ซื่อจี้ได้ของดีๆ นางก็เปลี่ยนเป็นพูดดีขึ้น “ถ้าอย่างนั้นเจ้าก็ซักให้สะอาด ถ้ายังมีสิ่งสกปรกอยู่เล็กน้อย ข้าจะให้เจ้าเห็นดี”
ชิวขุยตัวสั่นเทา รีบตอบตกลง
...
ชิวขุยหอบชุดของซื่อจี้แล้วรีบกลับไปที่ห้องของซูจื่ออวี๋พร้อม
“คุณหนู บ่าวได้ของมาแล้วเจ้าค่ะ”
ซูจื่ออวี๋เห็นว่าชิวขุยลนลาน ไม่สามารถซ่อนความตื่นเต้นเอาไว้ได้ จึงถามอย่างสงสัยว่า “เจ้าได้อะไรมา?”
ชิวขุยมอบชุดของซื่อจี้ให้ซูจื่ออวี๋ราวกับมอบสมบัติ “เสื้อผ้าของซื่อจี้เจ้าค่ะ ท่านคิดจะทำสิ่งใดหรือเจ้าคะ? ท่านอยากให้บ่าวสวมชุดของซื่อจี้แล้วแกล้งเป็นนางหรือเจ้าคะ?”
ซูจื่ออวี๋ไม่รู้ว่าจะร้องไห้หรือหัวเราะดีเมื่อเห็นใบหน้าที่กระตือรือร้นของชิวขุย
ซูจื่ออวี๋กล่าวว่า “ข้าไม่ได้อยากได้ชุดของนาง ข้าอยากจะให้ชุดของนางจริงๆ”
ชิวขุยกะพริบตาปริบ ดูสับสนเล็กน้อย
ซูจื่ออวี๋กล่าวด้วยรอยยิ้ม “เอาล่ะ ไปซักเสื้อผ้าแล้วส่งกลับไปให้นาง”
ชิวขุยเกาหัวแล้วกล่าวว่า “โอ้ เจ้าค่ะ บ่าวจะไปเดี๋ยวนี้”
ขณะที่ชิวขุยกำลังจะไปนั้น ซูจื่ออวี๋ก็เรียกนางอีกครั้ง “เดี๋ยวก่อน ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป ทุกวันก่อนอาหารกลางวัน เจ้าเอาชาพุทราเปรี้ยวมาให้ข้าด้วย”
ชิวขุยพยักหน้าและพูดว่า “เจ้าค่ะ บ่าวเข้าใจแล้ว”
ซูจื่ออวี๋มองไปที่ด้านหลังของชิวขุยพลางส่ายหัวอย่างจนใจ แต่ว่านางคงไม่ยอมส่งเสื้อผ้าไปง่ายๆ แบบนั้นแน่ แต่นางไม่อาจให้ชิวขุยเปิดเผยได้แม้แต่นิดเดียว
ไม่ ไม่ใช่ว่าไม่ให้ชิวขุยเปิดเผย แต่เรื่องนี้จะเปิดเผยให้ใครรู้ไม่ได้ ในโลกนี้ไม่มีใครที่ให้นางรู้สึกเชื่อใจได้เต็มร้อย
ชิวขุยซื่อสัตย์และมีจิตใจดี แต่นางโง่เกินไป ซูจื่ออวี๋ไม่ยอมให้แผนการของนางต้องถูกทำลายเพราะความโง่เขลาของชิวขุย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายานักปรุงพิษ
รอการอัพเดตอยู่นะคะ...
สนุกมาก รออ่านทุกวัน แต่ลงแค่วันละ 2 ตอน ฮือออออ...
จะเจอไหมนะ...
รอตอนต่อไปค่าาา ลงเยอะๆนะคะ สนุกมากจริงๆ...
หมิงโหลวคือใครกันระ...