ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ นิยาย บท 98

หัวใจของทุกคนกระตุกทีหนึ่ง

"เจ้าว่าอะไรนะ?!"ดวงตาของกู้โม่หานน่ากลัวมาก มีความเยือกเย็นปรากฏในดวงตาอย่างเห็นได้ชัด

ใจของหนานหว่านเยียนก็ตื่นเต้นตาม สีหน้าจริงจังมาก

เสิ่นอี่ว์ใกล้จะหายดีเลย ทำไมอยู่ๆถึงจะไม่ไหวแล้วล่ะ?

ตาของพ่อบ้านกาวเหลือบไปเห็นหนานหว่านเยียนที่อยู่ข้างหลังของกู้โม่หาน และมองไปที่กู้โม่หานอีก รู้สึกลำบากใจ

"กราบทูลท่านอ๋อง วันนี้องครักษ์เสิ่นรับประทานอาหารเช้าตามปกติ เดิมทีก็ไม่มีปัญหาอะไร ก็แค่......"

เขาหลบหลีกสายตา แต่ในที่สุดก็หนีไม่พ้นดวงตาของกู้โม่หาน"พูดมา!"

พ่อบ้านกาวก้มหน้า"แต่องครักษ์เสิ่นรับประทานอาหารเสร็จ ก็กินยาตามสูตรของพระชายา จากนั้นก็ตะคริวอยู่บนพื้น แล้วอาเจียนเลือดดำออกมา ตอนนี้หมดสติไปแล้วพ่ะย่ะค่ะ!"

ยาของนาง?!

ลูกตาของหนานหว่านเยียนหดลง กินยาของนางจะเกิดเรื่องได้อย่างไร!

เรื่องนี้ไม่ปกติแน่นอน!

แต่กู้โม่หานกลับโมโหมาก หันไปบีบคอของหนานหว่านเยียน

"หนานหว่านเยียน!เจ้าเป็นผู้หญิงที่ชั่วร้ายจริงๆ ข้าไปหลงเชื่อเจ้าได้อย่างไร!"

"หากเสิ่นอี่ว์เกิดอะไรขึ้น ข้าจะฆ่าเจ้าทันที เพื่อไปชดใช้ชีวิตของเขา!"

หนานหว่านเยียนถูกกู้โม่หานบีบคออย่างกะทันหัน เกือบจะหายใจไม่ออก อยู่ๆก็เกิดความเย็นชาขึ้นในใจ

เซียงวี่เห็นเช่นนี้ตกใจมาก รีบวิ่งขึ้นไปและคุกเข่าต่อหน้ารถม้า"ท่านอ๋องโปรดตรวจสอบความจริงก่อนเพคะ!สองวันก่อนองครักษ์เสิ่นยังดีๆอยู่เลยเพคะ พระชายาไม่ใช่คนทำเรื่องนี้แน่นอนเพคะ!"

นายไม่เคยเห็นกู้โม่หานโมโหขนาดนี้ ถ้าปล่อยให้เป็นแบบนี้ นางว่าท่านอ๋องจะแทงพระชายาแน่ๆ!

กู้โม่หานเกิดความอาฆาต"ปกติเสิ่นอี่ว์นอกจากกินยาที่นางให้แล้ว ไม่กินอย่างอื่นมั่วซั่วหรอก และเขาก็ไม่เคยมีความแค้นกับใคร คนในจวนอ๋อง นอกจากหนานหว่านเยียนแล้ว ยังมีใครจะลงมือต่อเสิ่นอี่ว์อีก?!"

สีหน้าของหนานหว่านเยียนเต็มไปด้วยความโกรธ

"กู้โม่หาน เจ้าอย่ามาใส่ร้าย ข้าบอกเจ้านะ ตอนนี้สิ่งสำคัญที่สุดคือกลับจวนทันที ให้ข้าดูสถานการณ์ของเสิ่นอี่ว์ ตอนนี้เราไม่เห็นคนจริง ยึดแต่คำพูดของพ่อบ้านกาว เจ้าก็จะบีบคอข้า หากทำให้อาการของเสิ่นอี่ว์ล่าช้าไป ถึงแม้เขาตาย เจ้าก็มีความรับผิดชอบด้วย!"

ในจวนอ๋องไม่มีคนมีความแค้นต่อเสิ่นอี่ว์จริงๆ คนนั้นแค่ใช้เสิ่นอี่ว์มาลงมือต่อนาง

เพราะกู้โม่หานเป็นคนลงคำสั่งให้นางรักษาเสิ่นอี่ว์ ขอให้เสิ่นอี่ว์ตาย ก็จะมาลงโทษนาง!

แถมคนนั้นยังใช้ยาของนางด้วย อยากจะใส่ร้ายนางชัดๆ!

กู้โม่หานจ้องนาง โกรธแค้นจนกัดฟัน ไม่ได้เอ่ยเสียงใดๆ