้าก็ร่วมหอกันแล้ว! เรื่องนี้ไม่มีความเท็จแม้แต่น้อย! นอกจากเรื่องที่อี่ว์โหรวไม่ยอมให้พระองค์โปรดปรานฮองเฮาเหนียงเหนียงผู้เดียว เรื่องอื่นๆ ก็ไม่เคยโกหกพระองค์แล้วจริงๆ เพคะ”
“พระองค์จะตำหนิทุบตี โกรธเคืองอี่ว์โหรวได้ แต่พระองค์ใส่ร้ายความบริสุทธิ์ของอี่ว์โหรวอย่างไม่มูลเหตุ อี่ว์โหรวไม่มีทางยอมรับได้! อี่ว์โหรวรักพระองค์ขนาดนั้น จะทำเรื่องลักลอบคบชู้กับผู้อื่นออกมาได้อย่างไร! อีกทั้ง พระองค์มีความมั่นใจมาก คนที่ร่วมรักกับพระองค์จะต้องสูญเสียความทรงจำ ฮองเฮาเหนียงเหนียงก็ร่วมรักกับพระองค์ฤทธิ์ของยาอาจลดลงก็ได้ เมื่อถึงคราอี่ว์โหรวจึงไม่ได้ผล พระองค์จะใส่ร้ายความบริสุทธิ์ของอี่ว์โหรวง่ายๆ โดยไม่ตรวจสอบอะไรเลยไม่ได้!”
นางกำหมัดแน่น น้ำตาไหลพราก “สามเดือนมานี้ พระองค์ไม่เคยสนใจเด็กในท้องอี่ว์โหรว เป็นอี่ว์โหรวที่คอยดูแลทะนุถนอมตลอดมา แต่อี่ว์โหรวก็ไม่เคยตำหนิพระองค์”
“ตอนนี้ดียิ่ง พระองค์คิดจะเหยียดหยามความบริสุทธิ์ของอี่ว์โหรว เพราะโกรธเคืองฮองเฮาเหนียงเหนียง แม้อี่ว์โหรวจะไม่ได้เสียความทรงจำในคืนนั้น และจำได้แม่นว่าพระองค์ทำอะไร ทำอย่างไรกับอี่ว์โหรวบ้าง แต่ว่า เลือดที่เปื้อนอยู่บนเตียงตอนนั้น พระองค์ก็จะกล่าวว่าอี่ว์โหรวปลอมแปลงอีกหรือเพคะ!”
กู้โม่หานจ้องมองใบหน้าขาวซีดของหยุนอี่ว์โหรว รู้สึกอัดอั้นน่ารำคาญ หายใจไม่ออก
คืนนั้น เขามีอะไรกับหยุนอี่ว์โหรวหรือไม่...ความทรงจำในหัวยุ่งเหยิง จำได้แค่ส่วนที่อยู่กับหว่านเยียน ส่วนเรื่องของหยุนอี่ว์โหรวจำไม่ได้แม้แต่น้อย
แต่เขาหวังว่าหยุนอี่ว์โหรวกำลังหลอกเขา เขาไม่อยากมีอะไรพัวพันกับนางในคืนนั้นจริงๆ!
“หยุนอี่ว์โหรว เจ้ารู้ชะตากรรมของการโกหกฮ่องเต้ ข้าจะให้โอกาสเจ้าอีกครั้ง พูดความจริงมา!”
ดวงตาของหยุนอี่ว์โหรวประกายความดุร้าย แต่ใบหน้ากลับส่ายอย่างขมขื่น หยาดน้ำตาไหลรินน่าเวทนายิ่งนัก เอ่ยพูดเสียงแหบแห้งว่า “ฝ่าบาท อี่ว์โหรวคิดว่าพระองค์เปลี่ยนไปจริงๆ เปลี่ยนไปเยอะมาก”
“ต่อให้พระองค์จะรังเกียจอี่ว์โหรวแค่ไหน ก็จะไม่เป็นเหมือนวันนี้ ลูกในท้องของอี่ว์โหรวไม่มีความผิดนะเพคะ!”
“หากรู้เร็วกว่านี้ อี่ว์โหรวจะป้องกันดาบเล่มนั้นให้พระองค์ ตอนพระองค์กับฮองเฮาเหนียงเหนียงถูกลอบปลงพระชนม์ ไปทำไมกัน”
สีหน้าของกู้โม่หานมืดครึ้มยิ่ง “พอแล้ว อย่าเอ่ยเรื่องในอดีตกับข้า เจ้าช่วยข้าไว้ ข้าก็ไม่เคยปฏิบัติต่อเจ้าไม่ดี!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้
อ่าน ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ ตอนที่ 998 - 1,846 www.sunnewsfocus.com...
อ่านยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ ตอนที่ 998 - 1846 sunnewsfocus.com นะคะ...
ขัดใจหลายหย่าง 1. นางเอก - ก็รู้ว่าตัวเองสู้เเพ้อ๋องทุกครั้ง เเทนที่จะฝึกวิชาป้องกันตัวบ้าง เเต่ก็ไม่เห็นทำไร 2. ลูก - ก็เห็นอยู่ว่าเเม่ตัวเองทุกข์ใจที่ต้องอยู่กับอ๋อง เเทนที่จะสนับสนุนให้เลิก เเต่ยังจะให้คบกันต่อ คือพวกเอ็งจะขาดพ่อไม่ได้เลยรึไงฟะ 3. อ๋อง - รักเเต่ใช้วิธีผิด นางไม่ยอมก็ขังนางไว้ เจอผู้ชายคนไหนก็ขู่จะทำร้ายเค้า ? เป็นพระเอกที่ห่วยบัดซบ...
ใครที่คิดว่าหนานหว่านเยียนอคติเกินไป ลองย้อนไปดูสิ่งที่กู้โม่หานทำกับนางเอกในช่วงแรกๆ ว่ามันสมควรให้อภัยกันง่ายๆมั้ย...
ไม่แปลกหรอกที่นางเอกจะเกลียดกู้โม่หาน และไม่ยอมให้อภัยกู้โม่หาน ก่อนหน้านั้นหนานหว่านเยียนโดนทำร้ายทั้งกายและจิตใจมามาก โดนจับขังในเรือนเย็น ทั้งตั้งท้องลูก คลอดลูกเอง เลี้ยงเอง ข้าวที่จะกินแทบจะหาไม่ได้ พระเอกมักจะเลือกช่วยหยุนอี่โหรวก่อนนางเอกเสมอ สมควรได้รับที่สิ่งทำไว้ในอดีต นางเอกไม่ได้ทำอะไรผิดแต่โดนพระเอกกระทำมาโดยตลอด...
ดูๆ ไปแล้ว เรื่องนี้คงมีแค่ 997 ไม่ต่อแล้ว เศร้าไปสิ...
ดูๆ ไปแล้ว เรื่องนี้คงมีแค่ 997 ไม่ต่อแล้ว เศร้าไปสิ...
กลับมาอัพเดทหน่อยจ้า..แอด,😁😁...
รออัพเดทนะคะ...
ขอเรื่อง หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์...