ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 227

วันที่ยี่สิบเอ็ดเดือนสี่

พรุ่งนี้เป็นวันแต่งงานของทั้งซูจื่ออวี๋และซูจื่อหยวน

ตอนนี้เป็นเวลาค่อนคืนแล้ว ซูจื่ออวี๋ยังคงเล่นกับจี้หางจิ้งจอกเพลิงชิ้นนั้น

นางใช้ความคิดและความพยายามอย่างมาก ในที่สุดนางก็ซ่อนหยกเจี๋ยจื่อของตนไว้ในจี้ได้สำเร็จ

ซูจื่ออวี๋มองไปที่จี้อันไร้ตำหนิในมือของนาง นางอดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่ากาวของป๋ายหลี่เชียนซางนั้นใช้ดีขนาดนี้ได้อย่างไร

สิ่งนั้นไม่เหมือนกับกาว แต่เป็นน้ำยาหลอมเชื่อมชนิดหนึ่งที่เติมเต็มช่องว่างและหลอมรวมโดยไม่เหลือรอยร้าวใดๆ

ซูจื่ออวี๋นำจี้มาสวมใส่ไว้ที่หน้าอก ดังนั้นอย่างน้อยคนภายนอกก็มองไม่เห็นหยกเจี๋ยจื่อ อีกทั้งของชุดนี้ยังเป็นของที่จวินมู่เหนียนเป็นคนมอบให้นาง นางจึงพกติดตัวเอาไว้ตลอด ดังนั้นจึงไม่มีใครสงสัย

หลังจากทำทุกอย่างจนเสร็จสิ้น ซูจื่ออวี๋กำลังจะดับตะเกียงเพื่อเข้านอน แต่ก็มีเสียงของซิวขุยดังขึ้นมาจากหน้าประตู

“คุณหนู ฮูหยินพาคุณหนูใหญ่กับคุณหนูสี่เพื่อนำของขวัญมาให้คุณหนูเจ้าค่ะ”

ซูจื่ออวี๋ขมวดคิ้วเข้าหากันและอดไม่ได้ที่จะรู้สึกรำคาญใจเล็กน้อย โดนฉีกหน้ากากกันมาหมดแล้ว ไม่จำเป็นต้องเสแสร้งเช่นนี้

ซูจื่ออวี๋ลุกขึ้นไปเปิดประตูก็เห็น ฮูหยินซูและพี่สาวน้องสาวสองคนที่มีสีหน้ายิ้มแย้มอยู่

“อวี๋เอ๋อร์ พรุ่งนี้เจ้าก็ต้องออกเรือนแล้ว แม่รู้ว่าจวนฉินอ๋องไม่มีอะไรขาดเหลือ แต่ประเพณีพวกนี้ไม่สามารถที่จะขาดได้ นี่เป็นของขวัญที่แม่นำมาให้กับเจ้า”

ฮูหยินซูยื่นกล่องหนึ่งใบมาให้ ซิวขุยรับมันมาเปิดมันอย่างช้าๆ ด้านในเป็นชุดเครื่องหัวมรกตที่ประดับด้วยอัญมณีเจ็ดชนิด ถึงไม่ได้ดูโดดเด่นสะดุดตาแต่ก็นับว่าไม่เลวนัก