ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ นิยาย บท 751

อะไรนะ?!

ยามนี้เองแม้แต่ปี้หยุนก็ยังสับสนงวยงงแล้ว  นางมองไปทางหยุนอี่ว์โหรวที่อยู่ด้านข้างด้วยความรู้สึกเหลือเชื่อ

ตอนที่เกิดเรื่องขึ้นกับเสิ่นอี่ว์  เมื่อผู้คนตลอดทั่วทั้งจวนอี้อ๋องล้วนได้ทราบว่าผู้ร้ายคือพ่อบ้านกาวนั้น  ต่างก็เห็นว่าช่างไร้เหตุผลจนน่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่งแล้ว  คิดมิถึงว่าหยุนอี่ว์โหรวนั่นเองจึงเป็นผู้ร้ายตัวจริงที่คอยชักใยบงการอยู่เบื้องหลัง!

หยุนอี่ว์โหรวเองก็ชะงักกึกสีหน้าหมองคล้ำเช่นกัน  รู้สึกตระหนกตกใจสับสนวุ่นวายจนทำอะไรมิถูก  คิดมิถึงอย่างเด็ดขาดว่าเรื่องนี้จะเชื่อมโยงพัวพันมาถึงนาง

เรื่องยุ่งๆ วุ่นวายโกลาหลคร่าชีวิตทั้งสามนี้  ภายใต้หลักฐานผูกมัดหนาแน่นดุจดั่งภูเขาบรรพต  ต่อให้นางสติปัญญาสูงล้ำยิ่งกว่านี้  คราวนี้ก็มิสามารถสลัดรอดพ้นได้แล้วเช่นกัน……

ใบหน้าที่ขาวเนียนหล่อเหลาคมคายของกู้โม่หาน  ยามนี้เขียวคล้ำหม่นหมองน่าสะพรึงกลัว  พยายามฝืนข่มสติอารมณ์  ดวงตาเย็นเยียบถมึงทึงจ้องมองจดหมายฉบับที่สามเขม็ง  ริมฝีปากบางซีดขาวอยู่บ้างเล็กน้อย  โกรธเคืองเกรี้ยวกราดราวกับต้องการทำลายจดหมายให้กลายเป็นเถ้าถ่าน

เสิ่นอี่ว์เห็นสถานการณ์เช่นนั้น  เขาคุกเข่าลงตรงหน้ากู้โม่หานด้วยความเคารพนอบน้อมอย่างยิ่ง  กล่าวขึ้นด้วยสีหน้าเคร่งขรึมจริงจังและหนักแน่นว่า

“กราบบังคมทูลฮ่องเต้  สิ่งที่ฮองเฮาเหนียงเหนียงกล่าวมาทั้งหมดในวันนี้  ล้วนเป็นสิ่งที่ข้าน้อยตรวจสอบมาด้วยตนเองในช่วงหลายวันมานี้  มิใช่เรื่องเท็จแปลกปลอมอย่างเด็ดขาดพะย่ะค่ะ”

เสิ่นอี่ว์ขบคิดแล้วพูดขึ้นอีกว่า  “กราบบังคมทูลฮ่องเต้  ตอนนั้นสืบเนื่องเพราะข้าน้อยได้พบความจริงแล้วว่า  หยุนอี่ว์โหรวเป็นผู้สร้างข่าวลือเกี่ยวกับคุณหนูทั้งสองนั่นเอง  นอกจากนี้ยังมีหลักฐานที่นางหาใช่เป็นผู้มีพระคุณช่วยชีวิตของพระองค์ไม่  จึงได้ถูกหยุนอี่ว์โหรวและพ่อบ้านกาวร่วมวางแผนเล่นงาน  จนเกือบเสียชีวิตไปแล้วพะย่ะค่ะ”

“ตอนนี้ข้าน้อยล้วนจำขึ้นมาได้ทั้งหมดแล้ว  จึงได้นำเรื่องราวทั้งหมดออกมาเปิดเผยจนหมดสิ้น  หวังว่าคนที่กระทำผิดความคิดชั่วร้ายจะต้องได้รับโทษทัณฑ์ในที่สุด!  มิอาจปล่อยให้ลอยนวลอยู่เหนือกฎระเบียบบ้านเมืองต่อไปพะย่ะค่ะ!”

ภายในห้องโถงใหญ่เงียบสงัดดุจความตายก็มิปาน  ไม่มีใครสักคนหาญกล้าพูดจามากความ  เซียงอวี้และคนอื่นๆ ต่างจ้องมองด้วยความโกรธเคืองอยู่เช่นนี้  ตั้งหน้าตั้งตารอคอยผลลัพธ์

นิ้วเรียวยาวสวยงามของหนานหว่านเยียนลูบคลำอยู่ตรงบริเวณท้อง  คอยมองดูศีรษะสั่นสะท้านมิหยุดนิ่งตลอดเวลาของหยุนอี่ว์โหรว  สีหน้าซีดเผือดอีกทั้งแก้มก็บวมแดง  และดวงตาเย็นชา

ตอนนี้โทษฐานความผิดสามข้อหาล้วนระบุอย่างชัดเจนแล้ว  หากครั้งนี้กู้โม่หานยังจะปกป้องหยุนอี่ว์โหรวอีกละก็  เช่นนั้นเขาก็เป็นได้เพียงแค่คนโง่เขลาเบาปัญญาคนหนึ่งเท่านั้นแล้วจริงๆ!

แต่กู้โม่หานย่อมมิใช่คนโง่เขลาเบาปัญญา  เส้นเลือดบนหน้าผากปูดขึ้นมาแล้ว  เหมือนกับมีมือข้างหนึ่งยื่นเข้าไปในหน้าอกของเขา  แล้วก่อกวนสร้างความปั่นป่วนอย่างต่อเนื่อง  กำลังฉีกกระชากอวัยวะภายในของเขา

หลักฐานเหล่านี้  คล้ายดั่งเป็นแส้เหล็กฟาดกระหน่ำใส่บนใบหน้าเขาครั้งแล้วครั้งเล่า

หากพูดว่าหยุนอี่ว์โหรวมีส่วนร่วมในการกระจายข่าวลือละก็  เขาเองก็เคยสงสัยมาก่อน  แต่เรื่องราวของผู้มีพระคุณช่วยชีวิตและการวางแผนลอบสังหารเสิ่นอี่ว์สองเรื่องนี้  เขากลับไม่เคยสงสัยมาก่อนเลยจริงๆ  และก็คิดไม่ถึงเช่นกันว่า  สตรีลักษณะอย่างหยุนอี่ว์โหรวเช่นนี้  กลับสามารถกระทำเรื่องราวบ้าคลั่งวิปลาสอย่างยิ่งถึงเพียงนี้ออกมาได้!

เพลิงโทสะภายในใจเขาพุ่งพรวดทีเดียวขึ้นไปถึงกลางกระหม่อมแล้ว  เขาจ้องเขม็งมองดูหยุนอี่ว์โหรวที่สีหน้าซีดเผือดแล้วอย่างโกรธเคือง

“ข้ามิเคยคิดมาก่อนว่า  เจ้ากลับชั่วร้ายยิ่งนักจนหมดสิ้นหนทางเยียวยาถึงเพียงนี้แล้ว!”

“วันนั้นหากมิใช่ข้าเป็นคนออกหน้าเอง  เด็กหญิงตัวเล็กๆ สองคนนั้นก็คงเสียชีวิตไปแต่แรกแล้ว!  เจ้าทราบอยู่อย่างชัดเจนว่าลูกน้อยสองคนนั้นเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของข้า  กลับยังหาญกล้าวางแผนลอบทำร้ายในลักษณะเช่นนี้อีก!”

“นอกจากนี้ยังมีเสิ่นอี่ว์  เขาเสี่ยงชีวิตความเป็นตายเพื่อข้า  เป็นทั้งแขนซ้ายและแขนขวาของข้า  เจ้ากลับบงการพ่อบ้านกาวไปสังหารคนเพื่อปิดปาก  ทำร้ายเขาจนต้องได้รับโทษหนักหนาสาหัสมากถึงเพียงนี้!  เจ้าช่างสมควรตายจริงๆ!”