ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ นิยาย บท 834

หยุนเหิงสำลักโดยพลัน “ฮ่องเต้......”

ณ ชั่วขณะหนึ่ง บรรยากาศจมอยู่ในความกดดันเป็นอย่างยิ่ง ในเวลานี้ เท่เฟยรีบเข้ามาด้วยสีหน้าร้อนรน

เดิมทีเสิ่นอี่ว์ก็ตามมาด้วย ทว่านางนึกถึงนักฆ่าที่แปลกประหลาดเหล่านั้น จึงสั่งให้เสิ่นอี่ว์ไปตรวจสอบเสียก่อน

เท่เฟ่ยมองเห็นกู้โม่หานจ้องมองประตูตำหนักไม่ขยับเขยื้อนด้วยสีหน้าหมดอาลัยตายอยาก มิหนำซ้ำยังเห็นว่าปิ่นปักปิ่นปักผมตรงหน้าอกของเขายังคงไม่ได้รับการจัดการ นางก็ยิ่งเป็นห่วง

นางขมวดคิ้วมองไปยังหยุนเหิง “ตอนนี้อาการของฮองเฮาเป็นเช่นไรบ้าง?”

หยุนเหิงเหลือบมองกู้โม่หานอย่างระมัดระวัง ครั้นเห็นเขาไม่มีปฏิกิริยาใด จึงเล่าสถานการณ์คร่าวๆ ให้ฟัง

“หมอหญิงที่หวยซื่ออ๋องพามากำลังให้การรักษาอยู่ด้านใน เพียงแต่......พระอาการของฮองเฮาเหนียงเหนียงไม่ค่อยดีนัก มี มีเลือดออกมา......”

เลือดออก?!

เท่เฟ่ยถอยหลังไปสองก้าวด้วยสีหน้าดูไม่ได้ นางแทบจะยืนไม่ไหว

จำต้องรู้ว่า หากตั้งครรภ์สามเดือนแล้วยังมีเลือดออกมา ก็เพียงพอที่จะอธิบายว่าหญิงมีครรภ์ได้รับการกระทบกระเทือนมากเพียงใด

ทว่าหว่านเยียนเพิ่งจะสูญเสียท่านน้าไป หากสูญเสียแม้แต่ลูกในท้องด้วย ความจงเกลียดจงชังที่มีต่อกู้โม่หาน จะต้องแปรเปลี่ยนเป็นความเลวร้ายอย่างแสนสาหัสเป็นแน่

ทว่าเรื่องราวแบบนี้ทำได้เพียงปล่อยให้ผู้เชี่ยวชาญจัดการ พวกเขาต่างกังวลใจอยู่ตรงนี้ ไม่สามารถทำอะไรได้เลย

นอกจากนี้ อาการบาดเจ็บของโม่หาน จำเป็นต้องได้รับการรักษาโดยเร็วถึงจะถูก

นางขมวดคิ้ว มองหมอหลวงด้านข้างและเอ่ยถาม “ในเมื่อมาแล้ว เหตุใดจึงไม่ช่วยรักษาอาการบาดเจ็บของฮ่องเต้ล่ะ? ยืนงงทำอะไรกันอยู่?”

ครั้นได้ยินเช่นนี้ หมอหลวงก็คอตกยิ่งกว่าเดิม ส่วนหยุนเหิงก็ไม่กล้ากระทำการผลีผลาม เม้มริมฝีปากสนิทไม่พูดจา

เห็นเช่นนี้ เท่เฟ่ยก็นับว่าเข้าใจ เป็นกู้โม่หานที่ไม่ยอมให้ทำการรักษาแน่นอน

แต่นางไม่มีฝีมือรักษา ไม่กล้าดึงปิ่นปักผมออกมาง่ายๆ เกรงจะทำให้กู้โม่หานบาดเจ็บ

หวงไท่เฟยมองใบหน้าซีดเซียวของกู้โม่หาน ดวงตาของนางแดงก่ำด้วยความเจ็บปวดใจ และเอ่ยถามออกไป

“โม่หาน เสด็จแม่ไม่ได้ตำหนิเจ้านะ เพียงแต่สถานการณ์ของเจ้าในเวลานี้ มันแย่มาก”

“เสด็จแม่มิรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างเจ้ากับหว่านเยียน แต่เหตุใดเจ้าถึงยิงโม่หวิ่นหมิงจนตายเล่า? หรือเจ้าไม่อาจทนเขาได้แล้วจริงๆ?”

แทนที่จะบังคับให้กู้โม่หานรับการรักษา มิสู้เริ่มเสียตั้งแต่ต้นตอของเรื่องราว ถามให้แน่ชัดเสียเลยว่าเรื่องนี้มันเป็นมาอย่างไรกันแน่