เป็นแบบนี้จริงด้วย!
สายตาของจักรพรรดินีเคร่งขึ้นทันที ทำคนรู้สึกเกรงขามโดยที่ไม่ได้โมโหเลยและคอยปกป้องหนานหว่านเยียนไว้ พลังอย่างไม่อนุญาตให้ผู้อื่นขัดขวางได้ “ข้าไม่เห็นด้วย!”
สีหน้าของโม่เหยียนไม่มีการเปลี่ยนแปลง จ้องมองหนานหว่านเยียนแวบเดียว นิ้วมืออันขาวซีดกุมแรงกว่าเดิม ฝีปากบางเม้มจนกลายเป็นเส้นตรงหนึ่งเส้น
จักรพรรดินีไม่ตกลงเป็นเรื่องปกติ ยังไงก็เพราะปกป้องลูก แล้วนางล่ะ นางก็คิดแบบนี้เหมือนกันเหรอ?
คิ้วสวยบนใบหน้าอันงดงามของหนานหว่านเยียนขมวดเข้มกว่าเดิม นางดูจักรพรรดินีแวบหนึ่ง ยังคงไม่ได้พูดอะไรสักคำ ไม่มีคนไหนสามารถเดาออกสิ่งที่นางคิดอยู่ในใจได้เลย
เหล่าขุนนางที่อยู่ข้างๆ เมื่อได้ยินคำตอบของจักรพรรดินีต่างรู้สึกไม่พอใจขึ้นมาทันที
กงแจ๋ลั่วฉู่ยิ่งนำหน้าออกมา “จักรพรรดินี ขออภัยที่กระหม่อมขอพูดตรงๆ จินหลิงกับหลานหลิงคือเขตใจกลางแห่งแคว้นต้าเซี่ย วันนี้กว่าจะมีโอกาสได้คืนมาอีกครั้ง หรือว่าท่านจะเฝ้าดูพวกมันหนีไปจากร่องนิ้วอีกเหรอ?”
“ข้อเรียกร้องของฮ่องเต้แคว้นซีเหย่ก็ไม่ได้เกินไปอะไร องค์หญิงหมิงหวงเป็นฮองเฮาของแคว้นซีเหย่ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว เหล่าซื่อจือกับจวิ้นจู่ยิ่งเป็นลูกแท้ๆ ของกู้โม่หาน ครอบครัวอยากจะเจอหน้ากันสักครั้งไม่มีอะไรที่ควรวิจารณ์เลยนิ”
ในตาของเขามีความคิดอย่างหนึ่งออกมาและเปล่งความเยือกเย็น สามารถทำสถานการณ์วุ่นวายได้ก็ต้องปฏิบัติตัวให้ดีอยู่แล้ว!
เหล่าขุนนางแก่ที่อยากจะรีบเห็นจินหลิงกับหลานหลิงกลับคืนมาเห็นเข้าก็ทนไม่ไว้แล้ว “ก็ใช่น่ะนิจักรพรรดินี นี่คือโอกาสที่พบได้ยากยิ่งเลยนะ เชื่อว่าองค์หญิงหมิงหวงก็ต้องยอมเหมือนกัน!”
“จักรพรรดินี จินหลิงกับหลานหลิงเป็นเรื่องที่ติดอยู่ในใจท่านมาตลอด วันนี้กว่าจะมีโอกาสสามารถให้ท่านได้เอาสิ่งที่ติดอยู่ในใจท่านออกมาแล้ว หรือว่าท่านยังอยากจะรอต่อหรือ?”
ใจของทุกคนเต้นอย่างกับฟ้าแลบ เย่เชียนเฟิงกับเฉิงซูหย่วนยิ่งตื่นเต้นไม่ไหว มีแต่โม่เหยียนยังคงนั่งอยู่ที่เดิม ใบหน้าอันสดชื่นไม่มีสีหน้าอะไรเลย เขามองหนานหว่านเยียนอย่างใจเย็นเหมือนกำลังรอผลอย่างหนึ่ง
แต่นิ้วมือเรียวยาวกลับสัมผัสแก้วชาไม่หยุด ในที่สุดก็ได้เผยความไม่นิ่งในเวลานี้ของเขาออกมา
เกี๊ยวน้อยไม่มีความเห็นอะไรกับข้อเรียกร้องของฮ่องเต้แคว้นซีเหย่ แต่ซาลาเปาน้อยกลับอยู่ๆ ก็ดึงแขนเสื้ออย่างตื่นเต้น แม้กระทั่งหัวใจก็เต้นแรงขึ้นมา
ในที่สุด เขาอยากมาเจอพวกเขาแล้วเหรอ…
อันอันน่าวน่าวไม่เคยเห็นหน้าท่านพ่อ ตอนนี้พอได้ยินว่ามีโอกาสแล้ว ทั้งสองพี่ชายแสดงออกอย่างตื่นเต้นมาก แต่ก็กลัวจะถูกพี่สาวสองคนเห็นและตำหนิจึงไม่กล้าแสดงออกมา
พูดได้แค่ว่าตอนนี้ในตำหนักหนิงปี้คือวุ่นวายไม่ไหวสุดๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้
อ่าน ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ ตอนที่ 998 - 1,846 www.sunnewsfocus.com...
อ่านยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ ตอนที่ 998 - 1846 sunnewsfocus.com นะคะ...
ขัดใจหลายหย่าง 1. นางเอก - ก็รู้ว่าตัวเองสู้เเพ้อ๋องทุกครั้ง เเทนที่จะฝึกวิชาป้องกันตัวบ้าง เเต่ก็ไม่เห็นทำไร 2. ลูก - ก็เห็นอยู่ว่าเเม่ตัวเองทุกข์ใจที่ต้องอยู่กับอ๋อง เเทนที่จะสนับสนุนให้เลิก เเต่ยังจะให้คบกันต่อ คือพวกเอ็งจะขาดพ่อไม่ได้เลยรึไงฟะ 3. อ๋อง - รักเเต่ใช้วิธีผิด นางไม่ยอมก็ขังนางไว้ เจอผู้ชายคนไหนก็ขู่จะทำร้ายเค้า ? เป็นพระเอกที่ห่วยบัดซบ...
ใครที่คิดว่าหนานหว่านเยียนอคติเกินไป ลองย้อนไปดูสิ่งที่กู้โม่หานทำกับนางเอกในช่วงแรกๆ ว่ามันสมควรให้อภัยกันง่ายๆมั้ย...
ไม่แปลกหรอกที่นางเอกจะเกลียดกู้โม่หาน และไม่ยอมให้อภัยกู้โม่หาน ก่อนหน้านั้นหนานหว่านเยียนโดนทำร้ายทั้งกายและจิตใจมามาก โดนจับขังในเรือนเย็น ทั้งตั้งท้องลูก คลอดลูกเอง เลี้ยงเอง ข้าวที่จะกินแทบจะหาไม่ได้ พระเอกมักจะเลือกช่วยหยุนอี่โหรวก่อนนางเอกเสมอ สมควรได้รับที่สิ่งทำไว้ในอดีต นางเอกไม่ได้ทำอะไรผิดแต่โดนพระเอกกระทำมาโดยตลอด...
ดูๆ ไปแล้ว เรื่องนี้คงมีแค่ 997 ไม่ต่อแล้ว เศร้าไปสิ...
ดูๆ ไปแล้ว เรื่องนี้คงมีแค่ 997 ไม่ต่อแล้ว เศร้าไปสิ...
กลับมาอัพเดทหน่อยจ้า..แอด,😁😁...
รออัพเดทนะคะ...
ขอเรื่อง หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์...